Фан Клуб: Рома

[Scirea]

За разлика од Контевци и таков вид на тренери, Гарсија почна од четврта француска лига и се издигна на нивото каде што е сега. Секако дека има мани човекот, но не е лесно да изградиш таква кариера ако немаш квалитет.

Па добро, и Конте почна со Арецо и Бари.... така да тука се негде

 

[SparroW]

Па добро, и Конте почна со Арецо и Бари.... така да тука се негде

Сепак има разлика да почнеш од Серие Б и од четврта француска. Конте имаше играчка кариера која му обезбеди статус и потребни конекции за да почне од Серие Б и покрај што резултатите со Арецо и Аталанта му беа тиња, после две успешни сезони со Бари веќе беше претендент за позиција во Јуве.

 

[DeviAngel]

За разлика од Контевци и таков вид на тренери, Гарсија почна од четврта француска лига и се издигна на нивото каде што е сега. Секако дека има мани човекот, но не е лесно да изградиш таква кариера ако немаш квалитет.

А Конте почна од Јуве ? Не зезај и ти сега, Конте почна во Арецо и беше многу звучно име за да оди во пониска лига.

 

[Boom Shaka Lakka]

Единственото нешто според мене што е мана кај Гарсија е тоа што е плачко и тактички нефлексибилен премногу ме потсеќа на Конте.[DOUBLEPOST=1420338064][/DOUBLEPOST]
Не заебавај сега и ти Монтела е одличен тренер нешто како помлада верзија на Спалети ( тренер кој премногу го ценам) но со повеќе глад за успех.

Абе не велам дека е ептен лош, но сега за сега не е ни близу до Гарсија. Руди е постар, има стекнато многу поголемо искуство, што е најважно знае како се освојуваат титули, веќе искусил и остварил такво нешто. Зошто би го мењале Руди за Монтела ?? Ете тоа ми е муабетот .. Па Рома оваа година по продавањето на Бенатија и проблемите со кои се соочува Кастан, неиграњето на Стротман е екипа која буквално е послаба во одбрана од ланската сезона за едно 70%. И ќе кажам среќа што Гарсија ни е тука, што со неговиот систем и методи како така пак сме колку толку стабилна екипа во дефанзива(не како лани, ама во сооднос на играчите што ги имаме и оние лани што беа можеме да кажеме дека сме сосема солидни). Тоа е се заслуга на Гарсија, замислете екипата да ја водеше Монтела оваа полусезона и за централни бекови да ги има на располагање само Манолас,Мапу и Астори ?? не сакам ни да помислам кои смешки ќе бевме .. забележете Фиорентина кога игра редовно има дежурни на теренот кои не трчаат и не се враќаат во одбрана, прави Монтела баланс посебно за напаѓачите, секогаш има еден офанзивец кој брка, не врши пресинг, но затоа истиот во напад има сили да постигне гол, да направи нешто, но затоа страда одбраната уште од почеток на акцијата кога противничката екипа го гради нападот, зошто ?? па бидејќи никој не им врши пресинг од напаѓачите на Виола, затоа противниците градат мирен и стрплив напад, а Фиорентина лесно ја губи битката на средината на теренот.

Епа кај Гарсија тоа го нема, се знае кога се изгуби топка истиот игра веднаш шпринта да си ја поврати, а крилата автоматски шпринтаат назад во одбрана, додека двајца или еден од нашите средњаци "напаѓаат" кон противникот кој ја има топката, со ризик дека ќе бидат исфрлени од игра, но и не премногу да се секираат бидејќи крилата се веќе вратени .. затоа многу пати Раџа доаѓа до ситуација да предводи полуконтра по одземена топка, но чека придружба од крилата кои се вратени назад. Јас тука му замерувам на Гарсија што Пјанич не е човекот наместо Раџа да се најде во ситуација да ја води полуконтрата, така би биле поопасни ..

Отидов предалеку со муабетот, само сакам да кажам, дека на Рома е и потребно еден јак централен бек, кој би му бил партнер на Манолас, и еден јак голгетер кој знае да игра фудбал, знае да прави СЕ, тешка универзалка да биде, па тогаш дури би биле комплетни .. а секако за краток период ќе имаме потреба од рефреширање на бековските позиции и голманската, а јак дефанзивец и јак шпиц ни се приоритет..[DOUBLEPOST=1420386515][/DOUBLEPOST]Florenzi: 'Roma spit blood for Scudetto'

Алесандро РОМАНИСТАА !!

 

[RomanistaRIM]

Гарсија пичката ли се со иста тактика само сети се со Јуве, Баерн, ЦСКА, Сити кој беше крив за поразите па збори колку сме среќни што го имаме за тренер.

