Што ви недостига од детството?

  • Креатор на темата Креатор на темата Buci
  • Време на започнување Време на започнување
Леле колку ми фали детството, посебно кога ќе седнеме со мојата најдобра другарка и ќе почнеме да евоцираме спомени од нашето доста бурно и исполнето детство. Ми фали седењето на старата кола и грицкањето на сончоглед или семки се додека не ти потече устата, играњето жмурка каде што јас ко најмала секогаш жмурев, идењето на рид и тоа по едно доста стрмно патче (незнам дали и така може да се нарече) и кога јас и она неможевме да се искачиме затоа што бевме потешка категорија па не буткаа едни одоздола други тегнеа од озгора и на крај сите среќни и задоволни си одевме дома преполни косите со земја ама нема проблем. Цело лето играјќи Камај, Ластик, Цигари итн.Крадењето на црши и праски од комшиите со стратегии правени цел ден, прскањето со вода, крвавите коленици од паѓање, учењето на техниката возење точак, првата симпатија од градинка Трајче (уште сум во потрага по него:)) безгрижноста, крадеењето мастики од продавница, сакањето да се биде голем за никој друг да неможе да ти каже што да правиш...

Ми фали сеее сакам пак да сум дете бар на еден ден :(
 
9703_kinder.jpg



*вришти*
 
Od detstvoto mi nedostiga da bidam dete:< pred vreme vidof mn stvari vo zivotot pa sea mi e krivo so ne sum bila dete:icon_frow:icon_frow:icon_frow
 
точачето што ми го купи татко ми за 5ти роденден месец дена не се симнав од него и кога го гледам у подрум ми се плаче сакам да го возааааам :pos2::pos2:
 
иам дста работи како недостиг во детството,али неможам да кажам дека ми фалат затоа што помина многу време како на пример, асално функционирање на семејството.........
 
хммм па уште сум дете :pipi:
иначе од кога бев помал ми фали станувањето во 10 и цел ден шлаење низ Пжс, гањањето со пиштолите на дијаболи:pos2:,играње жмурка,тепачки и кражби на овошје:pos2:
 
Незнаењето а сепак широката мисла,безгрижноста,креативноста,чистината на душичево,искреноста. Толку многу.
И денеска сум дете..ама ете дел од работиве фалат.
 
Парите од тате и мама. Аххххх што убаво беше порано. Сега работа, факултет, женачки, бебиња ХАОС. ахххх времиња беа тоа
 
Мислењето дека светот е розов. Колку повеќе созреваш толку повеќе сам си го комплицираш животот.
 
Безгрижноста, играњето полицајци и крадци со брачед ми (сега се излежаваме и давајцата пред пс како стоки и се пукаме на Call of duty ), ми недостига Баљум Баљум иако се плашев од него. Ми недостига и ќотекот од сестра ми кога и го читав дневникот.
А најмногу ми недостига баба ми и нејзините приказни :(
 
Не сум многу голем сега ама сепак.
Најмногу безгррижноста качување на дрва, тепање со убави и мазни стапчина, станувањето на сабајле со главата наудолу а нозете на перница :)
 
Ведрината детска и едноставниот начин на размислување.
 
Скоро се, најмногу безгрижноста... игрите, гледање цртани по цел ден Lion King на прво место, Дајте музика, гледање македонски народни приказни со баба, нинтендо со братучетка ми, тепачките со мојот најдобар другар, кошарка и фудбал со маалските деца, радоста кога ќе дојдеше тато од работа, првиот школски ден...
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom