- Член од
- 17 октомври 2011
- Мислења
- 14.902
- Поени од реакции
- 37.029
Пишував, пишував, и сепак со интервенциите на серверот ми се избришал нацртот. Ај одново:
Under the Silver Lake
На второ гледање, многу работи се избистрија. Ова е хипстерски take на една расправа за поп културата, за теориите на заговор, за медиумите и медиумската култура, за култовите, за современиот свет во кој демнат безброј невидливи опасности, за младите, и за уште мал милион работи. Ендрју Гарфилд одличен (пак) во улогата на еден џаболебар плус многу мали споредни улогички, но повеќето од нив впечатливи. Освен глумата, и секако, музиката, најголем впечаток тука ми остави камерата и боите. Боите се живи, светли, како да сме во modern day LA. Има прекрасни сцени како онаа кога пливаат во Silver Lake со таа богаташката, ќерката на исчезнатиот милионер, и кога некој ја погодува неа со куршум во градите, додека таа тоне under the Silver Lake, режисерот ни ја рекреира истата слика од омилената насловна страница на Playboy за Сем, онаа на која мастурбирал за прв пат. Освен интра, тука има и интер"текстуални" референци како во сцената каде ликот на Ендрју Гарфилд, Сем, се буди на каучот со раката залепена за Amazing Spider-Man стрип. Пробува да го одлепи стрипот од раката, неуспешно. Исто онака како што самиот Гарфилд не успева да се одлепи од неговата улога како Spider-Man во два Amazing Spider-Man филма, кои се чини дека ќе го прогонуваат и со кои ќе го споредуваат уште долго во животот. Дури и кога успева да го одлепи стрипот од раката, на неа остануваат траги. Ја спомнавте и сцената со стариот композитор, која исто беше интересна. Малку несфатлива дел од симболиката на режисерот, како темата со убиецот на кучиња, ама претпоставувам некои работи му се ставени само и за филмот да изгледа похипстерски, а немаат некое пошироко значење. Инаку како освен со хипстеризам би го објаснил фактот дека во денешно време ликовите во филмот играат Нинтендо и слушаат винилки. Тука има и референци на Мерилин Монро, Rear Window на Хичкок, и многу други. Се на се, убав филм кој останува во сеќавање. Овојпат и успеав да го оценам - 8/10, зашто во некои сегменти, како бизарноста на приказната филмов е за 6, во други - чиста 10. Затоа мислам дека средна 8/10 совршено му одговара.
Имам уште многу да пишувам, ама мора да одам, па да не ми се избрише уште еден нацрт...
Under the Silver Lake
На второ гледање, многу работи се избистрија. Ова е хипстерски take на една расправа за поп културата, за теориите на заговор, за медиумите и медиумската култура, за култовите, за современиот свет во кој демнат безброј невидливи опасности, за младите, и за уште мал милион работи. Ендрју Гарфилд одличен (пак) во улогата на еден џаболебар плус многу мали споредни улогички, но повеќето од нив впечатливи. Освен глумата, и секако, музиката, најголем впечаток тука ми остави камерата и боите. Боите се живи, светли, како да сме во modern day LA. Има прекрасни сцени како онаа кога пливаат во Silver Lake со таа богаташката, ќерката на исчезнатиот милионер, и кога некој ја погодува неа со куршум во градите, додека таа тоне under the Silver Lake, режисерот ни ја рекреира истата слика од омилената насловна страница на Playboy за Сем, онаа на која мастурбирал за прв пат. Освен интра, тука има и интер"текстуални" референци како во сцената каде ликот на Ендрју Гарфилд, Сем, се буди на каучот со раката залепена за Amazing Spider-Man стрип. Пробува да го одлепи стрипот од раката, неуспешно. Исто онака како што самиот Гарфилд не успева да се одлепи од неговата улога како Spider-Man во два Amazing Spider-Man филма, кои се чини дека ќе го прогонуваат и со кои ќе го споредуваат уште долго во животот. Дури и кога успева да го одлепи стрипот од раката, на неа остануваат траги. Ја спомнавте и сцената со стариот композитор, која исто беше интересна. Малку несфатлива дел од симболиката на режисерот, како темата со убиецот на кучиња, ама претпоставувам некои работи му се ставени само и за филмот да изгледа похипстерски, а немаат некое пошироко значење. Инаку како освен со хипстеризам би го објаснил фактот дека во денешно време ликовите во филмот играат Нинтендо и слушаат винилки. Тука има и референци на Мерилин Монро, Rear Window на Хичкок, и многу други. Се на се, убав филм кој останува во сеќавање. Овојпат и успеав да го оценам - 8/10, зашто во некои сегменти, како бизарноста на приказната филмов е за 6, во други - чиста 10. Затоа мислам дека средна 8/10 совршено му одговара.
Имам уште многу да пишувам, ама мора да одам, па да не ми се избрише уште еден нацрт...