shumecha.tableta
Модератор
- Член од
- 26 декември 2013
- Мислења
- 3.325
- Поени од реакции
- 17.794
Драга, да знаеш прееска колку долго сум идела пешки. Алал да ми е. 
Го утнав патот, не за друго.
Дај бе стварно, кога ќе го научам Скопјево више? А замисли да живеев у Мадр Раша. 
Али ми пријаше... во секој случај не ми шкодеше. Само што не си го земав мобилниот, па не можев да исконтактирам со никого во случај да се најдам во некоја непожелна ситуација. Ај, барем стигнав здрава и жива. То е најбитно, јел тако?
Логично. 
И Драга, ми се игра монопол. Не знам од кај ми текна, али ми текна!
А види што сличица најдов...
Најслатко е кога тераш инает у некоја друштвена игра.
Порано меѓу братучедите бев најмало и секогаш бев банкарот.
И сеа коа пораснаа никој нејќе да ме дружи. Срам да им е.
У ствари, не дека нејќат... него последен пат мислам дека на гробишта ги видов. 
Еее, од таму веќе ги памтам улиците.
Страшо Пинџур беше зелена. Многу јака, знам. Сите ја сакаа.
Изгор беше чим ја стапнеш. А имаше па една ептен глупа... оранжада беше. Таа никој ја нејќеше.
Розевите и жутите беа онака млитаво јаки. Можеа да пројдат.
Е сеа етен ми е криво што имињата не ми текнуваат, али по боја ги памтам.
Ги имаше Водњанска, Владимир Комаров, Валандовска, Партизански Одреди (е овие беа жути), Островска, Вардарска, Вашингтонска, Виенска, (па сите биле на В, бе мајката
) Саса, Буба... па железнички станици.
Пошто јас секогаш бев банкарот, сестра ми секогаш влагаше у минус. Ко помала дури плачев, ми беше криво, зошто она да губи.
Има некого да натерам да игра со мене, па што сака нека биде!
/SPOILER]

Го утнав патот, не за друго.


Али ми пријаше... во секој случај не ми шкодеше. Само што не си го земав мобилниот, па не можев да исконтактирам со никого во случај да се најдам во некоја непожелна ситуација. Ај, барем стигнав здрава и жива. То е најбитно, јел тако?


И Драга, ми се игра монопол. Не знам од кај ми текна, али ми текна!

Најслатко е кога тераш инает у некоја друштвена игра.




Еее, од таму веќе ги памтам улиците.






Пошто јас секогаш бев банкарот, сестра ми секогаш влагаше у минус. Ко помала дури плачев, ми беше криво, зошто она да губи.

Има некого да натерам да игра со мене, па што сака нека биде!

