Покрај се искажано во темав и се исчитано налетав на нешто интересно и реално - па повелете:
8 опции за Судниот ден
Настрана предвидувањата на Маите, Нострадамус и таквите како Харолд Кампинг, ова се 8-те сценарија за апокалипса кои имаат сериозна научна основа.
1. Супервулкан
Реални се шансите човештвото да стане сведок на џиновска ерупција, како на пример на супервулканот кој лежи под американскиот Национален парк Јелоустоун. Тој вулкан во минатато имал неколку големи ерупции а последен пат се разбудил пред повеќе од 2 милиони години. Денес, таква слична катастрофа би можела да уништи голем дел од Северна Америка.
Џиновските ерупции резултираат со масовно изумирање, вклучувајќи го и она на диносаурусите од пред 65 милиони години. Испуштањето сулфур, јаглерод диоксид и пепел
може да ја промени климата, што пак би влијаело врз прекин на синџирот на исхрана.
Во текот на изминатите 10 години, кратерот на супервулканот во Јелоустоун се издигнал за 25,4 сантиметри, што укажува на брзо собирање лава. Моментално тој само испушта пареа од малите "вентилациски отвори", но уште не е познато дали вулканот се подготвува за ново преуредување на Земјата.
2. Пад на астероид
Се претпоставува дека токму пад на астероид широк 15 километри го предизвикал изумирањето на диносаурусите. Во 2004-та година, научниците го испаничија светот со информација дека постојат 2-процентни шанси 300-метарскиот астероид Апофис да ја удри земјата во 2029-та година. По повторното мерење, шансите беа намалени на 1:250.000. Но, НАСА очекува на секои 100 години на Земјата да паѓа астероид поширок од 60 метри, кој би можел да предизвика локални катастрофи (поплави и уништување на цели градови). На секои 100.000 години Земјата би можеле да ја погодуваат километарски астероиди, кои би создале проблеми во глобални рамки. Киселите дождови би ги убиле растенијата, прашината би го блокирало Сонцето а би се кренале и огнени бури. До сега откриени се околу 900 од 1.000 очекувани астероиди од 1км, за кои се претпоставува дека ја пресекуваат Земјината орбита. Научниците напоменуваат дека е невозможно да се открие секој од нив.
3. Судар со комета
Често пати кога се зборува за опасности од вселената, се заборава на кометите. На 20-ти октомври 2011-та година, Хартли 2 и се приближи на Земјата на 17 милиони километри, што е најблизу во последните неколку векови. Овие небески тела се движат со брзина од 160.000 километри на час, а Земјината гравитација може дополнително да ги забрза. Голем проблем претставува тоа што се тешко видливи, бидејќи се многу мрачни. Препознатливата сјајна опашка, кометите ја добиваат кога Сонцето ќе ги загрее на близина од 627 милиони километри од Земјата.
Научниците се обидуваат да ги откријат кометите што е можно подалеку од планетава, дури и во патеката на Јупитер. Доколку само една комета им се измолкне, катастрофата може да биде голема.
4. Апокалипса на алги
Геобиологот Џо Киршвинк предупредува од опасноста еден вид микроскопски алги кои живеат на повеќето површини, езера, реки, океани и почви, да ја променат Земјината атмосфера, на фатален начин.
Овие микроби живеат од горивото произведено со фотосинтеза, при која водата ја разбиваат на водорот и кислород, кој пак го вдишуваат другите организми. Кога не можат да користат вода или други супстанци, алгите ја одбираат солта, при што како отпад го создаваат смртоносниот хлор. Доколку никој не им го попречи растот, алгите за неколку милиони години би можеле да го уништат целиот екосистем на Земјата, и тоа токму благодарение на хлорот.
5. Смртоносна зараза
Неодамна холандски и американски научници вештачки создадоа многу посмртоносна верзија на вирусот на птичји грип, Х5Н1. Но, експерите тврдат дека еден вирус не би можел да збрише се што е живо на Земјата, бидејќи биолошката различност е доволно голема за некои организми да станат отпорни. За да може да уништи цело човештво, вирусот мора да убива многу бргу, за 1 недела и помалку. Малку повеќе време е сосема доволно за нашиот имунолошки систем да почне да се брани. Освен тоа, вирусот ќе мора истовремено да го зарази мнозинството од популацијата.
6. Самоубиствена супернова
Суперновите се најсилни експлозии во вселената, кои за среќа се случуваат еднаш на стотина години и тоа многу далеку од Земјата (од 16,5 до 33 светлосни години). Тие не произведуваат само импозантни филмски ефекти, туку и Х-зраци, космички и гама зраци. Овој смртоносен коктел е повеќе од доволен да предизвика помор на Земјата, доколку се случи преблизу. Зрачењето би го уништило озонот а со тоа драстично би се зголемила количината на ултравиолетови зраци. Стапките на рак на кожа би рипнале, бактериите и планктоните би почнале масовно да изумираат а Земјата би влегла во ново ледено доба.
7. Орбитно уништување
Јупитер е најмасовна планета во нашиот систем и како таква ги привлекува орбитите на сите останати планети. Во текот на изминатите милиони години, овој џин ја променил орбитата на Меркур, до тој степен да неговата орбита околу Сонцето почнала се повеќе да се растега.
Како што му се менува орбитата, така растат и шансите Меркур да се судри со Сонцето. Но, алтернативата на ова сценарио е далеку полоша. Може да се случи во еден момент Меркур да излезе од својата орбита и да се залета право кон Венера. Уништувањето на тие две платени би предизвикало хаос во целиот систем, а како што тврди астрономот на USCS, Грег Лафлин, може да се случи и Марс да излезе од својата орбита. Најлошто можно сценарио е судир на Меркур со Земјата. Ударот целосно би ја уништил нашата планета, иако има 20 пати поголема маса од Меркур.
8. Соларно спржување
Дури и Меркур да не ја удри Земјата, објаснува планетологот во НАСА, Крис Меки, заради Сонцето сината планета во еден момент ќе се претвори во печка. Како што нашата ѕвезда гори, така водородот во нејзиното јадро се претвора во хелиум, а во таа фузија се создава голема количина на топлина. Како што минува времето, нашата 5 милијарди години стара ѕвезда станува се потопла и посјајна.
Научниците предвидуваат дека за отприлика 1 милијарда години, Сонцето ќе сјае 10% посјајно од сега. Таа дополнителна топлина ќе ја загрее Земјата на преку 100 степени Целзиусови. Океаните ќе почнат да вријат, климата ќе колабира а човештвото ќе мора да побара друга планета.
Секое решение би било само привремено, бидејќи за 7 милијарди години Сонцето ќе се претвори во црвен џин, толку голем што Земјата ќе се најде внатре во него. "Не сум некој голем верник, но мора да се признае кога некој е во право. Библиските предвидувања дека светот ќе заврши во вечен оган, до некаде се точни", изјавил астрофизичарот Клаус-Питер Шредер.
Преземено од www.on.net.mk (http://on.net.mk/zhivot/nauka/8-opcii-za-sudniot-den)