Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Кајганче!
Нема раат од злоби психопатски чија цел е да уништуваат туѓи животи.Ако тоа им претставува некаков си успех во животот, искрено ги жалам и сожалувам.
Наместо својот живот да си го средат и да уживаат во него како и секој нормален човек, тие упорно и упорно копаат под земја сакајќи да најдат оружје со кое ќе нападнат.
Што е до мене, нека останат под земја тие болни термити, ама затрупани, се додека не им дојде човечкиот осет.
Најглупи се оние кои наивно и слепо веруваат на ваквите погоре.За нив па уште повеќе ми е жал зошто сигурно ќе бидат предадени и ќе завршат бетер.Евентуално ќе бидат казнети за покажаната доверба со тоа што и на нив ќе им биде свртен грбот кога тогаш, на истиот начин.
Јас Кајганче, ќе ги земам пуканките и само ќе следам што се случува, знаејќи дека оние кои ми се верни и предани никогаш нема да ми свртат грб, од проста причина што никогаш не сум ја добила таа желба за исполнување на лични сатисфакции преку омаловажување и особено затоа што сум го заслужила местото на кое што стојам денес обидувајќи се со сите нив да бидам рамноправна, фер и пред се пријател.
Иначе ништо ново на север, времето ќе биде повремено облачно со сонце во неколку наврати од денот.Има мали шанси за краткотраен дожд меѓутоа чадорот секогаш спасува од такви непријатни ситуации.
 
Како мал многу сакав да пцујам,ми беше хоби,сатисфакција дневно да ги поминам сите комшиии,како адет утрински ми беше тоа.....мераци.

Сега,никаква демократија,не смеам ни овде по нетот да пцујам,не смеам ни надвор. цццц


пичкаму матер до кога вака ?

п.с. проштевај ацид во името на бог не ме банирај ако летне некоја пцоста во другите теми :pos:


амин


ќе заборавев беее.....ептен глуп месец......подршка до сите шо се у депресија и имат долга суша. поздрав чао
 
Другар, да ти се пофалам,само што ја сменив сликата
на ова како го викате де Аватер, еве и зошто баш таа.
Јас кога пред нешто повеќе од година се за прв пат уклучив овдека кај тебе,мој прв текст-ај и по твое пост ли се викаше, беше баш за личноста од сегашната слика нашиот народен херој Страшо Пинџур. Сега баш во ова време нас ни требаат такви личности,со такви дела и такви идеали.
Еве мал дел од тој текст:
„Кога се сретнавме таа ми даде страк босилак,а јас и ветив дека ќе го ставам во Дневникот.
Тогаш таа ми рече - „Па ќе ти се овене“
- Да, но нема да овенат чуствата за вас.“
повеќе во историја - Дневникот на Срашо Пинџур.

Вечна им слава на тие наши борци.
 
Драга
И дојде крајот на неделата.... совршен начин да се заврши е со друштво пивце и фудбал... иначе колку живеат некои луѓе во илузија тоа е страшно...и како глумат лудило и се трескаај од земја за глупости тоа е нешто страшно... и сеуште не сфаќаат нешто...Коа се однесуваш кон некој како према идиот тогаш и навистина ќе почне да се однесува ко идиот...тоа е непишано правило...и една од моите омилени реченици .... Karma is a bitch, Bitch..... :) Иначе една песница за крај

 
Драга,
не коментирам многу.Баш си ги гледав скромниот број на мислења шо сум ги пишала на форумов,и се изненадив.
Каде отиде таа желба од пред 3 и пол години?Која беше таа движечка сила?Ми треба,и тоа што побрзо.Тогаш знаев што сакам да направам,што сакам да бидам..сега знам што морам да направам,што се очекува...Нека е со лесно ! :)

А да,и кога јас ќе го видам Станич ? :love:
 
Нашикам се :pos: но оправдано- сепак е викенд;)

и еден од коментарите :
Данашњи омладинац је по занимању блејач,ради 0 сати дневно,оде у кафану,нашика се и прави хаос...

 
Драга,
мојот прв пост во темава.

Мизерен и тмурен ќе биде, баш ко мене во последно време.

Поголем хаос во главава, никад не сум имала. Што е стварно заебано, оти секогаш сама сум си се разбирала. Али сега, знам што треба да направам, но сама си ги комплицирам работите. Изгубив фокус од битното, само барам мали работи кои ќе ме направат среќна.
Не успевам Кајгано, ни во тоа!
Се што пробувам, се руши ко кула од карти. Никогаш не сум имала повеќе луѓе во животов, на кои стварно им е гајле за мене, или бар така се прават, а јас да се осеќам тооолку осамено, толку мизерно, ко ни тоа да не го заслужувам.
Досадна сум си самата себеси со моите мисли, а камоли на другите.

Почнав да слушам радио по некој саат во денот, за да не се слушам самата. Го мразам дождот премногу, а некни си ја тргнав капата и дозволив лом да ме направи, само за да осетам нешто мокро на лицето, оти не можам да плачам.
Иронија голема, тешко ти е, а нигде солзи од тебе.

И не знам зошто ми е вака!
Ко да се барам самата себеси после сите глупости, а не можам да се најдам.
Најтрагично, не може никој да ми помогне, јас самата треба да си најдам начин. А јас никад не сакав да пораснам, баш ради донесувањето на одлуки кои не знам колку се правилни.

Се тешам оти бар секој ден се смеам.
Бар малце е останато од мојата позитивна особа.
 
Јас имам тешка ситуација за споделување.
Во threesome со еден другар и другарка, кретенот кога и свршуеше во фаца, толку силно прсна што ме закачи на образот.
Не можам да се опоравам од тогаш, сонувам како ме бркаат сперматозоиди, а јас немам сила да избегам па кога ке ме фатат ме опсипуваат со бакнежи. :eek:
 
кајги, јас саа се вракам од курсот на црвен крст и да ти кажам баш беше интересно од аспект на тава как е подредена хиерархијата у случај на некоја несреча од поголеми размери. тука говорам за тава как е структурирана цивилната заштита.. баш интересно.. остануват осте некои 10 саата и после тава излевам на испит. и да: единствениот мотив поради кој сум тама е да научам как да давам прва помош и тоа..
 
Последен пат пробувам да постирам, тиеам форумот не послушен.
Јас имам тешка ситуација за споделување.
Во threesome со еден другар и другарка, кретенот кога и свршуеше во фаца, толку силно прсна што ме закачи на образот.
Не можам да се опоравам од тогаш, сонувам како ме бркаат сперматозоиди, а јас немам сила да избегам па кога ке ме фатат ме опсипуваат со бакнежи. :eek:
Ја чекавме двајцата во собата. Стив е празен. Нема никој...сите бараки се празни. Дури и мензата не работеше тој ден. Јас носев маска на гордост и пробував да го скриам мојот страв. Се убедував самиот себе дека ова ќе биде супер, незаборавно, мој личен трофеј. Го погледнав во очи другарот што стоеше покрај прозорот. И неговите очи го издаваа неговиот страв. Се чувстувавме и двајцата како мали деца којшто влегуваат во јавна куќа за прв пат во нивниот живот. Сето фалење, сите теории за сексот и сите емисии се соочуваа со фактот дека иако теоретски занев многу мојата пракса ни оддалеку не беше на слично ниво како и моето теоретско знаење.

Некој двапати тропна на дрвената врата прекриена со постери и стикери. Моето срце како да падна во јама. Мојот страв кулминира во параноја. ”Смири се, се велев, не си пред стрелање!” И седнав на креветот, бледо зјапајќи во кутијата Дурекс која се наѕираше под чаршафите на кревотот од спротива.

”Влези!” гласно одговори другарот. Можеби соова пробуваше да го победи стравот што се градеше во него. Сакаше да се соочи, машки, со она што го чека.

Вратата полека се отвори. Од надвор се наѕираше насмеано лице. Таа полека се подаде внатре. Нејзините сини очи, прекриени со неконтролирана пасија гледаа околу собата. Нејзинанта насмевка го уништи сиот страв во мене. ”Како сте шо праите? Aj нека ви е Среќна Новата Година.” рече таа и почна да се смее. Седна до другарот и почнаа да си прават нормален муабет. Сепак, се знаеме со цурата веќе пет години и двјацата. Другарка. Со струмичко потекло. Јас насмеан, ги прашав ако сакат нешто за пиење. Таа рече не и коментираше за температурата во собата. ”Знам, жешко е...” реков јас Мора да биде жешко. Мора. Си реков сам на себе. И таа знае зошто дојде тука. Минатата вечер, на смешки, на муабет, и излезе дека навистина сакала да проба тројка.

Не и беше згодно. Не знаеше како да ја сврти темата натаму. Но сепак, зјапаше во ”шаторот” кој го издигнал мојот другар во неговите фармерки. А исто и јас..
Без да прозбори ниеден збор, тој ја стави неговата рака на нејзиниот врат. Таа ги затврои очите и ја тргна настрана долгата црна свилена коса. Тој посегна по нејзиното тело, таа посегна по неговиот каиш. Тој посегна по нејзините гради, таа посегна по неговиот к*р.

Одеднаш, сиот мој страв кој се градеше во мене, се траснформира во пасија. Почувстував глад. За секс. Ебење, долго, од самрак до зори. Полно со стенкање, пот и длабоко дишење. Јас седнав покрај неа од другата страна. И додека другарот и ги соблекуваше градниците јас и ја зедов раката и ја ставив во моите гаќи. И тој не можеше да издржи. Ќе пукне... Одеднаш таа стана и набрзина почна да се соблекува и легна на другиот кревет. Додуша, тие беа два кревети споени за да има место. Како што легна, јас скокнав до неа и ги соблеков гаќите и набрзина почнав и јас да си ги соблечувам фармерките. И и ги раширив нозете и пред мене се наоѓаше најпрекрасното нешто што сум го видел. Сивлена, без ниедно влакно, прекрасна како и остатокот на нејзиното тело. Ги затворив очите и полека ја спуштив главата и почнав да работам со прстите. Не знаев што се случува околу мене. Одеднаш, светот околу нас занеме, постоевме само ние двајца, и нашите воздишки. Вкусот на јагода никогаш не бил толку сладок. Првин едниот прст. Потоа и другиот. Масирав. Танцував со моите раце низ нејзината женственост. Свирев на инструмент. Ја слушав како полека го изговара моето име, како диши длабоко.Јас не можев да се воздрам...Продирав и со мојот јазик внатре. Пробував да ја уништам мојата жед за секс, но нејзиното топло пиче, тоа забрането овошје, само ме правеше уште погладен. Почувствував како таа ги собираше нозете полека и ги стави на моите рамења. Почувствував како нејзината влажност течење низ нејзината внатрешност. Вкусот на Јагода никгаш не бил толку сладок.

Ни за момент не ги отворив очите, но го слушнав другарот како ги соблече фармерките и како и тој се качи на креветот и седна спроти мене на другиот крај. Таа ја тргна од мене раката која нежно си играше со нејзиното пиче и посегна кон неговиот к*р. Пред да го направи тоа, јас и ја бакнав раката и двата прста и ги пикнав во нејзината внатрешност. Таа повторно воздивна и пробуваше да испушти некој крик, но единствено звукот на капките на дождот кои паѓаа на прозорот ги бакнуваше нашите сетила. Таа јги стави рацете на неговиот к*р, и почна да го лижи и бакнува. И другарот почна да ја почувстува нирваната на сексот. И го галеше лицето и вратот и додека таа му го лижеше, тој благо се наведна и и ги бакнуваше прекрасните гради.

Јас станав и седнав на колена. Пијан. Во транс. Набрзина посегнав по кутијата дурекс и го наместив кондомот на мојот к*р, кој одамна беше спремен за овој момент. Седнав на колена, ги раширив нозете и и ги ставив нозете на моите рамиња. Нејзините нозе се истегаа низ моето испоетено тело до моите рамиња и со стпалата ја чешкаше мојата коса. Не можев а да не и ги бакнам прстињата на нозете. Прекрасно чувство. Си помислив. Баш како што прочитав на форум. Го зедов во раце и полека влегов во неа....екстаза...Бев на седмо небо...Небото и земјата станаа едно. Целиот мој живот се струплои пред мене и се отвори како мапа. Ја заменив мапата на мојот живот со нејзиното прекрасно тело и почнав да навлегувам подлабоко. Зборев. Не знам што зборев. Не се слушав. Бев внатре во неа. Во нејзиниот ум. И ги видов сите фантазии, и ги прочитав сите мрачни перверзни тајни која таа ги криела од мене и мојот другар веќе две години. И го слушав гласот како испушташе воздишки од ултимативно задовлоство. И двата к*ра беа влезени во неа. Го извадов за момент и почнав да ја работам побрзо. Почувствуав како доаѓа моментот дека ќе свршам. ”Свршувам...” И реков. Таа со к*р во уста, сосе јајца, едвај рече ”Врз мене...” Јас го тргнав кондомот од мојот к*р и експлодирав врз нејзиното тело. Дури неколку капки паднаа на рацете на мојот другар. На мое изненадување, тој си ја излижа раката и се насмеа.

Ова уште толку ме возбуди. Ме болеше к*рот, но гладував за уште. Уште. УШТЕ! Врескаше секоја пора од моето тело. Таа го извади к*рот од уста и се сврте на стомак on all fours. Другарот легна под неа, јас пак си ја зазедов првобитната позиција. И двајцата влеговме во неа во истиот момент, но полека, нежно. Фактот дека неговиот к*р се чешаше од мојот воопште не ме тангираше. Таа беше наша. МОЈА. Ја прегрнав за стомак. И полека ја кранав кон себе, додека другарот ја ебеше. И го бакнував вратот и ги полувстував нејзините гради во моите раце. Ги стегав. Таа шепотеше зборови на благодет и екстаза на моите уши. Додека јас работев од поздаи другарот ја работеше одоздола. Беше тешко, и малце болно да, нозеве ме скинаа, ама се исплаќаше секој момент. Таа одеднаш рипна и седна пред нас и ја отвори својата уста. Знаевме што требаше да се прави. Застанавме еден до друг со другарот и се погледнавме во очи. Знаевме и двајцата дека ова е моментот. Ги дркавме и двајцата, јас со десна, тој со лева. Во рок од 30 секунди свршивме и двајцата. Јас го затворив очите и сите ѕведи на ноќното небо блеснаа пред мене. Свршив. Обилно. Креветот беше уништен. Ама се исплати. Таа само воздивнуваше и си играше со спермата во нејзината усна. Другарот полека како да падна врз моето рамо и ме бакна на градите. Јас само го прегрнав и легнавме и тројцата. Телата ни беа скршени. Сакав да останам буден цела ноќ, но, како што ги склопив очите така и заспав. Ја прегрнав, ја држев до себе, исто и мојот другар, тројцата заедно патувавме низ возвишените облаци направени од пасија и љубов.
 
Моментот кога ни крив ни должен некој ќе ти го расипе цел викенд уште во петок .
Со информации кои не сакаш да ги знаеш за да ти биде полесно , а он како навиен ти ги кажува за него да му било полесно . А ти ги апсорбираш како сунѓер и остануваат во тебе и те мачат внатре , ти го убиваат секое нервче кое конечно после долго време некако си го подсмирил да може да продолжи да функционира.
Каде отиде човечноста ?
Сакам да се родам повторно и да бидам говедо од човек , максимално површен и безчувствителен . Навистина.
 
time for new me
--- надополнето: 24 февруари 2013 во 22:02 ---
Сакам да се родам повторно и да бидам говедо од човек , максимално површен и безчувствителен . Навистина.
this.
 
Драга моја кајгана ако некогаш ја сретнеш мојата среќа те молам кажи и нека си дојде дома ... бидејќи вака не оди а без среќа ништо ...
 
First world problems and dilemas (Hint-Погледнете ги датумите)

374384_10200536994168096_736057271_n.jpg



704701_473037859406187_2108249865_o.png


In my wildest dreams these two are one named Aca Van Buren or Armin Lukas.
 
Каква вечер:facepalm:,ја напукнав коската на левата рука:place:,седи си дома бе глеј си милан,ебате шутракот,ебате:tapp:.Џабе ти се пазиш коа друг не пази,глупи људи:mad:.
 
Кајгич :love:

Зар постои човек што не ја слушнал приказната за Исак Њутн и неговото фамозно јаболко.
Кога сте биле седмооделенец и кога наставничката од петни жили се трудела да ви го објасни настанокот на теоријата на гравитација, а вие сте ја гледале како теле во шарена врата и сте се прашувале, како влијаел падот на јаболкото врз неговата глава,
Приказната вели дека додека завалијава Њутн, се одморал во дворот, под сенката на една јаболкница, врз главата му паднало јаболко и во истиот момент му светнува идејата за теоријата на гравитација.
Тоа беше некогаш, со едно јаболко гледаа да ни ја продадат прочуената приказна за славниот Њутн,
Како треба да е денес?
Денес имаме современи деца кои нема лесно да го проџвакаат јаболково, токму затоа треба да се бараат нови методи и приказни, се со цел да им се приближи физиката и повеќе да ја засакаат :pipi:

Њутн.gif
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom