Што се` сте жртвувале во љубовта ?

[olaf]

безброј фудбалски утакмици...

 

[GoD.HateUSaLL]

Си слушнал за терминот мајката е жртва за своите деца? Можеш накратко да го ставиш во паралела од кој тип на жртва се мисли во однос?

За мене жртва е прегазување преку свои Елементарни принципи за љубовта да опстои. Пример, родителите, другарите и самиот Јас ми е приоритет качен на становиште на основен институт. Се што е погазување на тоа, за она да биде среќна, за мене е жртва и не го правам и не ја ебам. Рецимо не доаѓа во обзир да си влошам однос со родители, за неа. Или да не прифатам идеална понуда за раб у странство, пошо она сакала да сум до неа 24/7. Или да испуштам договорени евенти, родендени на другари пошо на неа и текнало негде да идеме.
Да трпам лага, варање, нелојалност и било која форма на непочитување. Тоа е жртва што никад за "љубов" нема да ја уложам. Да трпам секојдневни навреди, тортури, нереални захтеви, па дури и не подмирување на моите основни потреби (љубов и секс) влага у жртви што Никад нема да ги праам.

А глупи недоразбирања, кавги од шес саати пошо е у рејџ моуд и разумот и е на sleep mode, разлики во вкусови и сфаќања, објективни пречки за исполнување на некоја наша желба и сите остали фалинки што следат со пакетот Жена, се ствари што се Отстапки а не жртви. Коа ти стига нов не одпакуван фен, знам пеер дека ако го стаам у када со вода ќе прсне, тоа ќе го толерирам за да се фенирам ебате. Ама ако на второ укључуење ми прсне у рака, извини молим те, не толерирам фабрички грешки.
Неодамна сфатив дека Толеранција е уствари the key ingredient за мир у куќа, немоеш само да поставуеш стандарди и да очекуеш совршенство, луѓе сме. Ама па, си има граница, шо ако не си слепец, стварно е многу јасна и не дискутабилна.

 

[Tamora]

Достоинството и тоа шо за момент заборавив колку вредам , секогаш неговите приоритети ,планови ,желби пријатели беа на прво место

 

[leandra]

За мене жртва е прегазување преку свои Елементарни принципи за љубовта да опстои. Пример, родителите, другарите и самиот Јас ми е приоритет качен на становиште на основен институт. Се што е погазување на тоа, за она да биде среќна, за мене е жртва и не го правам и не ја ебам. Рецимо не доаѓа во обзир да си влошам однос со родители, за неа. Или да не прифатам идеална понуда за раб у странство, пошо она сакала да сум до неа 24/7. Или да испуштам договорени евенти, родендени на другари пошо на неа и текнало негде да идеме.
Да трпам лага, варање, нелојалност и било која форма на непочитување. Тоа е жртва што никад за "љубов" нема да ја уложам. Да трпам секојдневни навреди, тортури, нереални захтеви, па дури и не подмирување на моите основни потреби (љубов и секс) влага у жртви што Никад нема да ги праам.

Срце мое се ова што наброја, се на глава ќе ти дојде негде после 25тата година кога ќе помислиш дека си сигурен и цврсто стоиш на нозе, свесен и созреан. Тогаш немој да заборавиш да ме цитираш на темава и да речеш: Подобро ми беше да си молчам.

Од погазување и менување на карактер, животни одлуки, неверства, пријатели, непријатели, фамилии, пари, понижувања, качување на глава, болести, смрт на најблиски, до прекрасни моменти, разбирање, поддршка, љубов, секс, патувања, интереси, менување на работи и места на живеење, до брак и деца.

Се тоа ќе го поминеш, додека се случува несвесно, потоа свесно и така натаму. Љубовта ти е најсилно оружје, ќе те направи глуп, слеп, убав, добар, задоволен и среќен. Фази кој секој ги поминува. И уште многу не очекуваат понатаму, што уште нема да си порекнеме

 

[.Sky.]

