да беше така сите ќе бевме исти , не ?
„Со кого си - таков си!“ - Дали е така?
- Креатор на темата Fortune
- Време на започнување
I
indigo child
Гостин
Па ако не сум пијаница нема да се дружам со луѓе што се пијанчат, не?
Што мајка барам во друштво со некои наркомани, ако и јас не сум наркоманка?
--- надополнето: Sep 4, 2011 8:46 PM ---
Ова претпоставувам на мене ми се обраќаш...
Не велам дека сме сите исти, ама сите си одбираме друштва со кои можеме да седиме и сакаме да седиме со нив бидејќи тоа друштво ни се допаѓа.
Ако нешто ти се допаѓа, по дифолт сакаш да бидеш како него.
Ако ми се свиѓа друштво кое иде на свирки, сакам и јас да одам на свирки со нив.
Ако ми се свиѓа друштво што слуша метал, сакам и јас да слушам метал со нив.
Ме разбираш?
Сигурно ако не сакаш да се дрогираш, нема да ти се свиѓа друштво што се дрогираат сите до еден.
Што мајка бараш со нив?
П
Пепси_
Гостин
Нема да ти успее да ме моташ како прдеж во гаќи млада дамо со овие прашања кои водат пак на она моето. Убаво го истакна ти твојот став "со кого си- таков си" - шо е немогуче ако си доволно зрел
I
indigo child
Гостин
Ти фали малце IQ, м? <3
M
Mr.InF3ction
Гостин
Зошто притискаш ентер после секоја реченица?
С
Спенсер
Гостин
Јас сум непушач...веќе 5-6 години другарчињата/друштвото ми се 99% пушачи.
Ок сум,или будала?
I
indigo child
Гостин
Пепси го почна муабетот за навиките...Јас сум непушач...веќе 5-6 години другарчињата/друштвото ми се 99% пушачи.
Ок сум,или будала?
Јас зборев за заеднички интереси и слични карактери.
Ама кој ме чита мене...
Ми се спие, брат ми ме изнервира, не можам да дебатирам сеа, утре можеби <3
М
Мартин`
Гостин
За карактер да, ама за интереси не би се согласил.. ете пример имам другари што порано воопшто не ги интересираше спортот ама баш воопшто ете поради моето 'гњавење' што се вика полека но сигурно и нив им стана интересно сега гледаат... и не само ова туку и други еден куп интереси, значи јас сум другар со нив поради карактерот а не интересите.. само никако интересот за пушење цигари од кај нив да премине и кај мене
И не секогаш само ние ги избираме тие пријатели, некои се наметнуваат сами по себе пр: училиште, улица, школски од поодамна итн.И немора да бидеш ист како нив, напротив сите ние сме различни .. барем повеќето.
I
indigo child
Гостин
^У секое друштво има една движечка сила шо ги спојува сите у тоа друштво.
Прашај ги наркоманите шо ги спојува.
Прашај ги некои хипстери шо ги спојува.
Металци. Андерграунд фаци. Хејтери. etc.
Сли-чно-сти.
Некои се фураат дека се металци и главна тема на муабет у друштво им е металот и тоа како косата им е мрсна.
Некои се фураат дека пушат трева па главна тема на муабет у друштво им е трипот од вчера и повраќаниците.
Некои се фураат дека знаат многу „добри“ бендови шо никој не ги знае.
Некои се фураат дека ги знаат сите бендаши (членови на бенд) у Скопје, па нешо ау андерграунд фаци се.
Некои животот им се врти околу жени/мажи, па главна тема на муабет у друштво им се девојки/дечковци.
Некои се бубалици, па главна тема на муабет им е школо/факс.
Некои искачаат у Колосеум, некои у парк.
Некои се фини луѓе, некои намќори.
Сите нив, ги спојува еден голем заеднички интерес.
Ти идеш и се дружиш со тие чиј интерес највише ти се допаѓа, чиј интерес е ист со оној твојот. И постојано си со нив.
На факс, на концерт, на кафе, у маало. Сегде. Ти паше муабетот.
Не пошо они ти влијаат на тебе, него пошо вие сте многу слични. Се наоѓате на пола пат.
Само глуп чоек може да иде да се здружи со хипстери ако е кремец у душа. Нормално дека ќе му влијаат после.
Али..забораив, денес луѓето се дружат од корист, не од слични интереси и карактери (( :
Ми паѓа у вода муабетов -.-
Џабе ми е -.-
Испаѓа дека уствари ако не се дружиш со некој пошо си сличен со него, него ради некој друг мотив, ХА!, не сте слични. Ја открив Америка.
Нормално тогаш дека не важи „Со кого си-таков си“ или „Каков си-со такви си“.
Па од корист се дружам со тебе човече, зошто да сакам да бидам како тебе?
Пфт, нормално !
Ај сеа..олабавете ме.
Прашај ги наркоманите шо ги спојува.
Прашај ги некои хипстери шо ги спојува.
Металци. Андерграунд фаци. Хејтери. etc.
Сли-чно-сти.
Некои се фураат дека се металци и главна тема на муабет у друштво им е металот и тоа како косата им е мрсна.
Некои се фураат дека пушат трева па главна тема на муабет у друштво им е трипот од вчера и повраќаниците.
Некои се фураат дека знаат многу „добри“ бендови шо никој не ги знае.
Некои се фураат дека ги знаат сите бендаши (членови на бенд) у Скопје, па нешо ау андерграунд фаци се.
Некои животот им се врти околу жени/мажи, па главна тема на муабет у друштво им се девојки/дечковци.
Некои се бубалици, па главна тема на муабет им е школо/факс.
Некои искачаат у Колосеум, некои у парк.
Некои се фини луѓе, некои намќори.
Сите нив, ги спојува еден голем заеднички интерес.
Ти идеш и се дружиш со тие чиј интерес највише ти се допаѓа, чиј интерес е ист со оној твојот. И постојано си со нив.
На факс, на концерт, на кафе, у маало. Сегде. Ти паше муабетот.
Не пошо они ти влијаат на тебе, него пошо вие сте многу слични. Се наоѓате на пола пат.
Само глуп чоек може да иде да се здружи со хипстери ако е кремец у душа. Нормално дека ќе му влијаат после.
Али..забораив, денес луѓето се дружат од корист, не од слични интереси и карактери (( :
Ми паѓа у вода муабетов -.-
Џабе ми е -.-
Испаѓа дека уствари ако не се дружиш со некој пошо си сличен со него, него ради некој друг мотив, ХА!, не сте слични. Ја открив Америка.
Нормално тогаш дека не важи „Со кого си-таков си“ или „Каков си-со такви си“.
Па од корист се дружам со тебе човече, зошто да сакам да бидам како тебе?
Пфт, нормално !
Ај сеа..олабавете ме.
П
Пепси_
Гостин
Јас ако се интересирам за коли, а Перо другар ми е некој си факер,ебач и нон стоп е со жени околу него, а од коли перо пример не знае ни што е ауспух,а мене па не ме интересират толку жени околу мене бидејќи имам женска,дали тоа значи дека ја и перо не смееме да сме другари и да сме у исто друштво ?!Еве го најпростиот пример и ова ако не го разбереш и да сватиш дека си грешка жал ми е.
С
Сатори
Гостин
Чисто за да ја разјасниме работава за сите кои што очигледно „не разбираат“ сличните интереси според тебе ги спојуваат луѓето во едно друштво? Така.
Сироти се они луѓе тогаш кои што имаат повеќе интереси и пријатели, нема да можат да се вклопат во твојата класификација.Штета.
Он:
Не верувам во таквиот тип на генерализација затоа што мене ми изгледа блатантно, океј, ја преценувам генерализацијата, ми изгледа дебилно.Првенствено затоа што има цел и намена да ги смести луѓето во социјални групи кои што како девојква горе се расфрлаат со етикети на сите страни, второ затоа што сметам дека секој е индивидуа за себе.
