Дали ги криете емоциите?

Се согласувам со mUv@ ThE DoGg Зависи пред кого. Но, најчесто не ги кријам моите емоции...
 
Не сакам да ги кријам.Не ни ги криев,само што во последно време се потешко испагаат од мене.Едноставно,неможам да најдам некој кој го сметам за доволно компетентен да ме свати.Не дека ја сум нешто сложен или било како,ама ете,кон многу малку луге ја осекам онаа вистинска доверба која ке ми овозможи да се отворам комплетно и да се ослободам.Неможам да му кажам било што на било кого,бидејки знам дека тешко ке ме свати.Тоа не е негов интерес и не сакам да замарам со такви глупости.Ах,некогаш ми е криво шо заврши средно.Толку многу луге кои го познаваат секој дел од тебе а и ти од нив.Сите на факултет сега,толку далечни.Тажно е...:toe:
 
Мистичен напиша:
Дали ги криете емоциите и зошто?

Дали е подобро да ги потиснуваме во себе за да не бидеме повредени, да ги искажуваме искрено па "што биде нека биде". Дали е полесно да се одглуми или пак да се крене "границата на отпорност на болка"?
Кликни за повеќе...
Прво умот па срцето.
Не му ја давам својата Светиња на секого
и не ги изложувам своите Бисери пред секого.

Морам да ги сокријам емоциите од некои луѓе, бидејќи има луѓе кои злоупотребуваат, кои повредуваат. Вака е поубаво... се штитам...
 
би сакала ама не можам.секој има моменти на слабост ама кај мене многу се изразени..не е убо ама шо да прам? таква сум
 
Сум многу емотивна и не успевам баш најдобро да ги кријам емоциите.Таква сум и кога ми се плаче си плачам,кога ми се смее се смеам итн.
Не сум тип што сака многу да ги крие емоциите.
Додуша има некои ситуации каде што од петни жили се обидувам да ги кријам емоциите и во последно време ми се случило и да ми успее тоа,но сепак преферирам отворено да си искажам што чувствувам.
Постојат многу луѓе кои го искористуваат тоа за да повредат некој,но...на крај на краиштата не живеам за нив,за себе живеам и ми е гајле дали ќе ги исмеат моите чувства или не.
 
Кога сум тажна или изнервирана се обидувам да го скијам тоа за да не им го упропастам денот на другите. Често ми успева и се кријам кријам...си држам во себе и на крај кога ќе ми дојде преку глава морам на некого да си "исповедам" или ми се дешава ради тоа глупаво мое расположеније на крај да се изнадерам на некој без причина, за жал.
Ама кога сум среќна, се обидувам тоа сите да го забележат и се обидувам и другите околу мене да ги направам среќни.
 
емотивност не мора да значи дека само треба да плачеш, зошто има луѓе што плачат, а емотивно се студени, т.е, само се лигават за да добијат она што сакаат, додека јас за себе мислам дека сум емотивна но не и плачка, само ме нервира тоа што кога мене ми е тешко, не успевам до крај да си ја исчистам таа тага и нервоза, а сум приметила дека на други луѓе им служам како успешно рамо за плачење, што од една страна ми е ок, ама од друга ми е тапа бидејќи не можам и јас така лесно да се отворам и да се ослободам од насобраните гадости.емотивна сум кога се во прашање деца, мир во себе, многу пати ме боли длабоко, но не давам да видат, а во себе кипам... но тоа е тоа, лавовската суета не ми дава да се предадам, затоа многу луѓе мислат дека сум силна и незнам каква, а јас сум исто како и сите луѓе, чувствителна...
 
Зависи за кои емоции станува збор. Обично се кријам пред другите и тоа доста успешно, меѓутоа ако има нешто што ме гризе тогаш и без да кажам, ми се чита од фацата.:kesa:
 
jas so tek na vreme si razviv golema kontrola,taka da i da vrijam vnatre vo sebe za dr izgledam kako se da e super i sovrseno...
taka spored mene e najubavo,bidejki ima gnasi koi gi koristat tvoite momenti na slabost.
 
Ми се случило да ги скријам неколку пати иако незнам да кријам емоции,колку и да сакам да ги скријам пак ми се познава :)
 
Не ги кријам пред тој што ми е во срцето,дури некогаш се осеќам премногу нападно и жал ми е што ТОЈ сеуште си ги чува во себе и не може да го отвори срцето така како што сакам јас.П.с.Не од друго туку многу е срамежлив.....
 
најчесто не ги кријам,се однесувам така како што се чувствувам,но некогаш се обидувам да ги сокријам емоциите ама колку успевам во тоа и не знам
 
Најчесто ги кријам, односно не ги кријам туку не ни ги изразувам. Можда е то лоша работа ама то е то...
 
Како доста емотивна личност сфатив дека и не е така добро да ги покажуваш емоциите пред сите. Порано навистина не можев да се контролирам толку и не ги потиснував. Лошото е што некои поединци ја искористуваат таа слабост на покажување емоции.
Потоа почнав да ги потиснувам. Се разбира се уште се уште сум истата емотивна личност, но овојпат внимавам пред кого покажувам емоции.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom