Прво (најстаро) сеќавање

  • Креатор на темата Креатор на темата Eko1
  • Време на започнување Време на започнување
eeej sega bebe me potseti na uste edna slucka uste porano so mi se ima sluceno..bas slicna ko nejzinata!Bev valjda 3 godini,bev so tatko mi na bazen vo Banja Bansko,toa e zatvoren bazen so topla vodaa!Znam deka imav portokalova guma za plivanje i mnogu sakav da skokam vo vodata!Naednas,tatko mi se oddaleci i ja SAMA skoknav vo vodata i pred da stanam svesna za bio sto,se najdov sebesi so glavata vo voda a nozete gore(bas ko so kazuva bebe)..se napolniv celata so voda i se uplaziv do smrt..uste mi stoi toa custvo vo gradite!A posle toa uste poveke sakav da skokam za da mi pomine stravot!

p.s.mnogu mi se sviga temata,se iznasmeav a veruvam deka uste poveke interesni slucki ke procitam ponataka!
 
ја се сеќавам коа имав 2 или 3 години си ја фатив раката со вентилаторот и после незнам дали мајка ми или татко ми земаа да ме лупаат од тепање :) :)
 
најстаро сеќавање ми е кога имав едно 3-4 години. се возам у стокецот на тетка ми по мост гоце делчев (у скопје) и ја фино лепо се наслонуем на вратата и одеднаш, се тумбам на сред мост.Среќа шо не паднав у вардар или не ме собра некоја кола. После се искинав од плачење
 
Хммм, па имав околу 3год, бевме на одмор во Грција или Црна Гора(не знам точно) и мајка ми ме седна на хаубата на еден од бродовите за да ме слика и едвај издржав зошто ми гореше под газето:) едвај чекав да ме симнат!
 
KaiTekk напиша:
ја се сеќавам коа имав 2 или 3 години си ја фатив раката со вентилаторот и после незнам дали мајка ми или татко ми земаа да ме лупаат од тепање :) :)
Кликни за повеќе...

хаха абе македонска работа наместо да не фатат да не утешат, уште толку од ќотек ќе те утепаа.
и кај мене моите беа така...паднав на снег скршив рака, и коа си дојдов дома уште толку си добив.
 
Леле Струмикс, и јас имам таква слика ама со мама:) :) :) :) :)
Него оваа најверојатно ми е најстара запамтена слика од мојот живот која никогаш нема да ја заборавам ... живеев сама со мајка ми (беше трудна со сестра ми, па по тоа знам дека бев многууу мала), татко ми некаде по странција. Јас си бев многу мирно и срамежливо девојче, и никогаш не одев ни до кај комшивката со мајка ми од тие причини. И така еден облачен врнежлив ден, појде мајка ми таму на кратко, а јас си останав на кревет пред тв и кулирам. Се сеќавам како наеднаш низ дневна ми прошиба глушец, се сеќавам како скокнав на кревет и силно викнав по неа, се сеќавам кои страв и паника ги осетив ... ама чудно, незнам ништо после и пред тоа ... незнам како сум легнала да спијам, како останував пак сама и такви работи, но оваа слика секогаш ми е многу јасна ... врска немам зошто ... се сеќавам дури и како бев облечена ... :icon_roll
Ама добро, сега барем знам зошто многу се плашам од глувци ... сум се преплашила тогаш изгледа, и оди нека ме убеди некој да сум мирна во просторија каде што поминал глушец:ija: :nesvest:
Еми тоа ...:)
 
Се гледам пред огледало и пејам ”Дечко, ајде олади!!! Дај, дај, дај ми даааааааај!!!”. :icon_roll

Иначе три години бев.
 
