Убаво е да си убав,млад,без знаци на старост,полн со енергија...!Но,уште пубаво е кога ке остареш,кога природата ке си го стори своето,и веке не си привлечна/ен како некогаш,а сеуште се чуствуваш убаво!Џабе е на некоја ако е убава,па се преценува,го дигнала носот со главата воблаци,и е намрштена,непријатна и незнае два збора да сврзе,џабе и е убавината!што ке тие таква??само да ја покажуваш на другите??па куписи кукла поарно:wink:
Ја лично не би можела да се замислам покрај некој аполон,ако ми кути цело време,ако зборовите му се скапи или незнае да ме расположи,насмее!
Надворешната убавина е за мене потрошен материјал,единствено убавината на душата е бесценета!
) туку со некој што ќе ме надополнува...и не не е секогаш УБАВО да си УБАВ, некако сите очи се вперени кон тебе и се очекува да бидеш беспрекорен речиси во секоја прилика, а тоа и не е секогаш возможно, а и како што напоменав се е минливо па и УБАВИНАТА...незнам за мене е тоа некако ЧКЉ, но како и да е тоа е сепак само мое мислење...доволно кажав и премногу беше употребен зборот УБАВИНА, до тој степен што ми стана излишен...сакам УБАВИ нешта, и ќе ги сакам, како и впрочем сите..но животот носи чудни работи. УБАВИНАТА што ја имало денес, утре може сосема да исчезне..само за еден миг...:nesvest:
