Симпатизер или навивач?
- Креатор на темата Fantom
- Време на започнување
- Член од
- 12 јануари 2008
- Мислења
- 57
- Поени од реакции
- 1
ФОРЗА МИЛАН :tv:
Nikolic
Џентлмен
- Член од
- 8 април 2008
- Мислења
- 1.576
- Поени од реакции
- 68
Навивач на фудбалски клуб не сум бил никогаш,сум бил само на кошаркарски и тоа на КК Струмица,а иначе симпатизер(огромен) сум на Реал Мадрид...
Во Италија живееш?Само ЈУВЕ го сакам јас сите други ги е**м в г*зГолем навивач на Јуве сум уште од мал и ке останам засекогаш.... (навивач)
devojka111
i'm real
- Член од
- 28 декември 2008
- Мислења
- 1.937
- Поени од реакции
- 148
И навивач и симпатизер сум само кога игра репрезентацијата на Македонија или Италија , а на ниво на клуб сум само симпатизер на некои екипи
е за ова си во право
ManUtdChampions
Lleyton Hewitt
- Член од
- 5 февруари 2009
- Мислења
- 32.874
- Поени од реакции
- 44.367
- Возраст
- 30
Навивач сум.Колку за Манчестер толку и за Англија,за друга екипа/репрезентација не сакам да слушнам(освен за македонските/македонија)
ManUtdChampions
Lleyton Hewitt
- Член од
- 5 февруари 2009
- Мислења
- 32.874
- Поени од реакции
- 44.367
- Возраст
- 30
Сеа видов дека за да си навивач требало да ги гледаш на стадион..Но за мене е сеисто и дома навивам...
- Член од
- 8 февруари 2009
- Мислења
- 121
- Поени од реакции
- 7
потполно те поддржувам друже
само шо на последното Светско Англија ги немаше 
па навивав за Португалија заради Criatiano Ronaldo Dos Santos Aveiro ::baeh:- Член од
- 30 јануари 2005
- Мислења
- 7.397
- Поени од реакции
- 1.307
Да ја оживеам темава... нешто подзабораам колку ни е во аут младината, па да се потсетам. 
Io Sono Interista
The original, one and only IoSono.
- Член од
- 21 декември 2007
- Мислења
- 29.015
- Поени од реакции
- 61.903
Добра тема. Макар што незнам за терминологијата...
Енивеј, ништо не може да го замени клубот за кој си навивал (фактички, на трибина, да те слушне секој) од мал, за кого си одел и по сонце и по дожд и по снег и невремиња, за кого си одел на гостувања во места каде што треба да ти фали нешто за да отидеш. за кого си се радувал и си плачел... Нема врска од кој ранг е клубот, дали е професионален или аматерски, дали е во прва или четврта лига. Клуб си е клуб, таму каде што си пораснал таму се приврзуваш. Таму каде што ја знаеш секоја педа од теренот и трибините и луѓето кои се заразени од истата болест од која страдаш.
Кога мојот Караорман се пласираше во полуфинале на Куп на Македонија, што е нормална работа за Работнички на пример ама реткост за нас, имаше луѓе кои допатуваа од Бугарија, Србија, и други држави, за да го гледаат натпреварот. Тоа се вика навивач. Некој кој поминал толку пат, ги оставил сите обврски, потрошил пари, за работа која на повеќето луѓе им е неважна и не можат никако да ја разберат. Дали јас ќе одам во Милано? Веројатно, ама не повеќе од еднаш-два пати.
Фудбалот се учи на стадион. За среќа, јас го зафтасав времето кога сеуште имаше фудбал. Времето на навивачките групи, ривалството, и време кога дури и во пониските лиги се играше некаков фудбал. Ако не сте биле никогаш на стадион, верувајте, многу малку знаете за фудбалот.
Но има и две други работи што треба да ги кажам:
1. Денешнава младина не е виновна што фудбалот пропадна. Дури и најверните навивачи ги напуштија стадионите. Не толку заради квалитетот. Сме гледале натпревари во региони во кои нема никаков квалитет. Ги напуштија затоа што се мести. Премногу и безобразно, толку очигледно што ти го навредува здравиот памет. Се местело од секогаш, ама ова никогаш не било.
2. Ние не навиваме за странски екипи затоа што фудбалот ни е толку пропаднат. Големите фудбалски екипи имаат фан-клубови на секаде по светов. Ако беше само до нас работава и ние сме таков народ, зошто тогаш Реал продаде стотици илјади дресови во Кина во првите 3 дена од доаѓањето на Бекам, и зошто се Манчестер и Ливерпул обожувани во Сингапур. Тоа е веќе глобална треска која ги има зафатено сите, а веќе се организираат настани како Супер Куп на Италија кој се игра во Пекинг, исто како што одамна НБА сезоната започнува во Азија.
И не е точно дека се навива за овие клубови затоа што не губат. Има на фан-клун Интер луѓе што чекале титула 15 години. Па не се откажале од Интер.
Кога сме тука, една од причините заради кои го сакам Интер, е тоа што се работи за клуб кој во далечната 1908, пред 100 години, се формираше со цел во него да играат луѓе од сите нации, клуб кој нема да ги дели луѓето на Италијани и странци, црни и бели... клуб кој се нарече Интернационале. Идеја далеку, далеку пред своето време, која денес е реалност.
8.40 - 8.50 Македонското знаме точно на центарот на Сан Сиро
9.06 - Ла Мачедониа!
Да резимирам: едно е чувството да се навива за својот клуб (од својот град) и да се оди на натпревари, друго е чувството да се навива на ТВ. Во тоа потполно се согласувам. За терминологијата, незнам.
Навивањето за странски клубови е глобален феномен. Нема врска со нас тука во Македонија и се случува и во држави во кои фудбалот е далеку понапред од нашиот. Веројатно се работи за некоја страст за врвен спорт, незнам... Како што имаме омилен боксер, тенисер, кошаркар, фудбалер... така имаме и омилени клубови. Тоа не значи дека не си ги сакаме нашите, барем не приметувам такви постови.
Повозрасните ја знаат разликата помеѓу навивање за домашен клуб и за странски. На помладите, оние кои не биле на стадион, им советувам да почнат, ако ништо друго, за да го почуствуваат фудбалот во живо, и да создадат чувство на припадност кон својот клуб.
Енивеј, ништо не може да го замени клубот за кој си навивал (фактички, на трибина, да те слушне секој) од мал, за кого си одел и по сонце и по дожд и по снег и невремиња, за кого си одел на гостувања во места каде што треба да ти фали нешто за да отидеш. за кого си се радувал и си плачел... Нема врска од кој ранг е клубот, дали е професионален или аматерски, дали е во прва или четврта лига. Клуб си е клуб, таму каде што си пораснал таму се приврзуваш. Таму каде што ја знаеш секоја педа од теренот и трибините и луѓето кои се заразени од истата болест од која страдаш.
Кога мојот Караорман се пласираше во полуфинале на Куп на Македонија, што е нормална работа за Работнички на пример ама реткост за нас, имаше луѓе кои допатуваа од Бугарија, Србија, и други држави, за да го гледаат натпреварот. Тоа се вика навивач. Некој кој поминал толку пат, ги оставил сите обврски, потрошил пари, за работа која на повеќето луѓе им е неважна и не можат никако да ја разберат. Дали јас ќе одам во Милано? Веројатно, ама не повеќе од еднаш-два пати.
Фудбалот се учи на стадион. За среќа, јас го зафтасав времето кога сеуште имаше фудбал. Времето на навивачките групи, ривалството, и време кога дури и во пониските лиги се играше некаков фудбал. Ако не сте биле никогаш на стадион, верувајте, многу малку знаете за фудбалот.
Но има и две други работи што треба да ги кажам:
1. Денешнава младина не е виновна што фудбалот пропадна. Дури и најверните навивачи ги напуштија стадионите. Не толку заради квалитетот. Сме гледале натпревари во региони во кои нема никаков квалитет. Ги напуштија затоа што се мести. Премногу и безобразно, толку очигледно што ти го навредува здравиот памет. Се местело од секогаш, ама ова никогаш не било.
2. Ние не навиваме за странски екипи затоа што фудбалот ни е толку пропаднат. Големите фудбалски екипи имаат фан-клубови на секаде по светов. Ако беше само до нас работава и ние сме таков народ, зошто тогаш Реал продаде стотици илјади дресови во Кина во првите 3 дена од доаѓањето на Бекам, и зошто се Манчестер и Ливерпул обожувани во Сингапур. Тоа е веќе глобална треска која ги има зафатено сите, а веќе се организираат настани како Супер Куп на Италија кој се игра во Пекинг, исто како што одамна НБА сезоната започнува во Азија.
И не е точно дека се навива за овие клубови затоа што не губат. Има на фан-клун Интер луѓе што чекале титула 15 години. Па не се откажале од Интер.
Кога сме тука, една од причините заради кои го сакам Интер, е тоа што се работи за клуб кој во далечната 1908, пред 100 години, се формираше со цел во него да играат луѓе од сите нации, клуб кој нема да ги дели луѓето на Италијани и странци, црни и бели... клуб кој се нарече Интернационале. Идеја далеку, далеку пред своето време, која денес е реалност.
8.40 - 8.50 Македонското знаме точно на центарот на Сан Сиро
9.06 - Ла Мачедониа!
Да резимирам: едно е чувството да се навива за својот клуб (од својот град) и да се оди на натпревари, друго е чувството да се навива на ТВ. Во тоа потполно се согласувам. За терминологијата, незнам.
Навивањето за странски клубови е глобален феномен. Нема врска со нас тука во Македонија и се случува и во држави во кои фудбалот е далеку понапред од нашиот. Веројатно се работи за некоја страст за врвен спорт, незнам... Како што имаме омилен боксер, тенисер, кошаркар, фудбалер... така имаме и омилени клубови. Тоа не значи дека не си ги сакаме нашите, барем не приметувам такви постови.
