(Без)смислата на адетите

  • Креатор на темата Креатор на темата simeon
  • Време на започнување Време на започнување
Што се однесува на правилата...или ние што ги викаме адети, тие немаат врска со христијанството и со вера и библија, тоа се обичаи кои се измислени од народот и кои немаат ама баш никаква врска со христијанството, никаде во библијата не пишува за вапцување јајца или носење масло во црква и другите работи кои се прават...
Бог не е трговец па со кило масло да можеме да си купиме здравје и среќа. Нели е така?
 
Адетите мораат да постојат.
Од религиозна гледна точка,воопшто не се неопходни,па дури се и излишни,бидејќи се премногу материјални за да се постигне нешто на духовен план со нив-тоа е веројатно гледиштето на верниците.
Мое гледиште е дека ортодоксните религиозни организации,настојуваат да ги потиснат обичаите,бидејќи се свесни дека нивното потекло е паганско,но кога би го признале тоа,би морале да признаат и дека некакви смрдливи варвари,успеале да создадат религија,долго време пред монотоеизмот воопшто да започне да постои како идеја,нешто што би го ставило концептот за Семоќен Бог на втор план а фокусот би го поместило на ситните детали кој одат заедно со секој адет и обичај,а кои се доволно силни за што повеќе да го запознаат еден човек со природата на неговата вера и да го поттикнат да постави неколку преиспитни прашања.А прашањата не се потребни,нели?
Од општествена гледна точка,онаа која нашите френетични пријатели одбиваат да ја видат во нивниот налет за докажување на бесмисленоста на ритуалите,мора да се напомно дека тие се итекако потребни за народот.Иако сега со модернизацијата и глобализацијата,добиваме многу различни начини за социјализација кои можеме успешно да ги користиме,сепак,адетите се дел од нашата изворна култура,ултимативно,она што не создало нас како личности,ја создало целата наша околина.
Можеби сега звучи смешно,но порано,единствен начин на запознавање на лугето,било на празници,свадби,заеднички обичаи и слично,нешто што било многу почитувано од тогашната заедница.Ако не постоело тоа,лугето би биле далеку поосамени и помалку интегрирани во една целина,што самото со себе спонтано повлекува уништување на целата нација.Доволно е само да размислиме за информциите кои се разменувале на еден таков настан и веднаш ќе ја сватиме неговата вредност и причината поради која не смееме да дозволиме негово засенување.
И Кат,другар,мора нешто да ти кажам:
Слободата која исклучува секаква можност да го погазиме доброто – е совршена и Божествена.
Слободата која искучува секаква можност да го погазиме доброто-колку многу само НЕ е слобода.
Зошто?
Бидејќи со самото тоа,некој одлучува за нашите постапки и акции(што воопшто не е принцип на некоја слободна волја),а воедно,ни дава строга насока за добро и зло,која мора слепо да следи,и покрај тоа што тие две работи(добро и зло),се многу релативни и не би смееле да бидат дефинирани од било кој.
 
Адетите мораат да постојат.
Од религиозна гледна точка,воопшто не се неопходни,па дури се и излишни,бидејќи се премногу материјални за да се постигне нешто на духовен план со нив-тоа е веројатно гледиштето на верниците.
Мое гледиште е дека ортодоксните религиозни организации,настојуваат да ги потиснат обичаите,бидејќи се свесни дека нивното потекло е паганско,но кога би го признале тоа,би морале да признаат и дека некакви смрдливи варвари,успеале да создадат религија,долго време пред монотоеизмот воопшто да започне да постои како идеја,нешто што би го ставило концептот за Семоќен Бог на втор план а фокусот би го поместило на ситните детали кој одат заедно со секој адет и обичај,а кои се доволно силни за што повеќе да го запознаат еден човек со природата на неговата вера и да го поттикнат да постави неколку преиспитни прашања.А прашањата не се потребни,нели?
Од општествена гледна точка,онаа која нашите френетични пријатели одбиваат да ја видат во нивниот налет за докажување на бесмисленоста на ритуалите,мора да се напомно дека тие се итекако потребни за народот.Иако сега со модернизацијата и глобализацијата,добиваме многу различни начини за социјализација кои можеме успешно да ги користиме,сепак,адетите се дел од нашата изворна култура,ултимативно,она што не создало нас како личности,ја создало целата наша околина.
Можеби сега звучи смешно,но порано,единствен начин на запознавање на лугето,било на празници,свадби,заеднички обичаи и слично,нешто што било многу почитувано од тогашната заедница.Ако не постоело тоа,лугето би биле далеку поосамени и помалку интегрирани во една целина,што самото со себе спонтано повлекува уништување на целата нација.Доволно е само да размислиме за информциите кои се разменувале на еден таков настан и веднаш ќе ја сватиме неговата вредност и причината поради која не смееме да дозволиме негово засенување.
И Кат,другар,мора нешто да ти кажам:

Слободата која искучува секаква можност да го погазиме доброто-колку многу само НЕ е слобода.
Зошто?
Бидејќи со самото тоа,некој одлучува за нашите постапки и акции(што воопшто не е принцип на некоја слободна волја),а воедно,ни дава строга насока за добро и зло,која мора слепо да следи,и покрај тоа што тие две работи(добро и зло),се многу релативни и не би смееле да бидат дефинирани од било кој.

Не е било кој, поуката е на Св. Филарет Московски. И колку само е праведна. Да, Бог ни дал слободна волја, но срцето кое верува искрено секогаш може да го разликува праведното од неправедното, и правилниот пат од грешниот. Сами одлучуваме за нашите постапки, никој друг не одлучува за нас, и таа насока срцето ја следи со вера, не слепо, нема ни потреба од такво следење. Не се релативни, не кога срцето знае што е добро, што е зло, како Бог што кажал во светото писмо. А секој вистински верник би ги запазил тие зборови. Затоа е совршена и Божествена, слободата во која правиш само добро и срцето знае дека ги запазило Божјите зборови.

Секое ти добро.
 
Адетите општо не ги почитувам многу, иако некои од нив ми се наметнати од традиција и помалку или повеќе се присутни во мојот живот.

Најбесмислени адети на нашево поднебје се убедливо погребните. Пред ден-два си изгубил драга личност од семејството, не знаеш главата кај ти е, сеуште си во бунило, а од тебе се очекува да изиграваш домаќин и да слугуваш гости кои дошле да оддадат почит (или нешо друго) со јадења ко за свадба.
Носењето на храна на гробовите исто е крајно бесмислено. Зар има некој што има апетит на погреб?! Па уште морало да пробаш нешто, „за адет“. Иначе не си го почитувал починатиот. Мислам дека последната работа за која се грижи починатиот е тоа дали некој ќе јаде блага пченица во негово име. И немам желудник да јадам храна наредена на мермерот од гробот дур се гушам во солзи бре! Глупав адет.

Исто и тоа... Што на умрените им ставаат триста глупости во ковчегот, демек ќе им притребале на другиот свет. Па лупај внатре омилени алишта на починатиот, накит, книги, не знам што се не... Некои и пари ставаат. Пусто суеверие...

Овие бесмислени адети ги запознав на погребот на баба ми, и искрено, не знам како мајка ми и тетка ми успеаја да се сносат со целиот шок и сепак да се погрижат за секој адет соодветно.

Затоа сакам да ме кремираат.

Истото и јас така се чувствував, во еден болен период ми отидоа многу блиски и драги луѓе од фамилијата, и додека сите ние околу вода не ни се припиваше од мака и гнев, другите седеа покрај масите во црквената кујна и си јадеа ама повеќе него ли на свадба(таму се позафатени играат), и во гробот ставаа, јамболии, ташни, чаши, сијалица еј:nesvest: Покрај сета болка и мака, уште плус додатни болни и макотрпни детали се многу, значи сакам мирен погреб, без галама, без ова треба, вака треба, јас колку што знам единствен испратен дар за покојниот се свеќата, жива(неварена) пченица и вино, и секако цвет како последен поздрав.
 
Истото и јас така се чувствував, во еден болен период ми отидоа многу блиски и драги луѓе од фамилијата, и додека сите ние околу вода не ни се припиваше од мака и гнев, другите седеа покрај масите во црквената кујна и си јадеа ама повеќе него ли на свадба(таму се позафатени играат), и во гробот ставаа, јамболии, ташни, чаши, сијалица еј:nesvest: Покрај сета болка и мака, уште плус додатни болни и макотрпни детали се многу, значи сакам мирен погреб, без галама, без ова треба, вака треба, јас колку што знам единствен испратен дар за покојниот се свеќата, жива(неварена) пченица и вино, и секако цвет како последен поздрав.

Ах, уште да беше само јадењето :tapp:
Поглупи адети од овие погребните ми се чини дека нити сум видела, нити ќе видам. Значи како само им успеало да го осмислат секој детал тоа е нешто невидено. Почнувајќи од просторијата каде што е мртовецот па се до крај, на секој чекор се среќаваш со некојси адет што нормално мораш да го испочитуваш а тоа е капакот на се. Доста си потресен од смртта на крај уште толку се потресуваш од адетиве: да не испуштиш некое правило, да не погрешиш, да не помешаш нешто... Значи се на се-КАТАСТРОФА.
А сите се чисто суеверие и многу многу непотребни, само што се сомневам дека некогаш ќе бидат исфрлени... освен ако не почнат да не кремираат што според мене е најдобра идеја.
 
Истото и јас така се чувствував, во еден болен период ми отидоа многу блиски и драги луѓе од фамилијата, и додека сите ние околу вода не ни се припиваше од мака и гнев, другите седеа покрај масите во црквената кујна и си јадеа ама повеќе него ли на свадба(таму се позафатени играат), и во гробот ставаа, јамболии, ташни, чаши, сијалица еј:nesvest: Покрај сета болка и мака, уште плус додатни болни и макотрпни детали се многу, значи сакам мирен погреб, без галама, без ова треба, вака треба, јас колку што знам единствен испратен дар за покојниот се свеќата, жива(неварена) пченица и вино, и секако цвет како последен поздрав.
Адетите се воспоставена навика кај населението..овие наведентите се пагански обичаи...кои се претопиле во верски обичаи поради верувањето во нив..Смешно е што сето тоа е во суштина се ритуали во кои се пази на секоја ситница...оти ако се згреши..што знам...не примаат во рајот мртовци со неиспеглани панталони..:toe:..старечка мудрост..ама и незнаење..
 
Одлична колумна.

Нејаснотија: зошто тогаш продолжува да го мајтапосува народот со суеверија?
 
Адетите се дел од идентитетот. Аманет што ни го оставиле бабите. Нешто по што се разликуваме од другите. Убава работа се адетит, Македонија може да се пофали со убави различни адети кои ни ја богата етнографијата
 
За да го надминеме тоа, ќе треба да влеземе во костец со сите овие разно разни појави и најпрвин да ги детектираме, да ги систематизираме, па да ги разјасниме тие што имаат врска со верата, да ги отфрлиме тие што од друга страна и причина навлегле, а оние што толку се одомаќиниле и станале дел од нашиот фолклор, ако не можеме да ги отфрлиме, барем да ги охристијанизираме, да им дадеме христијанска смисла.

Европски Митрополит Пимен (јак штик!)

Болдираното погоре е главниот проблем зошто денешното ткн. "православие" нема допирни точки со изворното Христово и апостолско христијанство. Ставањето на "христијанска" амбалажа на паганските адети, обичаи, ритуали итн. и создавањето на ткн. "православие" не е ништо повеќе, ниту помалку од старото суеверно паганство на нашите предци.

Убаво рекле старите, лисицата си го менува крзното, но не и карактерот. Вие водата можете да ја пиете од чаша, од шише, од бардаче, од лонче, од лименка, од било што, но вие ќе си пиете ништо повеќе, ниту помалку од вода и таа нема да стане сок само затоа што ја пиете во друга амбалажа.
Истото е и со паганизмите во православието. Без разлика дали вие ќе им ставите христијанска, исламска, еврејска или некоја источна амбалажа, тие ќе си останат паганизми.

За ова пишувал и светиот апостол Павле во своето писмо до христијаните во Коринт.

" Не знаете ли дека малку квас, го потквасува целото тесто?Очистете се од стариот квас, за да бидете ново тесто, како што сте бесквасни."
(1 Коринтјаните 5:6-7)

Тука гледаме еден дијаметрално спротивен повик на апостолот Павле од оној на великодостојникот, митрополитот Пимен. Додека Павле вели да се очистиме од стариот квас (од старите пагански адети, обичаи и ритуали), Пимен ни вели да ги "охристијанизираме", да им дадеме христијанска на нивната паганска смисла.

Зарем може да му се даде христијанска смисла на нешто што има пагански корен и смисла? Што има заедничко меѓу христијанството и паганството?
Тука повторно сакам да го цитирам светиот апостол Павле кој вдахновен од Светиот Дух во Светото Писмо ни вели:

"Не впрегнувајте се во нееднаков јарем со неверниците!
Зашто, што има правдата заедничко со беззаконието?
Или какво заедништво има светлината со темнината?
Во што се сложува Христос со Велијал?
Или каков дел има верникот со неверникот?
Или како се сложува Божјиот храм со идолите?"
(2 Коринтјаните 6:14-6)
 
А Св. Ап. Павле сигурно мислеше на православните, а? А бе дај не забегувај...

Со своето толкување на Писмото, можеш да дојдеш само до свои заклучоци, кои се апсолутно ирелевантни за православната Црква. Црквата има свои авторитети и толкувачи, кои не се кријат зад никот „чорбаџија„, туку имаат свои имиња и свој животен подвиг, кој за тебе е научна фантастика.
 
Па сигурно дека Павле мислел и на православните, затоа што ВИЕ сте тие што сакате да ги "охристијанизирате" паганските адети и обичаи, ВИЕ сте тие што внесувате КВАСЕЦ во бесквасното чисто Христово учење, ВИЕ сте тие што се впрегнувате во нееднаков јарем со паганските адети и обичаи, ВИЕ сте тие што ја мешате темнината со Светлината, вие сте тие што внесувате идоли во Божјиот храм.
Повели, аргументирај ако не е така.
 
Па сигурно дека Павле мислел и на православните, затоа што ВИЕ сте тие што сакате да ги "охристијанизирате" паганските адети и обичаи, ВИЕ сте тие што внесувате КВАСЕЦ во бесквасното чисто Христово учење, ВИЕ сте тие што се впрегнувате во нееднаков јарем со паганските адети и обичаи, ВИЕ сте тие што ја мешате темнината со Светлината, вие сте тие што внесувате идоли во Божјиот храм.
Повели, аргументирај ако не е така.

- Ап. Павле „...мислел и на православните...„? Ајдееее....Уште едно од твоите толкувања на Новиот Завет како поединец кој е надвор од Црквата. Ај прочитај се уште еднаш...А оваа твоја теза, секако, забибери ја со библиски цитат и зашеќери ја со подоста статистички „ агрументи„ и „докази„, нормално...
- паганските обичаи се само пагански обичаи и се неспоиви со изворното православно учење. Црквата има свои обичаи и адети.
- од кај се најде повикан да мудруваш за тоа дали некој внесувал квасец или не? Црквата има свое учење кое е утврдено уште пред твојот пра-пра-дедо да се роди. Како што веќе имам напишано, тоа учење е утврдено, проверено е низ искуствата од Црката а не извадено од умот, неменливо е, не трпи проширувања и скратувања, не трпи погрешни толкувања.
- веќе реков, паганските адети се пагански адети.
- темнината е од лукавиот, светлината е од Христа.
- кој е идолот во Божјиот храм? Од толку влегувања по црковни храмови, немам видено ниту еден идол. Ај настрана што јас го немам видено, чудно е што никој друг од Црквата православна не го видел. А да не идолот на некое друго место поставен?
 
Еве ти доказ MIKI1, црно на бело. Европскиот Митрополит на МПЦ, наспроти советот на Св. Ап. Павле, не советува да ги "охристијанизираме" паганските адети и обичаи кои ни се одомаќиниле тука.

За да го надминеме тоа, ќе треба да влеземе во костец со сите овие разно разни појави и најпрвин да ги детектираме, да ги систематизираме, па да ги разјасниме тие што имаат врска со верата, да ги отфрлиме тие што од друга страна и причина навлегле, а оние што толку се одомаќиниле и станале дел од нашиот фолклор, ако не можеме да ги отфрлиме, барем да ги охристијанизираме, да им дадеме христијанска смисла.

Европски Митрополит Пимен

Додека Св. Ап. Павле од една страна вели да се очистиме од стариот квас и да го чуваме чистото изворно христијанство, Европскиот Митрополит на МПЦ советува да ги задржиме, да ги "охристијанизираме", да им дадеме "христијанска" смисла и покрај тоа што Павле ПРЕДУПРЕДУВА дека малку квас го потквасува целото тесто.
 
Еве ти доказ MIKI1, црно на бело. Европскиот Митрополит на МПЦ, наспроти советот на Св. Ап. Павле, не советува да ги "охристијанизираме" паганските адети и обичаи кои ни се одомаќиниле тука.



Додека Св. Ап. Павле од една страна вели да се очистиме од стариот квас и да го чуваме чистото изворно христијанство, Европскиот Митрополит на МПЦ советува да ги задржиме, да ги "охристијанизираме", да им дадеме "христијанска" смисла и покрај тоа што Павле ПРЕДУПРЕДУВА дека малку квас го потквасува целото тесто.

Митрополиот Пимен е страотно писмен и сигурно знае што зборува. Дека Митрополитот е во право кога вели дека нешто треба да се христијанизира, јас, во негова поддршка, го наведувам следниот евангелски (а не измислен!) пример: се до распетието Христово, во римската империја крстот важеше за симбол на срамот. Значи, крстот како пагански реквизит, римјаните го користеа за јавно распнување багабонти. Но, Христос на крстот „...смртта со смрт ја победи и на тие што беа во гробовите, живот им подари...„ па така, од пагански симбол на срамот, крстот стана и симбол на победата над смртта и симбол/заштитен знак на Христовите следбеници, од кој (знак) се плашат демоните.

Побиј ме!

П.С. Кога Св. Василиј Велики ги толкувал посланијата од Св. Ап. Павле, самиот Павле стоел покрај Великиот. Кога Чорбаџијата толкува што сакал да каже Ап. Павле, се прашувам, кој ли тоа стои покрај Чорбаџијата? :raz:

Мала корекција: не се работи за владиката Пимен туку за Горазд.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom