САМОУБИСТВО

[Lurtz]

а во шо се такмичиме??алооо зборуваме за самоубиство и тука како мотив е разочарувањето..

ова со старите нема везе со темата а ни со прашањето шо ти го поставив :smir:

А ја претходно го одговорив.

Ако некој се храни со тие два збора и ако се разочарува кога ќе сфати дека тој не е центар на светот...па допрва низ животот тоа ќе го осети. Ако тој се разочарува постојано и сака да се убие додека живее сам-без своја фамилија, како ќе се осеќа кога ќе мора да се бори и за брачен другар и за деца, да ги пробие низ животот-секој месец ќе мора да се самоубива.
Тој си е така воспитан дека без него нема живот, дека мора да е во центарот и тука никој не може ништо, никакви филозофии.

алооо зборуваме за самоубиство и тука како мотив е разочарувањето..

Кога веќе прашуваш, ај да те замолам одговори-кои примери според тебе на разочарување се примери за да се изврши самоубиство? Одвој барем неколку.

 

[Милојко]

самоубиството е строго забрането во исламот.. и тој што се самоубил не се бажи како верник :smir:

А што е со бомбашите самоубици ?

 

[Вини Пу]

А ја претходно го одговорив.

Ако некој се храни со тие два збора и ако се разочарува кога ќе сфати дека тој не е центар на светот...па допрва низ животот тоа ќе го осети. Ако тој се разочарува постојано и сака да се убие додека живее сам-без своја фамилија, како ќе се осеќа кога ќе мора да се бори и за брачен другар и за деца, да ги пробие низ животот-секој месец ќе мора да се самоубива.
Тој си е така воспитан дека без него нема живот, дека мора да е во центарот и тука никој не може ништо, никакви филозофии.

Кога веќе прашуваш, ај да те замолам одговори-кои примери според тебе на разочарување се примери за да се изврши самоубиство? Одвој барем неколку.

едно е да не си центарот во светот а друго е да си отфрлен..ти ако не му се центар на вниманието на родителите кој треба да биди?комшијата можи а??едно е да се бориш за своите цели а сосема е друго ова тема да не навлегваме во то мака ми е да пишам толку опширно..

а за примери кажав во првиот пост и пак ќе копирам

замислете да останите сираче во најранливите години или пак и да ги имате родителите но ќе си речите подобро да ги немав заради такви какви што се..без другари сте,ќе почнат да ве избегнуват оти знајме дека денес другарите најчесто се другари само за веслење пијанење и мајтапи а никој не сака да ги лечи вашите депреси..апсолутно сте без никој..тоа се влечка со години и години..јас знам дека за се има решение...нема проблем што не може да се реши..ама за тоа некогаш е потребно долго време дури да дојдат вистинските другари додека се навикнеш на тоа дека не можеш да сметаш на родителите..а тогаш се најраниливте години...мислам дека тоа веќе не може да се издржи..потполно сам само со проблемите не се издржва џабе сите скокате..тоа се проблеми кои бараат многу сила верба а самите не знајме да си ги дајме мора некој одстрана да ни покажи дека вреди за нешто да се живее дека ете тој био бил тажен ако не нема.

оние што се самоубиле не се решиле за тоа преку ноќ..то се таложело можи со години..сите имаме проблеми на никој не му е совршено свесна сум за тоа..некој има пари нема здрваје некој има здрваје нема леб да си купи...ама ако немаш некој на кој да му се пожалиш да се сослуша ајде не мора да ти помогне барем да ти кажи два збора да те утеши кај ке одиш??не знам за тебе ама мене како што можат мајками и таткоми со зборој да ми помогнат не можи никој..како пола проблем да ми е решен одма штом ја отворат устата...а јас сум 17 години ..во пубертет сум и знајме дека тогаш од се се плашиме поќе сознаваме за околу нас збунети сме..па камоли да имав некој поголем проблем освен овој да дечковците и да не можев да зборнам со мајками??..не знам поќе како да ти објаснам ако ме свати мило ми е ако не поштовам и твое мислење :smir:

 

[Lurtz]

а за примери кажав во првиот пост и пак ќе копирам

Се извинувам, сум ги превидел.

Се надевам не сум пренапорен кога вака, дел по дел цитирам и одговарам.

замислете да останите сираче во најранливите години или пак и да ги имате родителите но ќе си речите подобро да ги немав заради такви какви што се..

Има доста деца кои се или во ваква ситуација или со разведени родители.

едно е да не си центарот во светот а друго е да си отфрлен..

Пак сметам дека е тоа стејт оф мајнд повеќе отколку што е реално. Што знам, според она што го забележувам кај луѓето.

јас знам дека за се има решение...нема проблем што не може да се реши..

Мое мислење е дека само проблемот со многу тешките болести и смртта не може да се реши. Ако мижиме, но ако погледнеме ќе видиме скопска фавела (ромчиња што просат и дишат лепак) на среде центар-тие имаат проблем (мислам дека и тој е скоро нерешлив) но не се самоубиваат. А тој нивни живот е да се фрлиш од 20-ти спрат.

мислам дека тоа веќе не може да се издржи..потполно сам само со проблемите не се издржва џабе сите скокате..тоа се проблеми кои бараат многу сила верба а самите не знајме да си ги дајме мора некој одстрана да ни покажи дека вреди за нешто да се живее дека ете тој био бил тажен ако не нема.

Иднината ќе ти носи уште поголеми искушенија и проблеми, постојано. И далеку поголеми отколку кога си млад, здрав човек полн со идеи и љубов. Едниствени проблеми во тој период се дека косата или носот се грди, дека дечкото ме лаже или ме напуштил, дека добив кец и слично. Ова го зборам за просечна фамилија, без проблеми со алкохол, разводи и слични екстреми. Но и во такви фамилии мора да се издржи, да се формира фамилија, роди и изнесе деца на пат.

не знам за тебе ама мене како што можат мајками и таткоми со зборој да ми помогнат не можи никој..како пола проблем да ми е решен одма штом ја отворат устата...а јас сум 17 години ..во пубертет сум и знајме дека тогаш од се се плашиме поќе сознаваме за околу нас збунети сме..па камоли да имав некој поголем проблем освен овој да дечковците и да не можев да зборнам со мајками??..не знам поќе како да ти објаснам ако ме свати мило ми е ако не поштовам и твое мислење :smir:

Верувај дека родителот до крај на живот ќе е најголема потпора на своето дете. Иако сум на овие години, тие ми се сеуште (и на мене и на мојте браќа) огромен носечки ѕид, го олеснуваат движењето низ животот, еден нивни збор или совет е огромно богатство за синот/ќерката. А кога ќе ги нема, тоа што сум го добил од нив ќе го предадам и споделам со поколенијата.
Многу е потешко за оние без родители, без браќа, сестри-без најблиски. Но и тие се трудат, буткаат, одат низ животот.

Не сум го прескокнал пубертетот. Па и ја сум бил дете и млад, и ја сум се пијанчел за некоја што ми "скршила срце" или сум правел други ексцеси ради такви банални работи. Дури еден период преовладуваше стравот од тоа дека сум можеби посвоен, целосно бев концентриран на тоа. Али никад не ми текнало да се отепам, дури ни ако дознаам дека сум бил навистина од други родители.

некој има пари нема здрваје некој има здрваје нема леб да си купи...

Е тоа се веќе проблеми за кои треба многу нешто за да се пребродат, но...животот е доста суров, ообичаено.

Имаш родители, за секој проблем тие се првите за да се реши (оти тие ти мислат најдобро), не се ослонувај многу на другари, другарки кога ниту имаат поминато многу од сето тоа, ниту пак знаеш утре кој од нив ќе ти сврти грб и злоупотреби.
Барем во однос на пубертетски проблеми ова со родителите го сметам како најдобар совет, но сепак животот и одлуките се твои, живеј го што подолго и носи ги што посталожено

 

[kikamika]

Прво зошто темава е во религија кога треба да е во психологија.Ако е само заради тоа дали поп треба да чати на погребот на умрениот кој се самоубил тогаш оддамна е се кажано а ако дискусијата е во контекст за самоубиството како социопатолошка појава во општеството тоа е за на форум психологија.А како што гледам повеќе се дискутира за ова второво.
Малку оф топик отидов али нема врска.

Нај битна е подршката од родителот.Познавав едно девојче кое за жал изврши самоубиство.... оф колку ми е тешко да пишувам за ова.Мајка и сигурно нешто знаела дека со детево нешто се случува зашто кога ќе се вратам назад сликата ми станува јасна како стоеа работите и женава не се потруди да побара помош од никој дури ни од психолог.И на крај се случи тоа што се случи. А не побара помош зашто од нејзината глупава суета, несакала да си признае дека детето има проблем.

 

[Вини Пу]

Се извинувам, сум ги превидел.

Се надевам не сум пренапорен кога вака, дел по дел цитирам и одговарам.

Има доста деца кои се или во ваква ситуација или со разведени родители.

Пак сметам дека е тоа стејт оф мајнд повеќе отколку што е реално. Што знам, според она што го забележувам кај луѓето.

Мое мислење е дека само проблемот со многу тешките болести и смртта не може да се реши. Ако мижиме, но ако погледнеме ќе видиме скопска фавела (ромчиња што просат и дишат лепак) на среде центар-тие имаат проблем (мислам дека и тој е скоро нерешлив) но не се самоубиваат. А тој нивни живот е да се фрлиш од 20-ти спрат.

Иднината ќе ти носи уште поголеми искушенија и проблеми, постојано. И далеку поголеми отколку кога си млад, здрав човек полн со идеи и љубов. Едниствени проблеми во тој период се дека косата или носот се грди, дека дечкото ме лаже или ме напуштил, дека добив кец и слично. Ова го зборам за просечна фамилија, без проблеми со алкохол, разводи и слични екстреми. Но и во такви фамилии мора да се издржи, да се формира фамилија, роди и изнесе деца на пат.

Верувај дека родителот до крај на живот ќе е најголема потпора на своето дете. Иако сум на овие години, тие ми се сеуште (и на мене и на мојте браќа) огромен носечки ѕид, го олеснуваат движењето низ животот, еден нивни збор или совет е огромно богатство за синот/ќерката. А кога ќе ги нема, тоа што сум го добил од нив ќе го предадам и споделам со поколенијата.
Многу е потешко за оние без родители, без браќа, сестри-без најблиски. Но и тие се трудат, буткаат, одат низ животот.

Не сум го прескокнал пубертетот. Па и ја сум бил дете и млад, и ја сум се пијанчел за некоја што ми "скршила срце" или сум правел други ексцеси ради такви банални работи. Дури еден период преовладуваше стравот од тоа дека сум можеби посвоен, целосно бев концентриран на тоа. Али никад не ми текнало да се отепам, дури ни ако дознаам дека сум бил навистина од други родители.
Е тоа се веќе проблеми за кои треба многу нешто за да се пребродат, но...животот е доста суров, ообичаено.

Имаш родители, за секој проблем тие се првите за да се реши (оти тие ти мислат најдобро), не се ослонувај многу на другари, другарки кога ниту имаат поминато многу од сето тоа, ниту пак знаеш утре кој од нив ќе ти сврти грб и злоупотреби.
Барем во однос на пубертетски проблеми ова со родителите го сметам како најдобар совет, но сепак животот и одлуките се твои, живеј го што подолго и носи ги што посталожено

ооо ме изнамачи да ти кажам право ама ако...:smir: хехе мајтап

ако имаш разведени родители не мора да значи дека имаш лош родител..мајкати се разведи од таткоти или таткоти од мајкати а не од детето..сепак барем еднио родител се грижи за детето..

за ромчињата мислам дека има решение ама тие така си се родени шо се вика тоа му е во крвта да му дајш книги не земат поубаво му е да просат..тие немат спас не му треба нив учење..:nenene: мислам пробано е повеќе пати ама не успеало да ги зближат ромчињата со книгите..па слободно нека се фрлат од 20-ти кат..


"Иднината ќе ти носи уште поголеми искушенија и проблеми, постојано. И далеку поголеми отколку кога си млад, здрав човек полн со идеи и љубов. Едниствени проблеми во тој период се дека косата или носот се грди, дека дечкото ме лаже или ме напуштил, дека добив кец и слично. Ова го зборам за просечна фамилија, без проблеми со алкохол, разводи и слични екстреми. Но и во такви фамилии мора да се издржи, да се формира фамилија, роди и изнесе деца на пат. "--
ама јас сама кажав дека и јас не ги сместувам ова во проблеми за самоубивање...прочитај погоре негде :smir:

па за овие проблеми во пубетртетот дечковци женски превари разочравања вервај ме воопшто не ги сместувам во проблеми кажав во предходниот пост

за другарите потполно се сложвам со тебе тука нема дискусија како што родителот ти мисли добро никој друг :smir:

за тоа дека можи си бил посвоен..зборавме на ваква тема и за тоа девојчето од тетово..но сигурна сум дека родителите што ти биле дома добро се грижеле за тебе така??колку шо гледам од постовите не се жалиш на нив..девојчето можи имала сосема друга приказна зад себе не мо\име да знајме кузнај какви и биле тие родители шо ги имала дома ни вода ни киселина..

и нон стоп се вртиме околу истото знаеме кој се тешки проблеми и јас и ти само ти мислиш дека можат да се издржат а јас не..не можиме да се ги смениме мислењата и затоа го поштовам твоето и уше поубо е така шо размислуваш pozitivno :smir:

 

[Mr.InF3ction]

А што е со бомбашите самоубици ?

тоа е нешто друго ... за да објаснам тоа немам доволно знаење. ете некој друг ако знае нека објасни

 

[Lurtz]

Епа фала Вини Пу. Ги удавив луѓето со долги муабети, а можело и поедноставно да се објасни

 

[Вини Пу]

Епа фала Вини Пу. Ги удавив луѓето со долги муабети, а можело и поедноставно да се објасни

еее уживај,зошто сме на форум,за да читаме :smir:

 

[Сабазиј]

Самоубиството е повеќе или помалку свесно одречување од егзистенцијата која е претставена како основен, непосреден дар (преку кој добиваме се друго) од некоја виша сила. Според повеќето религии со тој чекор се откажуваме од Бога и тоа изгледа претставува непремостлива пречка за удобен задгробен живот.
​

Инаку за самоубиството и самоубијците многу имаат двојни аршини - се гнасиме од депресивни самоубијци, им се восхитуваме на борците кои се самоубиле за да не ги фати непријателот.
Камиказите, самураите со харикири-то, бомбашите - самоубијци, луѓето кои во дадени околности се жртвуваат за да се спаси некој друг, извесен број од нашите револуционери (и не само од нашите) кои последниот куршум го чувале за себеси, оние на кои се им дошло прекуглава, поразени генерали, Самсон за чие самоубиство се молчи, Јуда Искариотски - сите тие се самоубијци. На некои им се восхитуваме на некои не.
Нели е малку лицемерно?
И прејадувањето, пушењето, алкохолизмот или дрогата се алтернативни начини некој да се самоубие.
Некако се провлекува идејата дека самоубиството е потежок грев од убиството (оти самоубиецот не може да се покае), па убиството му доаѓа како помало зло, посебно ако се убива од верски причини...
Околностите во кои некој се самоубива се едни од најмрачните состојби во кои еден човек може да се најде. Прашање е дали во сите случаи се работи за целосна свесност за постапката. Оттаму не праведно да се суди за истата.

 

[Вини Пу]

Самоубиството е повеќе или помалку свесно одречување од егзистенцијата која е претставена како основен, непосреден дар (преку кој добиваме се друго) од некоја виша сила. Според повеќето религии со тој чекор се откажуваме од Бога и тоа изгледа претставува непремостлива пречка за удобен задгробен живот.
​

Инаку за самоубиството и самоубијците многу имаат двојни аршини - се гнасиме од депресивни самоубијци, им се восхитуваме на борците кои се самоубиле за да не ги фати непријателот.
Камиказите, самураите со харикири-то, бомбашите - самоубијци, луѓето кои во дадени околности се жртвуваат за да се спаси некој друг, извесен број од нашите револуционери (и не само од нашите) кои последниот куршум го чувале за себеси, оние на кои се им дошло прекуглава, поразени генерали, Самсон за чие самоубиство се молчи, Јуда Искариотски - сите тие се самоубијци. На некои им се восхитуваме на некои не.
Нели е малку лицемерно?
И прејадувањето, пушењето, алкохолизмот или дрогата се алтернативни начини некој да се самоубие.
Некако се провлекува идејата дека самоубиството е потежок грев од убиството (оти самоубиецот не може да се покае), па убиството му доаѓа како помало зло, посебно ако се убива од верски причини...
Околностите во кои некој се самоубива се едни од најмрачните состојби во кои еден човек може да се најде. Прашање е дали во сите случаи се работи за целосна свесност за постапката. Оттаму не праведно да се суди за истата.

:smir:

 

[Lurtz]

Некако се провлекува идејата дека самоубиството е потежок грев од убиството (оти самоубиецот не може да се покае), па убиството му доаѓа како помало зло, посебно ако се убива од верски причини...

Па на крај се е тоа исто.
Кај првото (самоубиство) прво се зае* себеси па другите. Кај убиството прво заеб* други па после и себеси. Лошо е лошо, како сака нека се нарекува.

 

[RAYTHEON23]

А што е со бомбашите самоубици ?

па ЏЕНЕМ шо мислиш ти???

каде оди тој кој убива...кога никој не бара од него да го стори тоа(патем за мене тој оди на парчиња и не оди нит у пекол ни у рај)

 

[Figaro]

Само камиказите ги поштувам ( знаеле дека ќе умрат и за што ќе умрат ) , останатите што си ги одземаат животите , дали заради :пари, љубов или нешто друго се кукавици ! ! !

 

[nihilista]

И самоубиецот ја извршува Божјата волја, пишано му било да се самоубие оти ако Бог е суверен се зависи и потекнува од него.