Таквиот тип на припадност секогаш зависи од личната желба или потребата од индентификација, а не само од надворешните фактори кои што наводно треба да го одбележуваат човекот.
Како да сме стока со сериски бројки на врат па ајде ќе не групираат ... свашта!
I
indigo child
Гостин
^Dobro.
Сатори, јас сум девојка која не седи во друштво со луѓе кои не сака да биде како нив.
Не седам со луѓе кои не ми се свиѓаат.
Да, се дружам со секакви, со кремци, со шмизли, со хардкор фаци, со интелигентни, со глупи, со културни и со прости, со наркомани и со деца на државни функционери, идам на кафе со нив, се уклапам у муабет со секој. Можам и да оговарам, а можам и да праам муабет за манипулацијата на власта со народот.
Ама тие не ми се друштво.
Бидејќи сум млада (јас би рекла малечка) сакам да седам во друштво со луѓе кои одговараат на мојот карактер.
Таквите луѓе се ретки. За некој со потежок карактер од мојот (а и јас сум доста комплицирана) можеби и да најде soulmate би му било невозможно. Ама тоа не е причина за да прекине у потрагата по вистинското друштво и луѓе.
До пред некое време имав многу длабоко другарство со личност која не беше ни малку слична на мене. Другарството ни се темелеше на заеднички искуства. Учевме (и уште учиме) во ист клас. Можеби таа ми беше најблиската личност во оној период кога се дружевме. Знаеш што се случи? Си фати дечко девојката. И знаеш уште што? Почна дечкото да го смета побитен од мене то ест тие заеднички искуства, нашето заедничко време, темелот на кој се градеше нашето другарство, да го поминува со него.
Јас си најдов замена за неа, си најдов другарка со која сум покомпатибилна, темелот не ми беше заедничкото време, него и многу други ствари. Врската со вторава не ни се темели само на симпатија и љубов. Девојката со дечкото ме отера во три лепе од љубомора што сум ја заменила со друга.
Нашето другарство не прекина ради тоа што јас не сум ја сакала или она не ме сакала. Ја сакам многу, сеуште и уште би го дала истото коешто би го дала за неа додека се дружевме. Другарството ни прекина ради тоа што темелите му беа плитки. Премногу плитки.
Дотичната сега никој не сака да ја дружи. Го изварала со друг дечко ѝ. Се испијанила, се надувала, и ѝ се десило тоа.
Не беше ништо различна ни јас кога се дружев со неа. Али хеј, тогаш уствари не знаев како треба да си ги бирам другарките. Да, ме етикетираа и мене ко дроља, наркоман и се останато, али не ми беше гајле. She was fun. Си велев „Какви плитки луѓе на светов постојат, еј? Ако се дружам со некој не значи дека сум иста со него.“
На почетокот беше мнооогу различна од мене. Импулсивна и моментална личност, лош ученик, бунтовна, темпераментна. За разлика од мене, која сум воспитана во христијански дух, со библиски принципи за се нешто, смирена и многу контролирана.
Во временски период од две години, она стана одлична ученичка, јас станав темперамент (сум била и како мала многу темпераментна). И еден куп други ствари кои сега не би сакала да ги набројувам.
Нејзиното добро учење попушти кога се искаравме, а мојата импулсивност и моменталност и водење према емоции после 4 месеци откако не се дружам со неа, ја нема.
Ќе почнете со муабети „Само на слабите карактери може да им влијае друштвото бла бла..“ Да, точно.
А што, сите вие сте ЈАКИ карактери? И затоа не ви влијае друштвото?
Можам да се кладам во животов мој дека, да не се дружевте со оние луѓе со кои сте пријатели сега (или сте биле некогаш), немаше да бидете овие личности што сте сега. Помислете само колку ви влијаело друштвото во средно, кога сте се оформувале како карактери.
Можеби сега, кога дипломирате, тие вистински другарства избледнале, да, не велам не. Сега нема врска со кого се „дружиш“ или седиш на кафе после предавања. Твојот карактер е оформен. Доволно си силна да и не ти треба таа морална поддршка наречена другарство, да му се отвориш на некој целосно, да те теши коа криеш од твоите дома дека си добил кец или да те гушка коа симпатијата не ти вратил на пораката. Веќе не се дружите со „друштвото од средно“, тие се некаде далеку, на некоја дистанца (можеби физички не, туку духовно) од она што навистина ви поминува низ мислите.
(Едит: Ваквите се сиротињи за мене. Знаеш зашо? Се дружат од денгубење. Од шо ги мрзи да најдат асален чоек за муабет, па искачаат со луѓе од клас/група на факс. Утре ден ќе им се најдат за нешо. Греота ми се вкавите. Не асални луѓе.)
Ама некогаш, си имала наивно и вистинско другарство.
И не истрајало до ден денес со истот интензитет со кој било тогаш.
Сега вистинското другарство ви е само со вашиот/вашата дечко/девојка. Само на нив им се отварате целосно (некои ни тоа!). Нека е така. Помислете сега колку само треба да си сличен со оној со кого го поминуваш животот, инаку целата работа ќе се распадне на пола пат. Темелите на кои ви се темели врската колку треба да бидат длабоки. Не само интереси заеднички. Ставови, перспектива на живот, воспитување, дури и родителите треба да ви се слични за да врската ви биде перфектна (!).
Зошто инаку сите толку внимателно избираат животен партнер?
Заљубеност? Добар секс? Не зезај, ќе ве прашам дали го имате жарот што го имате сега со дечко ти на 22 (претпоставувам толку години имаш) и дали ќе биде тој истиот на 42.
„Ќе биде истиот“. Викаш? Тогаш имаш огромен благослов од горе и треба многу да го цениш тоа.
Друштвото (можеби не во целост, ама еден дел) не прави она што сме.
Ние сме (можеби не во целост, ама еден дел) друштвото.
Не за џабе „Со кого си таков си“ постои.
И сигурно не сум го кажала јас, туку го кажале луѓе многу помудри од мене и од тебе и со многу повеќе искуство.
Да не ти се смачува од мене...да напишам повеќе од еден ред.
Сатори, јас сум девојка која не седи во друштво со луѓе кои не сака да биде како нив.
Не седам со луѓе кои не ми се свиѓаат.
Да, се дружам со секакви, со кремци, со шмизли, со хардкор фаци, со интелигентни, со глупи, со културни и со прости, со наркомани и со деца на државни функционери, идам на кафе со нив, се уклапам у муабет со секој. Можам и да оговарам, а можам и да праам муабет за манипулацијата на власта со народот.
Ама тие не ми се друштво.
Бидејќи сум млада (јас би рекла малечка) сакам да седам во друштво со луѓе кои одговараат на мојот карактер.
Таквите луѓе се ретки. За некој со потежок карактер од мојот (а и јас сум доста комплицирана) можеби и да најде soulmate би му било невозможно. Ама тоа не е причина за да прекине у потрагата по вистинското друштво и луѓе.
До пред некое време имав многу длабоко другарство со личност која не беше ни малку слична на мене. Другарството ни се темелеше на заеднички искуства. Учевме (и уште учиме) во ист клас. Можеби таа ми беше најблиската личност во оној период кога се дружевме. Знаеш што се случи? Си фати дечко девојката. И знаеш уште што? Почна дечкото да го смета побитен од мене то ест тие заеднички искуства, нашето заедничко време, темелот на кој се градеше нашето другарство, да го поминува со него.
Јас си најдов замена за неа, си најдов другарка со која сум покомпатибилна, темелот не ми беше заедничкото време, него и многу други ствари. Врската со вторава не ни се темели само на симпатија и љубов. Девојката со дечкото ме отера во три лепе од љубомора што сум ја заменила со друга.
Нашето другарство не прекина ради тоа што јас не сум ја сакала или она не ме сакала. Ја сакам многу, сеуште и уште би го дала истото коешто би го дала за неа додека се дружевме. Другарството ни прекина ради тоа што темелите му беа плитки. Премногу плитки.
Дотичната сега никој не сака да ја дружи. Го изварала со друг дечко ѝ. Се испијанила, се надувала, и ѝ се десило тоа.
Не беше ништо различна ни јас кога се дружев со неа. Али хеј, тогаш уствари не знаев како треба да си ги бирам другарките. Да, ме етикетираа и мене ко дроља, наркоман и се останато, али не ми беше гајле. She was fun. Си велев „Какви плитки луѓе на светов постојат, еј? Ако се дружам со некој не значи дека сум иста со него.“
На почетокот беше мнооогу различна од мене. Импулсивна и моментална личност, лош ученик, бунтовна, темпераментна. За разлика од мене, која сум воспитана во христијански дух, со библиски принципи за се нешто, смирена и многу контролирана.
Во временски период од две години, она стана одлична ученичка, јас станав темперамент (сум била и како мала многу темпераментна). И еден куп други ствари кои сега не би сакала да ги набројувам.
Нејзиното добро учење попушти кога се искаравме, а мојата импулсивност и моменталност и водење према емоции после 4 месеци откако не се дружам со неа, ја нема.
Ќе почнете со муабети „Само на слабите карактери може да им влијае друштвото бла бла..“ Да, точно.
А што, сите вие сте ЈАКИ карактери? И затоа не ви влијае друштвото?
Можам да се кладам во животов мој дека, да не се дружевте со оние луѓе со кои сте пријатели сега (или сте биле некогаш), немаше да бидете овие личности што сте сега. Помислете само колку ви влијаело друштвото во средно, кога сте се оформувале како карактери.
Можеби сега, кога дипломирате, тие вистински другарства избледнале, да, не велам не. Сега нема врска со кого се „дружиш“ или седиш на кафе после предавања. Твојот карактер е оформен. Доволно си силна да и не ти треба таа морална поддршка наречена другарство, да му се отвориш на некој целосно, да те теши коа криеш од твоите дома дека си добил кец или да те гушка коа симпатијата не ти вратил на пораката. Веќе не се дружите со „друштвото од средно“, тие се некаде далеку, на некоја дистанца (можеби физички не, туку духовно) од она што навистина ви поминува низ мислите.
(Едит: Ваквите се сиротињи за мене. Знаеш зашо? Се дружат од денгубење. Од шо ги мрзи да најдат асален чоек за муабет, па искачаат со луѓе од клас/група на факс. Утре ден ќе им се најдат за нешо. Греота ми се вкавите. Не асални луѓе.)
Ама некогаш, си имала наивно и вистинско другарство.
И не истрајало до ден денес со истот интензитет со кој било тогаш.
Сега вистинското другарство ви е само со вашиот/вашата дечко/девојка. Само на нив им се отварате целосно (некои ни тоа!). Нека е така. Помислете сега колку само треба да си сличен со оној со кого го поминуваш животот, инаку целата работа ќе се распадне на пола пат. Темелите на кои ви се темели врската колку треба да бидат длабоки. Не само интереси заеднички. Ставови, перспектива на живот, воспитување, дури и родителите треба да ви се слични за да врската ви биде перфектна (!).
Зошто инаку сите толку внимателно избираат животен партнер?
Заљубеност? Добар секс? Не зезај, ќе ве прашам дали го имате жарот што го имате сега со дечко ти на 22 (претпоставувам толку години имаш) и дали ќе биде тој истиот на 42.
„Ќе биде истиот“. Викаш? Тогаш имаш огромен благослов од горе и треба многу да го цениш тоа.
Друштвото (можеби не во целост, ама еден дел) не прави она што сме.
Ние сме (можеби не во целост, ама еден дел) друштвото.
Не за џабе „Со кого си таков си“ постои.
И сигурно не сум го кажала јас, туку го кажале луѓе многу помудри од мене и од тебе и со многу повеќе искуство.
I
indigo child
Гостин
Не смеете да сте другари и не смеете да сте у исто друштво. Крај. Тоа „другарство“ треба да се прекине и . (точка)
Еве го најпростиот пример и ова ако не го разбереш и да сватиш дека си грешка жал ми е.