Посвоен сум?

[Daftie]

родител е оној кој те одгледал,кој ти дарил љубов и внимание,а не е само напрај дете и фрли го.
А познавајќи се себеси,сигурно ќе сакам да дознаам кои се моите биолошки родители и да дознаам зошто ме оставиле.Простувам,ама за такво нешто,некој да си го остави сопственото дете мислам дека нема оправдување и дека би ми било мноооогу тешко да му го простам тоа.

Приметив дека повеќето од вас размислуваат вака.
Па подобро да ме дадат на посвојување отколку да се мачам цел живот, сигурно имале добра причина да ме остават, финансиски проблеми, недоволно средства, несакана бременост итд.

 

[Mädchen]

Приметив дека повеќето од вас размислуваат вака.
Па подобро да ме дадат на посвојување отколку да се мачам цел живот, сигурно имале добра причина да ме остават, финансиски проблеми, недоволно средства, несакана бременост итд.

Според нема нема доволно јака причина да си го оставиш детето.Вистинска мајка ќе изнајди пат и начин да го прерани и одгледа своето дете.Мојата баба кога се мажила живеела во една премала соба,во која имало само еден кревет,една масичка мала и едно решо.Буквално само то.И одгледа со тешки маки три деца.Па според тебе,требаше да ги дај на посвојување?

 

[Daftie]

Според нема нема доволно јака причина да си го оставиш детето.Вистинска мајка ќе изнајди пат и начин да го прерани и одгледа своето дете.Мојата баба кога се мажила живеела во една премала соба,во која имало само еден кревет,една масичка мала и едно решо.Буквално само то.И одгледа со тешки маки три деца.Па според тебе,требаше да ги дај на посвојување?

Ако мисли дека може да издржи и дека децата нема да имаат проблем со животот и условите за живот кои ќе им ги пружи, ондак нема што.

И баба ми у пуста сиромаштија имала 5 деца, а дедо ми умрел непосредно после раѓањето на последното дете, и кога сите и викале да ги даде на посвојување не ги дала, а само што се доселиле у градот(СК) и не знаеле многу луѓе...
Да го дала, рецимо татко ми, на посвојување можда јас сега немаше да го пишувам ова, но сега само можам да кажам "Јака и душа!"

Јас ако немам доволно средства и додека не се вработам не ни помислувам на деца, али ете, ако се случи по грешка ќе размислам два пати дали ќе го дадам на посвојување или не.

 

[Fryda]

Ако мисли дека може да издржи и дека децата нема да имаат проблем со животот и условите за живот кои ќе им ги пружи, ондак нема што.

И баба ми у пуста сиромаштија имала 5 деца, а дедо ми умрел непосредно после раѓањето на последното дете, и кога сите и викале да ги даде на посвојување не ги дала, а само што се доселиле у градот(СК) и не знаеле многу луѓе...
Да го дала, рецимо татко ми, на посвојување можда јас сега немаше да го пишувам ова, но сега само можам да кажам "Јака и душа!"

Јас ако немам доволно средства и додека не се вработам не ни помислувам на деца, али ете, ако се случи по грешка ќе размислам два пати дали ќе го дадам на посвојување или не.

Е богами јака и душа...
Јас сум против давањето на посвојување,подобро да абортираш отколку да го фрлиш некој како партал.

 

[robilad]

Gi opravduvam onie sto velat deka bi sakale da gi najdat bioloskite roditeli zatoa sto treba da ja znaat vistinata. Ne bi trebalo predvreme da se sudi. Izjavi od tipot "nema da im prostam", "me ostavile, me frlile" ne drzat. Treba da se doznae pricinata pa posle da odlucuvas dali ce im prostis ili ne. Sekako, se soglasuvam deka vistinskite roditeli se tie koi me odgledale i mi ovozmozile zivot.

 

[bella]

Не ти се родители оние кои те направиле,туку оние кои те одгледале!Баш ништо нема кај мене да се смени,на пример се разбира ако сум посвоена,а не сум,плукната сум на мама,но мислам дека би останала кај тие што ме одгледале,а ако ме побара биолошката мајка,би се видела со нејзе и би и поставила мнооогу прашања!но,сепак би и простила,но ке останам со тие шо ме одгледале!

 

[Emma]

Нема да ми го кажат, од проста причина што имам мајка и татко кои доколку ме имале посвоено, тоа би ми го кажале одамна. И апсолутно се слoжувам со ставот. Да имам посвоено дете, никогаш не би чекала да порасне (пошто "поише ќе разбира" :icon_roll) за да му кажам. Уште помалку па никогаш да не му кажам (овде е "зашто да му го уништуваш животот кога веќе и онака си го изгледал, блаааа бла блаа...").

Хипотетички, ако сум... Јас би сакала да си ги видам и биолошките родители. Не би градела никакви посебни односи со луѓето, едноставно, само колку да знам кои се.

И не, не би им` се лутела на моите ни малку, дури и да се случи вакво нешто. А нема.

 

[Apokalipto]

Кога би ми кажале дека сум посвоен мислам дека би ми било потполно сеедно бидејќи низ сите години на мојот живот сум се дружел и постојано сум ги гледал овие луѓе, луѓе кои за мене вложиле и дале огромна љубов како да сум нивни роден син, и би било крајно неблагодарно од мене да има каква било негативна реакција, најпосле тие се и моите единствени родители кои ете по игра на случајноста заглавиле со мене... а биолошките би сакал да ги видам, сфаќам дека живееме во заебан свет во кој има секакви ситуации, и не можам да ги осудам за тоа што ме оставиле без да ја знам вистината.

 

[Тањушка]

По ова прашање треба да постои еден став кој според мене е исправен. Детето уште од кога е земено во новата фамилија, мора да знае дека некоја друга тета го родила, но ти си му мајка. Значи, да расте со тоа сознание. Никако да не се прави најголемата глупост, чекање детето да стане полнолетно, па седнување на трпезариска маса и лупање на вистината, оти сега е нели возрасно, па ќе разбере. Тоа е шок и логично е да се очекува секаква реакција, па дури и отфрлање на родителите од бес зашто не му кажале...

 

[rossonerka]

На овие години сега да дознаам дека сум посвоена тоа ќе биде вистински шок за мене и ќе бидам разочарана. Не поради тоа што ме одгледале други лица а не моите биолошки родители, туку поради тоа што цел досегашен живот јас сум живеела во лага. Тоа би била првичната реакција, но сепак ги сакам луѓето кои што ме израснале, воспитале и кои цел живот ги викам мама и тато.
Родителите треба да им кажат на децата кои ги посвоиле дека тие не се нивните биолошки родители. Тоа е најбитно за едно посвоено дете. Иако е болно за родителот кој го сака детето иако не е негово да ги каже тие зборови дека не е тој вистинскиот родител.
Посвоените деца треба да бидат среќни што имаат семејтво и што биле згрижени од своите нови родители кога нивните биолошки ги отфрлиле. А не да бидат незадоволни. Подобро е некој да те посвои, да те одгледа, воспита, даде кров над главата и сите услови за живот, отколку да израснеш во дом како сираче.

 

[Fryda]

По ова прашање треба да постои еден став кој според мене е исправен. Детето уште од кога е земено во новата фамилија, мора да знае дека некоја друга тета го родила, но ти си му мајка. Значи, да расте со тоа сознание. Никако да не се прави најголемата глупост, чекање детето да стане полнолетно, па седнување на трпезариска маса и лупање на вистината, оти сега е нели возрасно, па ќе разбере. Тоа е шок и логично е да се очекува секаква реакција, па дури и отфрлање на родителите од бес зашто не му кажале...

Ставот ти е супер,али психологијата за децата налага да не растат со такви сознанија,или пак тие сознанија да му ги кажат поинаку некако подетски.Ете на пример,некоја друга тета го КУПИЛА(оти нели така не лажеа кога бевме малечки дека сме купени) ама дека ти си му сега мајка.

 

[The Goddess]

Ставот ти е супер,али психологијата за децата налага да не растат со такви сознанија,или пак тие сознанија да му ги кажат поинаку некако подетски.Ете на пример,некоја друга тета го КУПИЛА(оти нели така не лажеа кога бевме малечки дека сме купени) ама дека ти си му сега мајка.

Грешка во старт. Ако е таква психологијата на децата очигледно е дека треба да се смени. Детето не смее да се лаже а особено не во горенаведениот стил т.е. како некоја тетка го купила. На детето треба на подетски начин да му се објасни дека е зачнато и дека е родено и дека некои други се неговите вистински родители, но тие бидејќи не биле во состојба да се грижат за него, за негово добро го дале на посвојување а овие новите родители го виделе, многу го засакале и се решиле да го одгледаат како свое дете (и да не ја тупам повеќе, цела тема ќе ме фати со објаснување).
Зборот ми беше дека децата за ништо не смеат да се лажат. Вистината секогаш треба да им биде кажана само на најсоодветниот начин, а кој е тој ќе одлучи родителот.

 

[Ankica]

:helou:Јас сум за вистината можеби не во многу мала возраст но сепак детето да го разбере тоа од своите отколку од улица и дефинитивно родител е тој кој го одгледува детето, не спие заради него се секира за сите работи врзани околу него.:smir:

 

[vitaCh...]

jebano , zaebano ...

 

[koleee]

Ако не ти се допаѓа темата не дискутирај.Темата е општа и не се однесува само на тој што ја отворил значи никој не му се обрати на него освен ти.Внимавај малку зошто постов ти е невкусен и повредува некого:uvo:
На темата ако дознаам дека сум посвоена малку ке ме потресе тоа и може да избегам од контрола одреден период меѓутоа во никој случај нема да ги осудам тие што ме посвоиле.Тие биле и секогаш ќе бидат мои родители без разлика на тоа што не ме створиле.Биолошките никогаш не би ги побарала од проста причина што ќе ги сметам исто како да се мртви и непотребни за мене зошто веќе имам родители.За среќа не сум посвоена но вака би постапила доколку било спротивно

kako shto gleash neamv namera povekje na taa tema da diskutiram ama me vlecesh za jazik... znam deka temava e opshta ama ne e za ovde sakavd a kazam .... neznam dali postov mie nevkusen i dali povreduva nekogo toa e individualno... k9olku tie glupava poslednata misla(re4enica) kako mozes dda kazes kako kje reagirash na neshto shto ne si go doziveala... pozz