 

[DeviAngel]

Абе не велам дека е ептен лош, но сега за сега не е ни близу до Гарсија. Руди е постар, има стекнато многу поголемо искуство, што е најважно знае како се освојуваат титули, веќе искусил и остварил такво нешто. Зошто би го мењале Руди за Монтела ?? Ете тоа ми е муабетот .. Па Рома оваа година по продавањето на Бенатија и проблемите со кои се соочува Кастан, неиграњето на Стротман е екипа која буквално е послаба во одбрана од ланската сезона за едно 70%. И ќе кажам среќа што Гарсија ни е тука, што со неговиот систем и методи како така пак сме колку толку стабилна екипа во дефанзива(не како лани, ама во сооднос на играчите што ги имаме и оние лани што беа можеме да кажеме дека сме сосема солидни). Тоа е се заслуга на Гарсија, замислете екипата да ја водеше Монтела оваа полусезона и за централни бекови да ги има на располагање само Манолас,Мапу и Астори ?? не сакам ни да помислам кои смешки ќе бевме .. забележете Фиорентина кога игра редовно има дежурни на теренот кои не трчаат и не се враќаат во одбрана, прави Монтела баланс посебно за напаѓачите, секогаш има еден офанзивец кој брка, не врши пресинг, но затоа истиот во напад има сили да постигне гол, да направи нешто, но затоа страда одбраната уште од почеток на акцијата кога противничката екипа го гради нападот, зошто ?? па бидејќи никој не им врши пресинг од напаѓачите на Виола, затоа противниците градат мирен и стрплив напад, а Фиорентина лесно ја губи битката на средината на теренот.

Епа кај Гарсија тоа го нема, се знае кога се изгуби топка истиот игра веднаш шпринта да си ја поврати, а крилата автоматски шпринтаат назад во одбрана, додека двајца или еден од нашите средњаци "напаѓаат" кон противникот кој ја има топката, со ризик дека ќе бидат исфрлени од игра, но и не премногу да се секираат бидејќи крилата се веќе вратени .. затоа многу пати Раџа доаѓа до ситуација да предводи полуконтра по одземена топка, но чека придружба од крилата кои се вратени назад. Јас тука му замерувам на Гарсија што Пјанич не е човекот наместо Раџа да се најде во ситуација да ја води полуконтрата, така би биле поопасни ..

Отидов предалеку со муабетот, само сакам да кажам, дека на Рома е и потребно еден јак централен бек, кој би му бил партнер на Манолас, и еден јак голгетер кој знае да игра фудбал, знае да прави СЕ, тешка универзалка да биде, па тогаш дури би биле комплетни .. а секако за краток период ќе имаме потреба од рефреширање на бековските позиции и голманската, а јак дефанзивец и јак шпиц ни се приоритет..[DOUBLEPOST=1420386515][/DOUBLEPOST]Florenzi: 'Roma spit blood for Scudetto'

Алесандро РОМАНИСТАА !!

ЈАс не ни реков дека е блиску но доколку му се дај посилен клуб сигурен сум дека ќе изгура до скудето

 

[Boom Shaka Lakka]

Прочитајте убаво
ROMA AMERICANA

Vijesti o dovođenju mladih i talentovanih igrača proizvode pretežno negativne kritike ili u boljem slučaju navijače i simpatizere Rome ostavljaju rezervisanim. Da li takva transfer politika zaista zaslužuje tako malo kredita ili se na nju gleda pomalo površno? Romanisti su gladni trofeja i za to ih niko ne može kriviti. Novi vlasnici su u navijačima probudili visoke ambicije i svaka sezona bez trofeja, ujedno znači i svojevrsno razočarenje. Međutim, da li su novi vlasnici obećali zvučna i skupa imena i da li je to, uzimajući u obzir finasijski fer plej uopšte moguće? Da li je Italija mjesto u koje velike zvijezde žele doći kao što je to bio slučaj nekada? Odgovor je jednostavan i kratak, NE!

Amerikanci su obećali nešto sasvim drugo, a to je dugoročan projekat i svi pokazatelji upućuju da rade dobar posao, ako ne i više od toga. Za relativno kratko vrijeme napravljen je tim koji je sposoban da se bori za titulu i djeluje kao da je po tom pitanju osiguran kontinuitet i narednih godina. Za nešto više potrebno je još vremena. Prosjek godina u ekipi je smanjen, jer iako tim posjeduje par neophodnih veterana, dobar dio ekipe čine mladi igrači koji tek treba da zablistaju i u kojima klub ima veliki kapital. Roma je postala klub koji je u dobroj mjeri konkurentan i na tržištu igrača. Iturbe, Manolas, Ljajić, Nainggolan, Benatia, Strootman, Destro, Astori su neki od igrača koji su bili predmet interesa mnogih klubova. Ipak, iako nimalo jeftini, završili su u dresu Rome. Roma u eri Roselle Sensi nije imala mogućnosti ostvarivati takve transfere, a tek smo na početku ove nove i izgleda bolje ere. Amerikanci su obećali novi stadion i kroz par godina, Roma će ga dobiti. Varaju se oni koji misle da je u Rimu, možda i najvećem historijskom gradu na svijetu, lahko sagraditi i malu poslovnu zgradu, a da ne govorimo o stadionu sa kompleksnim pratećim sadržajem, a imajući još dodatno u vidu i komplikovanu birokraciju, te globalnu finasijsku krizu na grbači. Stadion Rome bit će najsavremeniji stadion u Europi, bar neko vrijeme. To će biti naš novi dom na koji ćemo biti ponosni, a mnogi drugi zavidni. Romu je nekada oblačila Kappa, Diaddora i druge u globalnom smislu osrednje robne marke. Danas je to Nike, vodeća robna kompanija. Romini dresovi danas prodaju se i u onim dijelovima svijeta, gdje se za taj klub nije ni čulo ili barem većina ljudi nije. Današnja Roma vodi pripreme u najelitnijim kampovima, a prijateljske utakmice ne igra sa klubovima „C“ kategorije, već se promoviše na elitnim ljetnim turnirima protiv Reala iz Madrida, Liverpoola, Uniteda i drugih velikana, a za to još biva i plaćena. Da li je Roma pod vodstvom Roselle Sensi imala i najmanju šansu odigrati susret sa zvijezdama MLS-a pred prepunim stadionom u Sjedinjenim Američkim Džavama? Ne, ni najmanje! Djeca koja posjete Orlando i Diznilend, na omiljenim Diznijevim likovima imaju priliku vidjeti Romine motive. Roma je izašla iz dugo hermetički zatvorene konzerve i postaje globalni brend. Roma po ugledu na najveće svijetske klubove sada posjeduje Radio i TV kanal sa njmodernijom opremom i profesionalnim voditeljima. Prije dolaska novih vlasnika semafor na stadionu Olimpcio nije uvijek bio u funkciji. Web stranica Rome nije sadržavala engleski jezik i bila je tek ponekad uređivana. Roma nije bila zastupljena na društvenim mrežama i komunikacija sa navijačima bila je svedena na minimum. Danas je stanje blago rečeno drugačije i bolje. Romu vode ambiciozni, sposobni i ugledni ljudi sa jasnom vizijom i željom za uspjehom. Ljudi koji mijenju mentalitet i kluba i navijača.

Pored stadiona i marketinga, veliki akcenat nova uprava stavila je na dovođenje mladih igrača. Sredstva koja su ulažu u jako mlade igrače nisu mala, budući da se radi u vrhunskim talentima za koje nije zainteresovana samo Roma, već i mnogi drugi europski klubovi visokog renomea. Dovesti jednog vrhunskog talenta nije lahko kako se možda na prvu čini, pogotovo ne u današnjem nogometu. Pored uloženih miliona, potrebna je i moć ubjeđivanja samog mladog igrača i njegove porodice. Zašto je Roma bolja od jednog Arsenala, Porta, Liverpoola, Juventusa, Unitetda, Tottenhama itd? Nova Roma postala je klub koji u tim utrkama pobjeđuje mnoge. Nova Roma je postala klub koji sa svima želi imati korektan odnos i nije čudo što sve više talijanskih klubova želi saradnju sa Romom prije nego li sa recimo Interom ili Milanom.

Argumenti onih koji su skeptični prema filozofiji dovođenja mladih talenata uglavnom se svode na to, da ti mladi igrači ne igraju dovoljno, drugi sugeriraju pak da Roma takvom politikom postaje pandan Udineseu ili Arsenalu, treći jednostavno nemaju strpljenja čekati plodove takvog rada, dok ostali smatraju da će Roma te iste igrače veoma brzo prodati ako dostignu određeni nivo, jer vlasnicima su samo bitni novci. No kako stvari zapravo stoje...

Krenut ćemo sa onim malo „starijim“ mladim igračima. Erik Lamela bio je prvi takve vrste, zatim Miralem Pjanić, a kasnije i Marquinhos. Tri zlatna dečka. Ostali nisu ostavili veći trag, niti su klub koštali nekih značajnih sredstava. Pokušaj da se sa uglavnom mladom ekipom napravi uspjeh, bio je čisti promašaj i Roma je doživjela dvije katastrofalne sezone. Forsiranje većeg broja mladih i neiskusnih igrača u prvoj postavi nije dalo željene rezultate. Iskustvo ipak igra preveliku ulogu u fudbalu. Međutim, kako opet stvoriti novce i ozbiljno pojačati tim nakon dvije loše sezone i bolnog udarca koji je zadao Lazio u finalu kupa? Roma se odlučila za bolne poteze, za prodaju dragulja u obliku Lamele i Marquinhosa, na kojima je zaradila 60 miliona eura i gotovo izfinasirala čitav prelazni rok u kojem su dovedeni Strootman, Benatia, Maicon, Gervinho, Ljajić, a kasnije i Radja Nainggolan. Uprava je sačuvala Pjanića, najvećeg dragulja koji danas vrijedi i preko 40 miliona eura. Sa tim igračima i novim trenerom, rezultati su odmah došli i Roma se vratila u borbu za Scudetto i u dugo čekanu Ligu Prvaka. Te transfere i te rezultate omogućili su upravo mladi igrači na kojima je Roma uličnim žargonom rečeno „okrenula“ veliki novac. Roma nije Udinese i ne može biti Udinese! Nije i ne može biti iz razloga što joj njene visoke ambicije to ne dozvoljavaju. Drugim riječima, Udinese može sebi priuštiti dvije godine uzastopno sredinu tabele. Dvije godine kroz koje će razviti nekoliko mladih igrača, tako što ih neće vaditi iz prve postave, a kasnije ih prodati za masne pare. Sa druge strane, u Rimu bi došlo do lupanja automobila, protesta i otpuštanja barem nekoliko trenera. Crveno-žuti dio Rima traži konkurentnost za vrh tabele, prosto rečeno. Uprava je pokazala da joj novac barem trenutno nije najbitniji u smislu zarade, jer su svijesni da projekat ne može uspjeti bez rezultata na terenu. Gotovo svi novci zarađeni od transfera, ponovo su reinvestirani u ekipu, i to se ispostavilo kao ispravan potez.

Može zvučati bizarno, ali poraz Rome u finalu kupa od gradskog rivala, naveo je upravu da razmišlja na jedan zreliji način. Klinci predstavljaju budućnost i način da Roma jednog dana dositigne najviši nivo, ali baziranje velike većine prvog tima na neiskusnim igračima ujedno znači i samoubistvo. Roma nije odustala od politike mladih talenata, razlika je u tome što je sada provodi drugačije. Radi se o postepenom razvoju i integrisanju mladih igrača u tim.

Dovođenje maloljetnih ili tek punoljetnih „klinaca“ kao što su Jedvaj, Dodo, Nico Lopez i Ljajić, te promovisanje Romagnolija u prvi tim, Romi je donijelo samo dobro. Jedvaj u svojoj prvoj sezoni nije mogao naći dovoljno prostora za igru u ekipi koja se bori za Scudetto, ali je zato na posudbi postao jedan od najinteresantnijih mladih igrača na svojoj poziciji, a njegova cijena nije ispod 10 miliona eura, iako ima tek 18 godina. Za Romagnolija važi isto. Svojim igrama na posudbi u Sampdoriji našao se u timu Serie A za prvi dio sezone. Roma sada može da bira. Da li da ih vrati onako zrelije i iskusnije, ili da ih proda, zaradi solidan novac i isti reinvestira u ekipu tamo gdje se smatra za najpotrebnije. Oba izbora djeluju primamljivo. Dodo i Nico Lopez, dovedeni za 1 milion eura, prodati 14. Iako sam mišljenja da će se iz uprave kajati za prodaju Lopeza, novac je sigurno dobro došao i niko ne može osporiti da se radi o dobroj zaradi. Ljajić je doveden kao igrač koji već ima solidno iskustvo u Seriji A, međutim, trebalo je više od godine dana da postane fudbaler na kojeg se u Romi ozbiljno računa.

Sanabrija, Paredes, Berisa, Ucan i Iturbe predstavljaju val mladih igrača koji je prošlog ljeta „zapljusnuo“ Trigoriju. Osim Iturbea, iskustvo kod ostalih kada je u pitanju igranje u Seriji A može se svesti na minimum. U skladu sa tim iskustvom dirigirana je i minutaža na terenu. Iturbe kao nešto iskusniji dobija već solidnu minutažu i radi se o igraču kojeg definitivno vrijedi čekati. Kao i Ljajić, Iturbe bi zanačjniji utjecaj na igru Rome mogao ostvariti tek u svojoj drugoj sezoni. Oni koji već sada Iturbea smatraju promašenom investicijom, trebali bi taj zaključak staviti na čekanje barem do kraja naredne sezone. Roma se i ove godine, (čak i ozbiljnije reklo bi se), bori za titulu prvaka Italije, s toga je neozbiljno da jedva punoljetne novajlije bez iskustva u Seriji A poput Sanabrije, Paredesa i Ucana dobijaju zapaženiju minutažu u konkurenciji Ljajića, Iturbea, Pjanića, Strootmana, Nainggolana, Keite, Gervinha, Florenzija i De Rossija. Njihov period adaptacije tek je počeo. Nema garancije da će svaki od njih uspjeti, ali jedan dio sigurno hoće, dok će se na ostalima, ako ništa, izvući koji milion.

Navijači Rome i u ovom januarskom roku osjećaju određeno razočarenje nedovođenjem nekog provjerenog napadača. Ispadanje u grupnoj fazi Lige Prvaka, ostanak Destra, prisustvo Tottija i Borriellova astronomska primanja, čine dovođenje zvučnijeg napadača na polusezoni gotovo nemogućim. Umjesto toga, Roma je dovela dva mlada napadača čije vrijeme tek dolazi. Prvi je Ezequiel Ponce. Napadač koji je najmlađi strijelac u historiji argentinskog šampionata. Čisti talenat koji stilom igre podsjeća na Carlosa Teveza. Drugi je Kevin Mendez iz Urugvaja. Igrač kojeg je svojevremeno Luis Suarez progalsio svojim nasljednikom i istog predlagao upravi Liverpoola. Roma je kao sada već po običaju, pobjedila konkurenciju mnogih drugih klubova za njihove potpise. Ti mladići klub će koštati 9 miliona eura. Istina, za taj novac, Roma je mogla dovesti nešto iskusnijeg i u njaboljem slučaju solidnog igrača, koji je blizu svog zenita i bez neke mogućnosti da značajnije napreduje. Ponce i Mendez su nove investicije, koje za nekoliko godina mogu postati udarna igla Rominog napada, i igrači svijetske klase čija će tržišna vrijednost biti astronomska. Rizici postoje, ali potencijalni benefiti su jednostavno previliki.

Roma možda nikada neće biti klub koji će konkurirati za potpise već izgrađenih najvećih zvijezda, jer nije objektivno očekivati da Roma uzima najbolje igrače ispred nosa jednom Realu iz Madrida ili nekom naftaškom kvazi velikanu. Roma bi možda mogla dovesti par iskusnijih i skupljih igrača i osvojiti tu dugo čekanu titulu, i tako slijediti recept pokojnog Franca Sensija. Ipak, nakon jedne takve titule, Roma je doživjela finasijsku propast i igrači koji su sa peharom trčali po travnjaku, ostali su bez plata i uskoro potražili angažman u drugim klubovima, a Romu ostavili da se valja u prosječnosti narednih nekoliko sezona. Batistuta se nije mogao preprodati za veliki novac, Emerson i Zebina otišli su za male novce, jer je Roma očajnički trebala svaki dinar, što je Juventusu dalo odličnu poziciju u pregovoranju. Ta prosječnost bi se vjerovatno nastavila i postajala sve sumornija da nije izbio Calciopoli koji je Romi iz vedra neba poklonio mogućnost igranja u Ligi Prvaka.

Amerikanci su u nedostatku milijardi na bacanje odabrali drugačiji put. Put postepenog razvoja, dugoročnih i pametnih investicija i višedecenijsku stabilnost. Vlasnicima nije cilj osvojiti jedan Scudetto i nakon toga pasti u zaborav. Cilj je od Rome napraviti konstantnog rivala za trofeje i iste osvajati na redovitoj osnovi. Ulaganje u mlade igrače je put koji je odabrala Roma, i potrebno je vrijeme kako bi se plodovi toga rada počeli ubirati. Ti mladi igrači jednog dana (i brže nogo što mnogi misle) činit će snagu Rome kako na terenu tako i na finasijskom planu. Jedan dio njih će poslužiti za energiju i lepršavost koja je potrebna svakom timu, a drugi dio njih za pravljenje novca sa kojim će se između ostalog dovoditi iskusniji igrači, koji su također neophodni.

Koliko temeljito uprava nove Rome radi, najbolje pokazuje pažnja koja se posvećuje dovođenju dječaka uzrasta od oko desetak godina. Pietro Tomaselli je novi član Rome i dečak čije su snimke obišle svijet. I najvećem laiku je jasno da taj djedčak uz pravilan razvoj u budućnosti može postati jedan od najboljih igrača sviejta. Doveden je i Gian Marco Nesta, sin legendarnog Alessandra Neste, koji je u Italiji proglašen fenomenom. Tu je od skoro i sin našeg legendarnog kapitena Tottija, koji svakim potezom podjeća na svog starog, Christian Totti. Samo takvim temeljitim radom, počevši od najmlađih kategorija, Roma može imati svijetlu budućnost.

Navijači Rome, moraju se pomiriti sa povremenim bolnim odlascima i to i nije toliko loše sve dok se većina tog novca reinvestira u igrački kadar i dok Roma iz sezone u sezonu ulazi kao snažniji klub. Predsjednik Pallotta je jednom prilikom rekao: “Romu treba voditi kao biznis.“ To znači donošenje odluka na racionalnoj osnovi i donošenje odluka imajući u vidu budućnost. Zato kada iz kluba u javnost izađe izjava da neki igrač neće biti prodat, a to na kraju ne bude tako, ne shvatajte to kao laž upućenu vama, nego kao podizanje cijene i najbolju poslovnu odluku.
Novi vlasnici donijeli su mnogo toga novog i dobrog u kratkom periodu njihove vladavine, i umjesto osuda, definitivno zaslužuju više poštovanja i povjerenja u sve što rade. Trofeji će doći, jer oni nisu ništa drugo nego nagrada za mukotrpan rad, te uloženo vrijeme i novac. Za navijače Rome, strpljenje je ključna riječ

 

[RomanistaRIM]

Прочитајте убаво
ROMA AMERICANA

Vijesti o dovođenju mladih i talentovanih igrača proizvode pretežno negativne kritike ili u boljem slučaju navijače i simpatizere Rome ostavljaju rezervisanim. Da li takva transfer politika zaista zaslužuje tako malo kredita ili se na nju gleda pomalo površno? Romanisti su gladni trofeja i za to ih niko ne može kriviti. Novi vlasnici su u navijačima probudili visoke ambicije i svaka sezona bez trofeja, ujedno znači i svojevrsno razočarenje. Međutim, da li su novi vlasnici obećali zvučna i skupa imena i da li je to, uzimajući u obzir finasijski fer plej uopšte moguće? Da li je Italija mjesto u koje velike zvijezde žele doći kao što je to bio slučaj nekada? Odgovor je jednostavan i kratak, NE!

Amerikanci su obećali nešto sasvim drugo, a to je dugoročan projekat i svi pokazatelji upućuju da rade dobar posao, ako ne i više od toga. Za relativno kratko vrijeme napravljen je tim koji je sposoban da se bori za titulu i djeluje kao da je po tom pitanju osiguran kontinuitet i narednih godina. Za nešto više potrebno je još vremena. Prosjek godina u ekipi je smanjen, jer iako tim posjeduje par neophodnih veterana, dobar dio ekipe čine mladi igrači koji tek treba da zablistaju i u kojima klub ima veliki kapital. Roma je postala klub koji je u dobroj mjeri konkurentan i na tržištu igrača. Iturbe, Manolas, Ljajić, Nainggolan, Benatia, Strootman, Destro, Astori su neki od igrača koji su bili predmet interesa mnogih klubova. Ipak, iako nimalo jeftini, završili su u dresu Rome. Roma u eri Roselle Sensi nije imala mogućnosti ostvarivati takve transfere, a tek smo na početku ove nove i izgleda bolje ere. Amerikanci su obećali novi stadion i kroz par godina, Roma će ga dobiti. Varaju se oni koji misle da je u Rimu, možda i najvećem historijskom gradu na svijetu, lahko sagraditi i malu poslovnu zgradu, a da ne govorimo o stadionu sa kompleksnim pratećim sadržajem, a imajući još dodatno u vidu i komplikovanu birokraciju, te globalnu finasijsku krizu na grbači. Stadion Rome bit će najsavremeniji stadion u Europi, bar neko vrijeme. To će biti naš novi dom na koji ćemo biti ponosni, a mnogi drugi zavidni. Romu je nekada oblačila Kappa, Diaddora i druge u globalnom smislu osrednje robne marke. Danas je to Nike, vodeća robna kompanija. Romini dresovi danas prodaju se i u onim dijelovima svijeta, gdje se za taj klub nije ni čulo ili barem većina ljudi nije. Današnja Roma vodi pripreme u najelitnijim kampovima, a prijateljske utakmice ne igra sa klubovima „C“ kategorije, već se promoviše na elitnim ljetnim turnirima protiv Reala iz Madrida, Liverpoola, Uniteda i drugih velikana, a za to još biva i plaćena. Da li je Roma pod vodstvom Roselle Sensi imala i najmanju šansu odigrati susret sa zvijezdama MLS-a pred prepunim stadionom u Sjedinjenim Američkim Džavama? Ne, ni najmanje! Djeca koja posjete Orlando i Diznilend, na omiljenim Diznijevim likovima imaju priliku vidjeti Romine motive. Roma je izašla iz dugo hermetički zatvorene konzerve i postaje globalni brend. Roma po ugledu na najveće svijetske klubove sada posjeduje Radio i TV kanal sa njmodernijom opremom i profesionalnim voditeljima. Prije dolaska novih vlasnika semafor na stadionu Olimpcio nije uvijek bio u funkciji. Web stranica Rome nije sadržavala engleski jezik i bila je tek ponekad uređivana. Roma nije bila zastupljena na društvenim mrežama i komunikacija sa navijačima bila je svedena na minimum. Danas je stanje blago rečeno drugačije i bolje. Romu vode ambiciozni, sposobni i ugledni ljudi sa jasnom vizijom i željom za uspjehom. Ljudi koji mijenju mentalitet i kluba i navijača.

Pored stadiona i marketinga, veliki akcenat nova uprava stavila je na dovođenje mladih igrača. Sredstva koja su ulažu u jako mlade igrače nisu mala, budući da se radi u vrhunskim talentima za koje nije zainteresovana samo Roma, već i mnogi drugi europski klubovi visokog renomea. Dovesti jednog vrhunskog talenta nije lahko kako se možda na prvu čini, pogotovo ne u današnjem nogometu. Pored uloženih miliona, potrebna je i moć ubjeđivanja samog mladog igrača i njegove porodice. Zašto je Roma bolja od jednog Arsenala, Porta, Liverpoola, Juventusa, Unitetda, Tottenhama itd? Nova Roma postala je klub koji u tim utrkama pobjeđuje mnoge. Nova Roma je postala klub koji sa svima želi imati korektan odnos i nije čudo što sve više talijanskih klubova želi saradnju sa Romom prije nego li sa recimo Interom ili Milanom.

Argumenti onih koji su skeptični prema filozofiji dovođenja mladih talenata uglavnom se svode na to, da ti mladi igrači ne igraju dovoljno, drugi sugeriraju pak da Roma takvom politikom postaje pandan Udineseu ili Arsenalu, treći jednostavno nemaju strpljenja čekati plodove takvog rada, dok ostali smatraju da će Roma te iste igrače veoma brzo prodati ako dostignu određeni nivo, jer vlasnicima su samo bitni novci. No kako stvari zapravo stoje...

Krenut ćemo sa onim malo „starijim“ mladim igračima. Erik Lamela bio je prvi takve vrste, zatim Miralem Pjanić, a kasnije i Marquinhos. Tri zlatna dečka. Ostali nisu ostavili veći trag, niti su klub koštali nekih značajnih sredstava. Pokušaj da se sa uglavnom mladom ekipom napravi uspjeh, bio je čisti promašaj i Roma je doživjela dvije katastrofalne sezone. Forsiranje većeg broja mladih i neiskusnih igrača u prvoj postavi nije dalo željene rezultate. Iskustvo ipak igra preveliku ulogu u fudbalu. Međutim, kako opet stvoriti novce i ozbiljno pojačati tim nakon dvije loše sezone i bolnog udarca koji je zadao Lazio u finalu kupa? Roma se odlučila za bolne poteze, za prodaju dragulja u obliku Lamele i Marquinhosa, na kojima je zaradila 60 miliona eura i gotovo izfinasirala čitav prelazni rok u kojem su dovedeni Strootman, Benatia, Maicon, Gervinho, Ljajić, a kasnije i Radja Nainggolan. Uprava je sačuvala Pjanića, najvećeg dragulja koji danas vrijedi i preko 40 miliona eura. Sa tim igračima i novim trenerom, rezultati su odmah došli i Roma se vratila u borbu za Scudetto i u dugo čekanu Ligu Prvaka. Te transfere i te rezultate omogućili su upravo mladi igrači na kojima je Roma uličnim žargonom rečeno „okrenula“ veliki novac. Roma nije Udinese i ne može biti Udinese! Nije i ne može biti iz razloga što joj njene visoke ambicije to ne dozvoljavaju. Drugim riječima, Udinese može sebi priuštiti dvije godine uzastopno sredinu tabele. Dvije godine kroz koje će razviti nekoliko mladih igrača, tako što ih neće vaditi iz prve postave, a kasnije ih prodati za masne pare. Sa druge strane, u Rimu bi došlo do lupanja automobila, protesta i otpuštanja barem nekoliko trenera. Crveno-žuti dio Rima traži konkurentnost za vrh tabele, prosto rečeno. Uprava je pokazala da joj novac barem trenutno nije najbitniji u smislu zarade, jer su svijesni da projekat ne može uspjeti bez rezultata na terenu. Gotovo svi novci zarađeni od transfera, ponovo su reinvestirani u ekipu, i to se ispostavilo kao ispravan potez.

Može zvučati bizarno, ali poraz Rome u finalu kupa od gradskog rivala, naveo je upravu da razmišlja na jedan zreliji način. Klinci predstavljaju budućnost i način da Roma jednog dana dositigne najviši nivo, ali baziranje velike većine prvog tima na neiskusnim igračima ujedno znači i samoubistvo. Roma nije odustala od politike mladih talenata, razlika je u tome što je sada provodi drugačije. Radi se o postepenom razvoju i integrisanju mladih igrača u tim.

Dovođenje maloljetnih ili tek punoljetnih „klinaca“ kao što su Jedvaj, Dodo, Nico Lopez i Ljajić, te promovisanje Romagnolija u prvi tim, Romi je donijelo samo dobro. Jedvaj u svojoj prvoj sezoni nije mogao naći dovoljno prostora za igru u ekipi koja se bori za Scudetto, ali je zato na posudbi postao jedan od najinteresantnijih mladih igrača na svojoj poziciji, a njegova cijena nije ispod 10 miliona eura, iako ima tek 18 godina. Za Romagnolija važi isto. Svojim igrama na posudbi u Sampdoriji našao se u timu Serie A za prvi dio sezone. Roma sada može da bira. Da li da ih vrati onako zrelije i iskusnije, ili da ih proda, zaradi solidan novac i isti reinvestira u ekipu tamo gdje se smatra za najpotrebnije. Oba izbora djeluju primamljivo. Dodo i Nico Lopez, dovedeni za 1 milion eura, prodati 14. Iako sam mišljenja da će se iz uprave kajati za prodaju Lopeza, novac je sigurno dobro došao i niko ne može osporiti da se radi o dobroj zaradi. Ljajić je doveden kao igrač koji već ima solidno iskustvo u Seriji A, međutim, trebalo je više od godine dana da postane fudbaler na kojeg se u Romi ozbiljno računa.

Sanabrija, Paredes, Berisa, Ucan i Iturbe predstavljaju val mladih igrača koji je prošlog ljeta „zapljusnuo“ Trigoriju. Osim Iturbea, iskustvo kod ostalih kada je u pitanju igranje u Seriji A može se svesti na minimum. U skladu sa tim iskustvom dirigirana je i minutaža na terenu. Iturbe kao nešto iskusniji dobija već solidnu minutažu i radi se o igraču kojeg definitivno vrijedi čekati. Kao i Ljajić, Iturbe bi zanačjniji utjecaj na igru Rome mogao ostvariti tek u svojoj drugoj sezoni. Oni koji već sada Iturbea smatraju promašenom investicijom, trebali bi taj zaključak staviti na čekanje barem do kraja naredne sezone. Roma se i ove godine, (čak i ozbiljnije reklo bi se), bori za titulu prvaka Italije, s toga je neozbiljno da jedva punoljetne novajlije bez iskustva u Seriji A poput Sanabrije, Paredesa i Ucana dobijaju zapaženiju minutažu u konkurenciji Ljajića, Iturbea, Pjanića, Strootmana, Nainggolana, Keite, Gervinha, Florenzija i De Rossija. Njihov period adaptacije tek je počeo. Nema garancije da će svaki od njih uspjeti, ali jedan dio sigurno hoće, dok će se na ostalima, ako ništa, izvući koji milion.

Navijači Rome i u ovom januarskom roku osjećaju određeno razočarenje nedovođenjem nekog provjerenog napadača. Ispadanje u grupnoj fazi Lige Prvaka, ostanak Destra, prisustvo Tottija i Borriellova astronomska primanja, čine dovođenje zvučnijeg napadača na polusezoni gotovo nemogućim. Umjesto toga, Roma je dovela dva mlada napadača čije vrijeme tek dolazi. Prvi je Ezequiel Ponce. Napadač koji je najmlađi strijelac u historiji argentinskog šampionata. Čisti talenat koji stilom igre podsjeća na Carlosa Teveza. Drugi je Kevin Mendez iz Urugvaja. Igrač kojeg je svojevremeno Luis Suarez progalsio svojim nasljednikom i istog predlagao upravi Liverpoola. Roma je kao sada već po običaju, pobjedila konkurenciju mnogih drugih klubova za njihove potpise. Ti mladići klub će koštati 9 miliona eura. Istina, za taj novac, Roma je mogla dovesti nešto iskusnijeg i u njaboljem slučaju solidnog igrača, koji je blizu svog zenita i bez neke mogućnosti da značajnije napreduje. Ponce i Mendez su nove investicije, koje za nekoliko godina mogu postati udarna igla Rominog napada, i igrači svijetske klase čija će tržišna vrijednost biti astronomska. Rizici postoje, ali potencijalni benefiti su jednostavno previliki.

Roma možda nikada neće biti klub koji će konkurirati za potpise već izgrađenih najvećih zvijezda, jer nije objektivno očekivati da Roma uzima najbolje igrače ispred nosa jednom Realu iz Madrida ili nekom naftaškom kvazi velikanu. Roma bi možda mogla dovesti par iskusnijih i skupljih igrača i osvojiti tu dugo čekanu titulu, i tako slijediti recept pokojnog Franca Sensija. Ipak, nakon jedne takve titule, Roma je doživjela finasijsku propast i igrači koji su sa peharom trčali po travnjaku, ostali su bez plata i uskoro potražili angažman u drugim klubovima, a Romu ostavili da se valja u prosječnosti narednih nekoliko sezona. Batistuta se nije mogao preprodati za veliki novac, Emerson i Zebina otišli su za male novce, jer je Roma očajnički trebala svaki dinar, što je Juventusu dalo odličnu poziciju u pregovoranju. Ta prosječnost bi se vjerovatno nastavila i postajala sve sumornija da nije izbio Calciopoli koji je Romi iz vedra neba poklonio mogućnost igranja u Ligi Prvaka.

Amerikanci su u nedostatku milijardi na bacanje odabrali drugačiji put. Put postepenog razvoja, dugoročnih i pametnih investicija i višedecenijsku stabilnost. Vlasnicima nije cilj osvojiti jedan Scudetto i nakon toga pasti u zaborav. Cilj je od Rome napraviti konstantnog rivala za trofeje i iste osvajati na redovitoj osnovi. Ulaganje u mlade igrače je put koji je odabrala Roma, i potrebno je vrijeme kako bi se plodovi toga rada počeli ubirati. Ti mladi igrači jednog dana (i brže nogo što mnogi misle) činit će snagu Rome kako na terenu tako i na finasijskom planu. Jedan dio njih će poslužiti za energiju i lepršavost koja je potrebna svakom timu, a drugi dio njih za pravljenje novca sa kojim će se između ostalog dovoditi iskusniji igrači, koji su također neophodni.

Koliko temeljito uprava nove Rome radi, najbolje pokazuje pažnja koja se posvećuje dovođenju dječaka uzrasta od oko desetak godina. Pietro Tomaselli je novi član Rome i dečak čije su snimke obišle svijet. I najvećem laiku je jasno da taj djedčak uz pravilan razvoj u budućnosti može postati jedan od najboljih igrača sviejta. Doveden je i Gian Marco Nesta, sin legendarnog Alessandra Neste, koji je u Italiji proglašen fenomenom. Tu je od skoro i sin našeg legendarnog kapitena Tottija, koji svakim potezom podjeća na svog starog, Christian Totti. Samo takvim temeljitim radom, počevši od najmlađih kategorija, Roma može imati svijetlu budućnost.

Navijači Rome, moraju se pomiriti sa povremenim bolnim odlascima i to i nije toliko loše sve dok se većina tog novca reinvestira u igrački kadar i dok Roma iz sezone u sezonu ulazi kao snažniji klub. Predsjednik Pallotta je jednom prilikom rekao: “Romu treba voditi kao biznis.“ To znači donošenje odluka na racionalnoj osnovi i donošenje odluka imajući u vidu budućnost. Zato kada iz kluba u javnost izađe izjava da neki igrač neće biti prodat, a to na kraju ne bude tako, ne shvatajte to kao laž upućenu vama, nego kao podizanje cijene i najbolju poslovnu odluku.
Novi vlasnici donijeli su mnogo toga novog i dobrog u kratkom periodu njihove vladavine, i umjesto osuda, definitivno zaslužuju više poštovanja i povjerenja u sve što rade. Trofeji će doći, jer oni nisu ništa drugo nego nagrada za mukotrpan rad, te uloženo vrijeme i novac. Za navijače Rome, strpljenje je ključna riječ

Не сум ја Курајбер али не се согласувам со многу од ова четиво.Па до кога ќе чекаме нели е доста цел живот што си чекаме Скудето и ЛШ а ?

 

[Boom Shaka Lakka]

Ако по некоја си случајност, испаднат овие луди планови точно, одам Сабатини и го частам !!

Roma are considering Samir Handanovic, as part of a multiple transfer scheme that would see Fiorentina’s Norberto Neto at Inter.

While the Giallorossi have been insistently linked to La Viola’s ‘keeper, with his fate likely to be sealed today, the team from the capital may just turn their attention to a new objective altogether.

According to Il Messaggero, Roma are looking to the services of Handanovic, whose contract expires in June 2016 and who may soon be available a slashed price compared to Inter's current valuation of €15m-€18m.

The operation would apparently be linked to a number of others, including a potential swap deal between strikers Mattia Destro and Mauro Icardi.

Furthermore, Roma director Walter Sabatini has reportedly assured Fiorentina counterpart Daniele Prade before Christmas that the capital club will not negotiate with Neto, to maintain good relations between the clubs.

On from this, Il Messaggero say that the Lupi are looking to further boost chances of picking up Handanovic by exploiting their strong ties with Neto's agent Stefano Castagna to try to make sure the 25-year-old goes to Inter rather than title rivals Juventus.

 

[SparroW]

 

[RomanistaRIM]

На Roma Balkan и неколку италијански страни го напагат на Руди што не го игра Матија.И во право се не оти е мој пулен али тотално глупо држи на клупа играч кој му ја раздвужува играта и му е најдобар стрелец.Па ова нема смисла повеќе Руди оди у 3та фрнацуска бар за таму те бива.

 

[SparroW]

На Roma Balkan и неколку италијански страни го напагат на Руди што не го игра Матија.И во право се не оти е мој пулен али тотално глупо држи на клупа играч кој му ја раздвужува играта и му е најдобар стрелец.Па ова нема смисла повеќе Руди оди у 3та фрнацуска бар за таму те бива.

Ќе игра и Матија, само се надевам дека Руди нема да чека до 70 минута да направи измени доколку немаме добра игра и резултат.

 

[SparroW]

Во многу утакмици сме мизерија последните 30-тина минути.

 

[RomanistaRIM]

Во многу утакмици сме мизерија последните 30-тина минути.

Затоа што Руди е пичка јасно како ден. Го сакав повеќе од се лани али оваа година просто ја уништува Рома со својота пичкарска тактика секоја утакмицa.

 

[santino]

3 бода и баста!