Мистичен
Човек
Кога се поздравувам, се поздравувам од срце, не ради реда. Ме нервира кога некој млитаво ми пушта рака, ко педерче, ко шпагета да му е рачето, лигаво. Абе пушти машки рака...не да се стискаме ко менгеме, ама да ти ја осетам раката дека ти е жива. А ме нервираат и типови кои при поздравување сакаат да демонстрираат сила и се поздравуваат пресилно. Се осеќа, се труди да ти ја стисне раката не дека од кеиф што се поздравува, туку демек "види колку сум силен, како стискам еј..."
Ме нервира кога со некој што се гледам секојдневно (или неколку пати дневно секој ден) при секое поздравување ми пушта рака. Да му ебам матер, секој ден се гледаме, не мора такви официјалности. Доволно е здраво или кај си бе.
Ме нервираат девојчиња кои се цмокаат. Онака, доаѓа некоја и се цмока со цело друштво од 20 души (а со 15 од нив вторпат во животот се гледа), со сите по ред. Средношколско поздравување, адолесценти. Демек толку се блиски и се сакаат, па неизбежен е бакнежот. Копиљана. А сите си љубоморат и си викаат у себе "да ти ебем матер".
Баби и дедовци коа ке те разлигават...аууу...на гости негде, на некоја свадба, првпат те гледа и те бацува, бљак.
Лезет е со стари другари, од детство, од школски денови, кои ретко ги сретнуваш и кога ќе се сретнете едно убаво и машко "да пукне" со полугушкање и тапкање по рамо/грб.
Ах, да, интересно е и кога ќе се поздравиш со женска со цврста рака, рака која има "хфат".
Ме нервира кога со некој што се гледам секојдневно (или неколку пати дневно секој ден) при секое поздравување ми пушта рака. Да му ебам матер, секој ден се гледаме, не мора такви официјалности. Доволно е здраво или кај си бе.
Ме нервираат девојчиња кои се цмокаат. Онака, доаѓа некоја и се цмока со цело друштво од 20 души (а со 15 од нив вторпат во животот се гледа), со сите по ред. Средношколско поздравување, адолесценти. Демек толку се блиски и се сакаат, па неизбежен е бакнежот. Копиљана. А сите си љубоморат и си викаат у себе "да ти ебем матер".
Баби и дедовци коа ке те разлигават...аууу...на гости негде, на некоја свадба, првпат те гледа и те бацува, бљак.
Лезет е со стари другари, од детство, од школски денови, кои ретко ги сретнуваш и кога ќе се сретнете едно убаво и машко "да пукне" со полугушкање и тапкање по рамо/грб.
Ах, да, интересно е и кога ќе се поздравиш со женска со цврста рака, рака која има "хфат".