Повозрасните ја знаат разликата помеѓу навивање за домашен клуб и за странски. На помладите, оние кои не биле на стадион, им советувам да почнат, ако ништо друго, за да го почуствуваат фудбалот во живо, и да создадат чувство на припадност кон својот клуб.
MAKEDONEC_PP
ПОБЕДАШ
Никогаш човек не можи да се возбуди пред телевизор како кога е на трибини!!! Под навивачи не се подразбираат само УЛТРАС-ите туку и сите други кои одат да го гледаат тимот и се палат на дерби како ко че се со женска!!! Ама треба тоа да се доживее, не можи да се раскажи!!! Е од друга страна симпатизер е онај шо сака да го гледа Јувентус, на пример!!! За мене да се биди симпатизер е како платонска љубов, а кога си НАВИВАЧ (па дури и ако не одиш со ТИФО групата) го чувствуваш жарот, бескрајно се радуваш на победите, а смртна рана е секој пораз!!! Многу ми е криво шо ги поистоветувате тие работи и многу ми е глупо ко че слушнам некој 14 годишник шо прашува дома дали можи на улица да излези, дека навивал за Реал Мадрид!!! То ми е исто како наместо "Море сокол пие вода на Вардарот", да ја пее "Растао сам поред Дунава", а од Дунав ни Д нема видено!!!
За ривалствата ФУДБАЛСКИ во МАКЕДОНИЈА (за време на СФРЈ во 2 ЈФЛ) има една јака работа шо ја имам слушано од стари... На дерби натпревар во ПРИЛЕП, ПОБЕДА-Вардар, скопјаните донесле мајмун, облечен во дрес од ПОБЕДА, ама нашиве разбрале и ги дочекале подготвени, па на терен изнесле магаре облечено во дрес од Вардар!!!
Нешта што вечно ќе ги памтам како НАВИВАЧ на ПОБЕДА, се ПОБЕДА-Перуџа во ПРИЛЕП (20.000 гледачи), ПОБЕДА-Парма (тогаш играја: Буфон, Турам, Консеисао, Милошевиќ) и патувањето во воз со 22 вагони настегани со навивачи кој го движеа 2 локомотиви, првиот натпревар (моето огнено крстување) со Вардар во 1 коло во независна МФЛ, а и сите натпревари со Вардар и Пелистер (дома и гости) посебно Пелистер оти и во БТ како дома се чувствувавме, појче имаше Прилепчани, па прекинот и обидот да се линчуваат судиите со Силекс....и мнооооооогу други работи....а бе да не бев навивач на ПОБЕДА уште немаше да имам појдено во Македонска Каменица!!!:helou:
За ривалствата ФУДБАЛСКИ во МАКЕДОНИЈА (за време на СФРЈ во 2 ЈФЛ) има една јака работа шо ја имам слушано од стари... На дерби натпревар во ПРИЛЕП, ПОБЕДА-Вардар, скопјаните донесле мајмун, облечен во дрес од ПОБЕДА, ама нашиве разбрале и ги дочекале подготвени, па на терен изнесле магаре облечено во дрес од Вардар!!!
Нешта што вечно ќе ги памтам како НАВИВАЧ на ПОБЕДА, се ПОБЕДА-Перуџа во ПРИЛЕП (20.000 гледачи), ПОБЕДА-Парма (тогаш играја: Буфон, Турам, Консеисао, Милошевиќ) и патувањето во воз со 22 вагони настегани со навивачи кој го движеа 2 локомотиви, првиот натпревар (моето огнено крстување) со Вардар во 1 коло во независна МФЛ, а и сите натпревари со Вардар и Пелистер (дома и гости) посебно Пелистер оти и во БТ како дома се чувствувавме, појче имаше Прилепчани, па прекинот и обидот да се линчуваат судиите со Силекс....и мнооооооогу други работи....а бе да не бев навивач на ПОБЕДА уште немаше да имам појдено во Македонска Каменица!!!:helou:
Io Sono Interista
The original, one and only IoSono.
- Член од
- 21 декември 2007
- Мислења
- 29.015
- Поени од реакции
- 61.903
Ова е легендарно, и јас имам слушнато за ова одамна :pos2:
Сеуште најсилна екипа што сум ја видел со голо око: Буфон, Турам, Канаваро, Креспо, Ди Вајо, Милошевиќ, Серџо Консеисао, Жуниор, Алмеида, Дино Баџо...
MAKEDONEC_PP
ПОБЕДАШ
Брату, следната сезона Буфон и Турам отидоја во Јувентус како најскапо платени голман и дефанзивец во светот... и ПЕРУЏА беше поим и предизвика интерес ама сепак ПАРМА беше првото вистински гоооооолемо фудбалско име во МАКЕДОНИЈА!!!