Брату со ова се контраш самиот со себе. Ти си еден од тие што најмногу ги величаш САД и Западот дека многу направиле за Македонија. А по секоја цена гледаш да ги оцрниш Русите.
Доколку најдеш еден мој пост каде го правам тоа без приговор ќе ти го предадам модераторскиов статус на форумов, еве имаш можност да напредуваш во твојата форумска кариера па прифати предизвик. Но, доколку не најдеш аргументи за да си ги поткрепиш инсинуациите тогаш да те банираме на месец дена. Се нафаќаш?
Јас го гледам реалниот интерес, без никаква агитација, проста математика, без лажни претстави и идеолошки перверзии. Меѓутоа, треба да имаш малце акал и профилтрирани гледишта за да можеш да спориш со мене.
--- надополнето ---
А во контекст на муабетот дека прво ние треба да се “поштоваме“ е следниов пример:
the new york times
3 july 1992
until recently, the united states and most governments of the european community accepted not only the republic of macedonia's credentials as a newly independent nation but also its chosen designation.
what changed , european diplomats and administration officials said, was a
perception that president gligorov was willing to make some sort of compromise on the name issue. this perception was apparently created by remarks made in the spring
by macedonian leaders to european officials and by an
american lobbyist.
"there were
indications that there was some flexibility there," a senior state department official said.
'a deal to be made'
according to state department officials and macedonian representatives here, the idea of
skopje's flexibility was spread last month by robert c. Mcfarlane, the former national security adviser, who was hired several months ago as a lobbyist by macedonians.
An administration official said that after president gligorov's visit to washington in mid-may, mr. Mcfarlane was quoted by state department officials as saying: "
there's a deal to be made. Gligorov sees a need for it."
in a telephone interview,
mr. Mcfarlane acknowledged speaking to state department officials about macedonia. He said he
was being paid "a modest sum" by john bitove, whom he described as a toronto businessman of macedonian origin. In fact, mr. Bitove is president of the canadian macedonian society, which is closely linked to president gligorov.
In the category of "lobbyists," the society's may 25 financial summary lists disbursements of $39,021.04 to mcfarlane associates, mr. Mcfarlane's washington-based company. A total of $73,717.61 is listed as "payable" to the firm.
http://www.nytimes.com/1992/07/04/world/west-supports-athens-on-macedonia.html
ГЛИГОРОВ ПОПУШТАЛ ЗА ИМЕТО
Но многу информации говорат дека Глигоров во тоа време сепак бил актер во дипломатската игра да се попушти во битката за името со Грција, а не да бара прием во ОН под уставното име. Ако се сеќавате,
Васил Тупурковски беше тогаш испратен од страна на претседателот како негов специјален претставник во САД да работи на етаблирањето на Македонија.
Но таму веднаш дојде до судир со лобито на Џон Битов. Во текстот на новинарот
Дејвид Биндер, објавен на 4 јули 1992 г.во `Њујорк Тајмс`,напишан по повод Лисабонската декларација, по која Македонија ја изгуби битката за името, се разоткриваат причините за тоа. Новинарот пишува дека `се до неодамна,
САД и најголемиот број на влади на Европската заедница ја прифатија Република Македонија не само како нова независна држава, туку исто така и со своето избрано име.
Но она што се променило, според европските дипломати и официјалните лица на американската администрација,
била перцепцијата дека претседателот Глигоров бил спремен да направи некаков компромис по прашањето за името. Оваа перцепција била очигледно создадена од забелешките што пролетта истата година македонските лидери им ги кажале на европски официјални лица како и од страна на американски лобисти.
Имаше индикации дека ќе има флексибилност,рекол висок член на Стејт департментот. Идејата за флексибилноста на Скопје била раширена минатиот месец од страна на Роберт Мек Фарлеин, поранешен советник за национална безбедност на САД,
кој бил ангажиран пред неколку месеци како лобист од страна на македонците. По посетата на Глигоров на Вашингтон во средината на мај, Мек Фарлејн рекол дека ќе има договор, односно
Глигоров гледа потреба за таков дил.
Мек Фарлејн бил платен за својата работа од Џон Битов...` 
