Незнам колку памтиш, он додека е во четвртиот сон, цурава го тера да побрзаат, овој останува со жена му, оваа мислам го брца, цурава ја упуцува, цел свет околу почнува да се руши (се руши зашто он умира во третиот сон) и цурава рипа за да умре во четвртиот пред да умре во третиот, а он, останува, и умира во третиот пред да умре во четвртиот.
И, нели сите коа се будат, он во комбето уште е заспан.
И, лимбото е сурова креација на подсвеста, али он си среди со жена му во четвртиот сон, односно си се помири, а со тоа и потсвеста/совеста си ја среди, така да, либото немора да му е сурово, туку може да му биде баш какво што он сака, односно да му е мед, и на крај да го прифати како реалност. (бидејќи тука е и заебаноста на лимбото, толку ти делува реално, што незнаеш дали си во сон или во вистински свет, затоа е толку тешко да се разбудиш од лимбо)
И другар ти, убаа теорија ти дава, како е можно истата сцена он што цело време си ја замислува, во реалноста, да му се деси онака copy-paste? Дежа ву, а?
И зашо на крај на филмот никој ништо не збори? Се е тифко?
И, не ти е малце чудно, што Коб како карактер што цело време цели да одреди дали е во реалност или во сон, на крај на филмот, го завртува тотемот, и го остава, и трга накај децата? Како да му е сеедно дали е тоа лимбо или реалност, бидејќи веќе и не му е битно, само сака нив да ги види...
)