Од крај на 90-ти кога почнав активно да го следам Вардар, би ги издвоил...
Голмани: Зеко и Милошевски.
Одбрана: Гигец, Јованоски, Калц и Гајур.
Везњаци: Џипун, Урошевиќ, Тодоровски Рап-Тап, Бабунски, Демир (иако никогаш не го оствари својот екстра талент), Жаре Серафимовски, Џеко Шаиноски и Коки Аврамовски.
Напад: Ќириќ, Саше Милошевски, Шаќири и Чунга.
На почеток од 2000-ти...
Голмани: Кметовски.
Одбрана: Тетовка, Блесинг, Пикси, Брага, Маркоски и Злате Таневски.
Средина: Срѓан Захариевски, Тупан, Влатче, Дејан Ристовски и Глигоров.
Напад: Бајо, Вандаир, Оливеира, Ристе Наумов, Јове и Тричко (една од најголемите глупости во поново време, да го испуштиш може најголемиот талент со Стевче што излегле од школата во последни 20 години).
После тоа има еден празен од, се' до влезот на Градот и ерата на Самсоненко...
Голмани: Гача.
Одбрана: Грне, Злате повторно, Мичка, Хоф, Новак и Жуниор.
Везњаци: Глигоров повторно, Остоја, Фелипе, Боби Николов и Панта.
Напад: Фичо Ивановски, Барсегјан, Којашевиќ и Цујо.
Може и некого испуштив, ама горе-доле се тие по мене.
Точно е дека се работело аматерски, но на почеток на 80-ти со влез на сега покојните Џоџа Николовски, Филип Ѓурчиновски и Трајко Стаматоски во управните органи се случува евидентен напредок. Впрочем и ангажманот на Бобек и Вишњевац го говори истотот. Е, сега колку пари, толку музика, па затоа играчите ни бегаат првенствено за Белград, Загреб и Сплит