Хмм... навистина премногу работи жртвував не дека ми е криво но сепак навистина доста работи жртвував кои ги изгубив само поради љубовта... но сепак и такви работи се случуваат кога љубиш понекогаш мораш и нешто да жртвуваш... барем мене тоа ми се има случено... се надевам лекицијата е научена и во иднина ќе нема повеќе такви работи...

 

[leandra]

Хмм... навистина премногу работи жртвував не дека ми е криво но сепак навистина доста работи жртвував кои ги изгубив само поради љубовта... но сепак и такви работи се случуваат кога љубиш понекогаш мораш и нешто да жртвуваш... барем мене тоа ми се има случено... се надевам лекицијата е научена и во иднина ќе нема повеќе такви работи...

Како на пример што жртвуваше?

 

[GoD.HateUSaLL]

Срце мое се ова што наброја, се на глава ќе ти дојде негде после 25тата година кога ќе помислиш дека си сигурен и цврсто стоиш на нозе, свесен и созреан. Тогаш немој да заборавиш да ме цитираш на темава и да речеш: Подобро ми беше да си молчам.

Од погазување и менување на карактер, животни одлуки, неверства, пријатели, непријатели, фамилии, пари, понижувања, качување на глава, болести, смрт на најблиски, до прекрасни моменти, разбирање, поддршка, љубов, секс, патувања, интереси, менување на работи и места на живеење, до брак и деца.

Се тоа ќе го поминеш, додека се случува несвесно, потоа свесно и така натаму. Љубовта ти е најсилно оружје, ќе те направи глуп, слеп, убав, добар, задоволен и среќен. Фази кој секој ги поминува. И уште многу не очекуваат понатаму, што уште нема да си порекнеме

Љубов муабетов не ти го капирам
Као треа да оставам да ме газат пошо љубов ау бау? Таа е најсилна и најбитна итд итд..?
Ако ти се смешни моиве "приоритети", јасно ми е мене тоа пеер Пред 3 години сум имал едни, за 3 ќе иам други, не па за десет, петнаесет. Или дваесе колку шо си постара Али тоа дека тие приоритети, безразлика шо се флуктуирачки, ќе си останат најбитни, односно тоа дека ништо, никад, осим децата ми идни, нема да биде побитно од мене. И коа ќе почнам да се губам, и коа отстапки ќе почнат да преаѓат у жртви, fuck that shit, тука сечам. Никад више нема да се опијам од љубов до мера на несвест. Нема потреба, детско и неодговорно понашање е.

 

[leandra]

Љубов муабетов не ти го капирам
Као треа да оставам да ме газат пошо љубов ау бау? Таа е најсилна и најбитна итд итд..?
Ако ти се смешни моиве "приоритети", јасно ми е мене тоа пеер Пред 3 години сум имал едни, за 3 ќе иам други, не па за десет, петнаесет. Или дваесе колку шо си постара Али тоа дека тие приоритети, безразлика шо се флуктуирачки, ќе си останат најбитни, односно тоа дека ништо, никад, осим децата ми идни, нема да биде побитно од мене. И коа ќе почнам да се губам, и коа отстапки ќе почнат да преаѓат у жртви, fuck that shit, тука сечам. Никад више нема да се опијам од љубов до мера на несвест. Нема потреба, детско и неодговорно понашање е.

Нема ти да оставаш љубави, све тоа фино ќе те прегази додека ти текне кој си и што си, веќе ќе биде минато

 

[wot]

Стеф, ако не збориш, помалку луѓе ќе има тука да ти се смееме кога ќе капитулираш.
Збориш за рационално размислување во моменти кога воопшто нема да размислуваш за некои твои дела, акции поради кои нема да се препознаваш.

Слушај ја Леа, во најмала рака сака да го ублажи чукањево во гради.

 

[Маца_мк]

Сум жртвувала прилично многу, односи со другарки, а посебно со другари, за да не биде љубоморен нели. Сум се прибирала порано од искачање иако сум сакала да заглавам во диско до сабајле само за да нема расправии. Си ги расипав дури и односите со фамилијата бидејќи не го сакаа баш, ама јас го сакав нели и тогаш тој ми беше приоритет . Се каам дефинитивно сега за некои работи што јас сум ги жртвувала, пошто сфатив дека тој жртуваше многу помалку, и на крај всушност се беше за џабе зошто заврши неславно. Ама барем сега дефинитивно знам како не треба и до кај сум спремна да одам, а погазување на своето јас и некои работи што сум рекла дека веќе нема да ги направам се надевам дека ќе бидам доволно паметна да не ги повторам

 

[GoD.HateUSaLL]

Стеф, ако не збориш, помалку луѓе ќе има тука да ти се смееме кога ќе капитулираш.
Збориш за рационално размислување во моменти кога воопшто нема да размислуваш за некои твои дела, акции поради кои нема да се препознаваш.

Слушај ја Леа, во најмала рака сака да го ублажи чукањево во гради.

Класичен егземплар си на синдромот "на комшијата да му умре кучето"
Синдромов сум забележал го има кај Сите, претпоставувам има некаква био-еволуциона улога но немам задрено нешто повеќе во неговата есенција па нема сеа да спекулирам. Често ми се случува да се фатам себе си под ефект на синдромов, дали предметот на обзервација бил успешен и самоуверен човек или само медиокритет со високи амбиции, мене првичната, онаа инстинктивна предетерминирана мисла ми е "колку само нема да успее" или "оу колку ќе го боли ко ќе падне".. Неќеш да знаеш какви све филмови ми праеше мозокот оној коа рипаше скоро од вселена, сеа неодамна, ти текнуе? И шо се деси од тие филмови? Ништо. Човекот Успеа и сеа држи гинисов рекорд за најдолг freefall.
Истите филмови мозокот ти ги праи коа глеаш скејтери коа пробуваат убер амбициозни трикови, али интересното е што, веднаш штом дејствието на набљудување заврши успешно, мозокот инстантно ги заборава сите претпоставки у кои до пред 2 секунди веруваше стопроцентно (се праи луд) и му е драго (или барем сеа тој филм си го праи) што обидот успеал, па следи олеснување и честитање и тако даље.
Еве и Леа прашај ја шо и рекле Сите, првично, коа им кажала дека ќе иде во Германија? И шо се деси со тие муабети? Курац. Посреќна е него икада, или бар така вели.
Значи има нешто во сите нас што туѓиот успех ни го праи непосакуван, само разликта меѓу мене и тебе бот, е шо ја сум свесен за овој момент на мојата психа и Одбирам да не делувам како примитивно животно туку да се издигнам на едно повисоко ниво кај шо постојат идеали, етика, амбиции и сите тие филмови. Тоа што не си свесен за оваа и мн други работи кои те предетерминираат, фактички и оставаш тоа да се дешава, се препушташ нa "судбина" и завршуваш со вакви, плитки мислења и ставови
Ако си ќутам бар падот ќе ми бил полесен Абе ај шо ми кажа
Знам, бот. Свесно и намерно "се фурам" јавно, затоа што тоа е једини начин да си креираш leverage. Једини начин да вложиш во амбицијата.
Со тоа што ја еманираш идејата од светот на идеи во реалниот свет, на луѓето им ствараш очекувања а себе си си ствараш страв од неисполнување на таа морална обврска. Страв што сега фактички работи во твоја корист, затоа шо си напраил ситуација во која има што да изгубиш, пошо имаш вложено
Пример, неодамна си дадов за задача да си го пицнам телото. Уше пред да почнам со проектот, на сите најблиски им се фурам "епа ќе вииш каов ќе се напраам!" За ако не мрдам од место, да ми јадат гомна и да ме боли. За сеа, коа мозокот ми одбива послушност и неќе да иде до теретана, баш тој момент го предомислува Реално што имам да изгубам ако имам амбиција што никој не ја знае? Ништо. Сакаш да земеш се, а неќеш да вложиш Неможе пеер, у покер тој шо не стаил чипови у влог нема право на добивка ^^ Го сфаќаш ваљда концептот на all in?
Така да мојата гордост, мојот статус во општеството и егото пред се, се влог за мојата амбиција, се жртва. Епа иди после и не успеј да те видам xD

 

[Ставрогин]

Ако си ќутам бар падот ќе ми бил полесен Абе ај шо ми кажа
Знам, бот. Свесно и намерно "се фурам" јавно, затоа што тоа е једини начин да си креираш leverage. Једини начин да вложиш во амбицијата.
Со тоа што ја еманираш идејата од светот на идеи во реалниот свет, на луѓето им ствараш очекувања а себе си си ствараш страв од неисполнување на таа морална обврска. Страв што сега фактички работи во твоја корист, затоа шо си напраил ситуација во која има што да изгубиш, пошо имаш вложено

Така да мојата гордост, мојот статус во општеството и егото пред се, се влог за мојата амбиција, се жртва. Епа иди после и не успеј да те видам xD

И јас функционирам потполно исто, и многу од нештата што сметам дека сум ги постигнал во животот биле од потполно иста мотивација.

Некоја комбинација на нешто што реално сакам да ми се случи и инает спрема другите дека ќе го остварам.

Од друга страна, многу повеќе боли неуспехот кога на тоа ќе му се додаде потсмевот од околината во случаите кога си failure...

 

[wot]

Класичен егземплар си на синдромот "на комшијата да му умре кучето"
Синдромов сум забележал го има кај Сите, претпоставувам има некаква био-еволуциона улога но немам задрено нешто повеќе во неговата есенција па нема сеа да спекулирам. Често ми се случува да се фатам себе си под ефект на синдромов, дали предметот на обзервација бил успешен и самоуверен човек или само медиокритет со високи амбиции, мене првичната, онаа инстинктивна предетерминирана мисла ми е "колку само нема да успее" или "оу колку ќе го боли ко ќе падне".. Неќеш да знаеш какви све филмови ми праеше мозокот оној коа рипаше скоро од вселена, сеа неодамна, ти текнуе? И шо се деси од тие филмови? Ништо. Човекот Успеа и сеа држи гинисов рекорд за најдолг freefall.
Истите филмови мозокот ти ги праи коа глеаш скејтери коа пробуваат убер амбициозни трикови, али интересното е што, веднаш штом дејствието на набљудување заврши успешно, мозокот инстантно ги заборава сите претпоставки у кои до пред 2 секунди веруваше стопроцентно (се праи луд) и му е драго (или барем сеа тој филм си го праи) што обидот успеал, па следи олеснување и честитање и тако даље.
Еве и Леа прашај ја шо и рекле Сите, првично, коа им кажала дека ќе иде во Германија? И шо се деси со тие муабети? Курац. Посреќна е него икада, или бар така вели.
Значи има нешто во сите нас што туѓиот успех ни го праи непосакуван, само разликта меѓу мене и тебе бот, е шо ја сум свесен за овој момент на мојата психа и Одбирам да не делувам како примитивно животно туку да се издигнам на едно повисоко ниво кај шо постојат идеали, етика, амбиции и сите тие филмови. Тоа што не си свесен за оваа и мн други работи кои те предетерминираат, фактички и оставаш тоа да се дешава, се препушташ нa "судбина" и завршуваш со вакви, плитки мислења и ставови
Ако си ќутам бар падот ќе ми бил полесен Абе ај шо ми кажа
Знам, бот. Свесно и намерно "се фурам" јавно, затоа што тоа е једини начин да си креираш leverage. Једини начин да вложиш во амбицијата.
Со тоа што ја еманираш идејата од светот на идеи во реалниот свет, на луѓето им ствараш очекувања а себе си си ствараш страв од неисполнување на таа морална обврска. Страв што сега фактички работи во твоја корист, затоа шо си напраил ситуација во која има што да изгубиш, пошо имаш вложено
Пример, неодамна си дадов за задача да си го пицнам телото. Уше пред да почнам со проектот, на сите најблиски им се фурам "епа ќе вииш каов ќе се напраам!" За ако не мрдам од место, да ми јадат гомна и да ме боли. За сеа, коа мозокот ми одбива послушност и неќе да иде до теретана, баш тој момент го предомислува Реално што имам да изгубам ако имам амбиција што никој не ја знае? Ништо. Сакаш да земеш се, а неќеш да вложиш Неможе пеер, у покер тој шо не стаил чипови у влог нема право на добивка ^^ Го сфаќаш ваљда концептот на all in?
Така да мојата гордост, мојот статус во општеството и егото пред се, се влог за мојата амбиција, се жртва. Епа иди после и не успеј да те видам xD

