Мака ми е оти одново и одново ги повторувам истите грешки и поради тоа константно повторување,страда квалитетот на мојот живот.
Мака ми е шо во моментов не сакам да видам жива душа околу мене,едноставно сакам да седам сам тука,без никакви контакти,освен со самиот себеси.
Мака ми е зошто сум дозволил да дојдам до ваква состојба на умот,иако сум знаел уште од претходно дека одам во ваква насока,сепак,не сум направил ништо за да го спречам тоа,туку во духот на моето вечно размислување,сум рекол само:Let it be!!!
Мака ми е,зошто дозволувам да ми е мака за било што,наместо да бидам таму некаде надвор и да уживам во сето тоа што го нуди животот.
И на крај,мака ми е коа ќе помислам на должината на периодот кој ќе треба да помине за раните да се излечат.Знам дека ќе дојде и тоа време,сепак,глупо е шо ќе трае премногу долго.
Маки!!!