Кога јас би бил законот,тогаш би постапил според првиот избор,е сега зошто?Сметам дека од сите наведени и сите други ненаведени можности,спомнати или заборавени првиот е некако најдобра можност со која што се постигнува следново:Силувачот на кој му е отсечен органот нема да има шанса уште еднаш да го направи истото ма колку и да го посакува,претпочитам тоа да се направи јавно се со цел да и другите земаат поука од тоа.Доколку не се обзнани тогаш не сме завршиле мн работа а доколку таа вест се рашири,тогаш не сме влијаеле само на тој силувач туку на сите во светот потенцијални силувачи.
Доколку нашиот избор е смртна казна или убиство(макар било тоа и со мачење) тогаш ќе речам дека тоа ќе ја задоволи нашата лутина и гнев која што ја осеќаме према таа личност но една битна работа која што тука мн фали е тоа што целата работа тука завршува и за некое време се ќе биде заборавено.Додека во првиот случај имаме жив случај кој секогаш ќе не потсеќа што му се случило.
За третиот и четвртиот избор нема мн да коментирам,ајде третиот можеби некако се јаде ама четвртиот не доаѓа никако во предвид.Ги прашувам тие кои што гласале за 10-15 години,кога гласавте на што ли мислевте?Дека силувачот силувал некоја комшика или па некоја девојка во Зимбабве или што јас знам каде?Станува збор за ваши најблиски,зарем би му дале да се извлече со 10-15 години,ма дај не сте искрени