Ја чекам да заврши па да ја изгледам цела
Вчера ја завршив.
Од каде да почнам? Како што се гледа од постот, одамна и се спремав на серијава, ама нешто цело време ме одбиваше. Мислев ќе биде серија сместена у канцеларија и ќе биде обична драма. Ништо немав читано за неа, ниту гледано, само знаев дека на форумов Злате ја популизираше и има неколку фанови.
Одма во првите епизоди се виде квалитетот, највеќе во дијалозите и камерата. Камерата како во Д Офис, атмосферата како Гејм оф Тронс. Што повеќе?
Првата сезона беше доста тажна за мене, бидејќи од почетокот си бев тим Кендал и разврската околу превземањето и зависноста ми паднаа тешко. Исто, мозочниот на Лоуган. Не сакав да умре и како во што го загубивме Нед Старк во ГоТ, така да биде и со овој главен лик. Делот со сообраќајката беше врвно измислен и Лоуган успеа пак да го придобие Кендал. Мислам дека уште од првата сезона видовме што гад од човек е Шив и дека нема чувство емпатија и љубов во неа, нешто со кое докажа дека Лоуган нема потреба од ДНК тест за потврда за татко. Грег уште во почетокот правилно си ги изигра картите и со документите си го обезбеди всушност тоа што на крајот го доби.
Во втората сезона веќе почнаа со посериозните сојузи меѓу членовите, а со тоа и предавањата. Ако треба да изберам, мислам дека втората сезона беше најслаба, иако во серијава нема слаби епизоди ни сезони. Многу јак момент беше тоа што Кендал не прифати да биде жртвено јагне и го насанка Лоуган со круизите. Во оваа сезона видовме и колко може да биде наивна Шив, односно тоа што Лоуган ја искористи како пиун обеќајки и ја фирмата. Роман во оваа сезона всушност го видовме како сериозен кандидат за наследник и почна да пројавува иницијатива, иако според мене сето тоа беше смешно, и на крајот видовме дека воопшто не е способен за таква функција. Конор не го коментирам, братот си тераше кампања и како што знаеме неговото животно мото си е "since a very young age he was interested in politics".
Иако очекував во трета сезона Кендал да се врати на престолот и да го згази Лоуган, изненадувачки не направи ништо сериозно и татко му го збриша подот со него. Еден од малкуте докази дека и после Лоуган, од фирмата нема да остане ништо, заради неспособноста на децата. Кога се појави Годжо знаев дека ова е крајот на империјата.
Во четвртата сезона беа најдобрите епизоди. Неочекуваната смрт на Лоуган поремети се. Епизодата мене ме фрапираше, не заради тоа што Лоуган умре, туку целиот тој процес, целата ситуација и емоциите на Кендал Роман и Шив. Топ 3 епизоди. Како што имаше напишано Злате, епизодава треба да се изучува на факултет. Сезонава сама по себе си беше чист хаос. Скоро секоја епизода беше со висок интензитет и постојани пресврти. Сојузи, смирувања, изневерувања. Го видовме вистинсиот Роман, не она лигаво суштество и разгалено дете, туку ја видовме емотивната негова страна и љубовта кон татко му. Шив како што започна, така и продолжи, всушност заврши. Љубоморна егоистка. Том си лапна CEO, нешто што мислев дека ке му припадне на Грег. Крајот ме остави со подзината уста. Шив успеа да му го начука на Кендал во судиското продолжение. Во почетокот ја пцуев, ама подоцна си помислив дека ова е подобриот варијант оти како што кажа Лоуган - не се сериозни. Тоа го видовме во краткото владеење на Ром и Кендал, една недела по смртта на Лоуган ќе ја потонеа фирмата.
Целата серија бев во тим Кендал. Најдобриот и најсмешен Кендал беше дрогираниот Кендал, хахах. Ама човеков колку истрада, никој не му е рамен. Видовме дека всушност не е способен да функционира под притисок и иако е ладнокрвен, се губи во тој голем свет. Најаките моменти секако беа на Грег и Том, сум се смеел ко луд, особено на делот со спермата. Том патем го имаше најдобриот character development. Тоа што си остана лижач да, ама од обичен лижач на почетокот стигна до тоа Шив да го моли да бидат заедно. Шив која всушност го избра патот на мајка и. Мажена за шеф кој нема да и обраќа внимание, дете што ќе се роди и ќе биде чувано без емоции. Кругот се врти.
Роман како што кажав иако доста смешен, имаше много иритантен карактер. Баш онаа punch face. Голем дел од дијалозите, да признаам, не ги разбирав. Фетишите, обсебеноста со чудни нешта беа само плус кон тоа да не ми се свиѓа. Пак ке кажам, покрај Грег и Том тој ми беше најзабавен.
Конор всушност беше човекот кој ги имаше семејните вредности, за разлика од другите. Ама преглуп човек. Страшно глуп.
Франк и Карл исто јака појава. Јако дуо.
Сигурно испуштам нешто.
Многу научив за односите во професионалите средини од серијава. Најубаво е да викаш да, да, разбирам, да, океј и после да им го плеснеш.
Серијава сигурно ќе ми остане како спомен за нешто квалитетно и реално. Од почеток до крај уживав во неа, полека и без брзање. Дијалози без грешка, развој на карактери предобри, музика перфектна, камера исто. Буквално немам никаква замерка, серијава е 10/10. Би ја препорачал на секој.
