Еден текст кој добро би дошло да се прочита:
Не дека проблемов е од големо општествено значење, ама решив да му се обратам.
Има маса на луѓе што едноставно не ја прават разликата. Луѓе кои уште сметаат дека турбофолкот и народната музика се едно исто. Дека сѐ е еднакво во тој кош на и тебе „сам сит, моје гузе сузају од туге“ и слично.
ЧЕКАЈ! ЧЕКАЈ ЧЕКАЈ! ЧЕКАЈ МАЛЦЕ!
Народе, не мешајте баби и жаби. Народната музика, без разлика дали доаѓа во форма на чалгија, староградска песна, или исконски bad ass зурли и тапани е НАРОДНО БОГАТСВО! Претставува бит на еден народ, и на народ од тоа време и место. Не е тоа Драгана Мирковиќ на крек, или Синан Сакиќ на лозова брља. Ве молам, средете си ги фактите пред да дискутирате за одредени работи.
Прво, темите кои што се разботуваат во текстовите на народната музика се далеку покомплексни и поразновидни, од простачките опевања на ниските страсти што е особено евидентно кај српскиот и бугарскиот турбофолк. Теми кои што се разборатуваат во нашата народна музика вклучуваат љубов, тага, себерефлексивни моменти и секако неизбежните егзистенцијални кризи кои што се така прикажани и доловени, модернисти и пост модернисти може да си идат дома и да си цуцнат од нивниот тестис.
Второ, народната музика, барем оние кои што знаат музика ќе ме разберат, е мајкое*ено музичко ремек дело, кое што захтева екстензивно познавање на техника на свирење инстурменти за да истата се изведе, особено кога станува збор за вокали. Мислите дека Елена Ристеска пее добро оти не сте ги слушале Костурчанки.
Луѓе, Васка Илиева е генијалец. Мене „Аир да не сториш мајко“ ми е горе-доле исто толку метал колку што ми е War Pigs од Sabbath. Некому Бадев, Сариевски и ним сличните им биле тоа што мене ми се Lemmy, Hendrix, Kirk Windstein, Еrykah Badu, Me’Shell Ndgeocello и други идоли кои што немам доволно гига мега рам да ги набројувам. Moра да се почитува и да се разбере дека не смее да се стави турбофолк и народна музика во еден ист простачки ќош.
Турбофолкот е музика крадени од Иран, Авганситан, и слично залепена на диско ритам со најшкарт лепак од Бит Пазар.Народната музика е креирана во урбани средини, креирана од градски луѓе, кои што се соочувале со градски проблеми во нивното време и доба.
Џогани е едно, Селимова-Желчески е дурго. Едното пее за цицки и газој со третораздена кореографија, додека второво пее за безврменски идеали во гласот на еден народ и една генерација.
Време е да ја научиме разликата нели?