tri godini bev,mi donesoa stvorenje doma sto izgledase ko kukla ama poveke se derese od mojata kukla na baterii,site mu obrakaa poveke vnimanie otkolku mene,go vikaa maja,inaku pokasno sfativ deka toa stvorenje mi e sestra ustvari a ne kukla,iako dolgo vreme im trebase na moite da mi objasnat deka ne treba da ja skrtam so flomasteri i deka e zivo stvorenje a ne kukla:)
 
Ех, кога ќе ми текна на најстарото сеќавња уште се газам од смеа. Јас бев 3 години, и бевме на одмор во Охрид во Еуротел, и на мајка ми и беше исечен прстот,мене ми беше страв да ја држав за таа рака, и секогаш ја држев за другата.
Од тогаш навака има уште многу сеќавања што добри, што лоши...сеќавања кои се толку тешки...што никогаш нема да ги забравам и секогаш ќе ме потсетуваат на убавото детството, кое сите го имавме.
 
Отидоф со татко ми на матура, а се вратив со мајка ми
 
Уште вчера сакав да одговорам, но не можев во моментот да си го избистрам мозокот, ама сега некако сабајлечки ми се чини дека можам да пишам:icon_lol:

Мислам дека имав некои три и пол - четири години. Живеев тогаш во Србија и пред куќата имаше една дрвена клупа и секое сабајле си седев таму по петнаесет минути (чашитвев да не речам уште од мала). Секој ден поминуваше еден човек ама од спротивната страна од улицата, а јас се плашев многу од него зошто секогаш беше облечен во стари гнасни алишта. Еден ден како што си седев, видов дека тој се приближува, ама овој пат не од спротивната страна на улицата. А имав на себе една плетена сукњичка, па како што сум станувала за да избегам, така на едно клинче се зафатила сукњичката и не можев никако да избегам. Тегнев ко ненормална, ама не се кинеше и почнав да се дерам по помош, па ајде сите баби се собраа од комшиите да видат што ми се случува:icon_lol: Во меѓувреме типот си заминал, а не сум ни приметила. Па после следуваа бабински муабети, прашања, па што и како се случило и триста замарања.

Macedalien напиша:
Се гледам пред огледало и пејам ”Дечко, ајде олади!!! Дај, дај, дај ми даааааааај!!!”. :icon_roll

Иначе три години бев.
Кликни за повеќе...
:pos: :pos: :pos: Умрев! Не можам да се соземам од смеење уште! И цело сабајле кога ќе ми текне на муабетов се смеам сама ко ненормална!:bip:
 
se sekavam koga na bratmi mu ja skrsif rakata toags moze sum imal 3-4 godini
 
Pa najcisto se sekavam na slucka,mislam deka imav 5-6 godini,bas eden den pred veligden baba mi me odnese karsi nasata ulica da i pomognam da nabere cveke,no koga se vrativme jas se svrtev i vidov uspe poubavo cveke i sakajki da se vratam po nego i da gi iznenadam domasnite se strcav bez da poglednam levo-desno,iako se naogav na opasna krivini,i togas od nigde nikage naleta zastava 101 i za nekolku sekundi se najdov krvav pod kola :). Fala mu na Boga se dobro se zavrsi
 
ми текна уш едно

Памтам едно кога имав така 5 6 години со другарите гледавме еден филм со брус лее и јас и ко на филмот зедов нож и бев лошиот а другар ми го глумеше брус лее и памтам дека сакаше да ми го земит ножот ама изгледа не му текна дека сечит и си пресече парче кожа од раката и пробвевме со салотејп да му ја залепиме пак :lud:
демек да не го познает дома му
и баш вчера ми го покажа прстот имат уште лузна и се сетив на ова
 
Имав 3 години или можеби помалку...се сеќавам како се селевме во станот, јас заедно со братучед ми кој ни помагаше, качен назад во камионот, седнат на столче, а братучед ми ме држи. Ми беше интересно што гледав како се оддалечуваат бандерите покрај тротоарите. Когa стасавме, не сакав да слезам, сакав уште да се возам, интересно ми беше:)
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom