кеј,
на воз куршум од Базел до Берн седат македонец и италијанка, а на седиштата пред нас германец и чех. Двајцата со сет скии. Прво не разговараа, па германецот скрши мраз, за каде?
* Чехот - за Цермат, а ти? - За Свети Мориц.
* супер. - имате снег во Чешка?
* обично да, за скијање повеќе се оди Словачка. - имаш друштво во Цермат?
* да, ги запознав преку инста. - зошто Цермат а не Мориц?
* затоа што е врв на европското скијање.- супер.
Се познаваше дека германецот сака да скршни од Свети Мориц и да им се придружи Цермат. Респектабилно се поздравија. Ги гледаме со италијанката пред самиот слез. Ова е се она што треба да биди Европа ни се читаше од лицата, на сите 4ца. Каде ако не во ди Швајц. Сонувам за Женева деновиве, да гледам лебеди како лизгаат меѓу марината. Кај што се вдомила музата на просперитетот, таму ги прекрила улиците со бел мермер ишаран со сиви вени, а ги обрабила со ивичњаци од злато. Над тие улици таа левитира. Застанува пред една барокна петкатница со фасада од тиркизен камен, над влезот има статуа, сребрен еднорог, до него виси коцкасто знаме.
Потпрена на градските фасади, во лицето е често пенсивна, една мисла и е кристална, за неа мир, е она што за човекот е вода.
Ода за мојата омилена земја. Мојот идеал спроведен на дело, не на хартија. Кај што времето е најважна валута, па затоа на секоја зграда виси по еден часовник да те потсети на него. тик так, тик так, секоја секунда.