Слатко што мислиш дека си го стигнал последниот стадиум. Натчовекот. Прв си што укапирал на време, ти текнало онака само тебе па останува само да чилаш.
А тужно е што ова е најмногу клише и шаблонски. Апсолутно сите го поминуваат ова. Те сфаќам што сакаш да кажеш, ама сите тие игри као јавно се фурам намерно, блефирам, курци палци немаат тежина кога срањата ќе удрат у фенот. Знам дека е тешко да се признае, поготово на недоживеано, ама сите идеали, принципи, сите игри, сите приоритети не важат во лице на сериозните проблеми. Разбирам дека сега кур не те боли, и ако те заболи, на сигнал ќе дојдат ќе ти го измасират. Оти нели курот во моментот ти е приоритет рецимо, како што си ја сметаш гордоста, машкоста или штагод. Рационално размислување не ти е пријателче. Ова кога тогаш ќе го дознаеш. Кога ќе ти падне склопката, и освен невидливи ствари како гордост, машкост и идеали, бубрег ќе ризикуваш ако ти се побара. Мислиш егото функционира за битни личности? Не постои папучарење, не е битно како би изгледал ти од страна.. ќе те видам, баш, во ситуација каде можеш многу да изгубиш, а нели имаш вложено.. може ќе научиме по некој блеф со Леа. А ако се задужиш многу, јас и она ќе бидеме тука да те држиме за раче. ))))

 

[GoD.HateUSaLL]

Слатко што мислиш дека си го стигнал последниот стадиум. Натчовекот. Прв си што укапирал на време, ти текнало онака само тебе па останува само да чилаш.
А тужно е што ова е најмногу клише и шаблонски. Апсолутно сите го поминуваат ова. Те сфаќам што сакаш да кажеш, ама сите тие игри као јавно се фурам намерно, блефирам, курци палци немаат тежина кога срањата ќе удрат у фенот. Знам дека е тешко да се признае, поготово на недоживеано, ама сите идеали, принципи, сите игри, сите приоритети не важат во лице на сериозните проблеми. Разбирам дека сега кур не те боли, и ако те заболи, на сигнал ќе дојдат ќе ти го измасират. Оти нели курот во моментот ти е приоритет рецимо, како што си ја сметаш гордоста, машкоста или штагод. Рационално размислување не ти е пријателче. Ова кога тогаш ќе го дознаеш. Кога ќе ти падне склопката, и освен невидливи ствари како гордост, машкост и идеали, бубрег ќе ризикуваш ако ти се побара. Мислиш егото функционира за битни личности? Не постои папучарење, не е битно како би изгледал ти од страна.. ќе те видам, баш, во ситуација каде можеш многу да изгубиш, а нели имаш вложено.. може ќе научиме по некој блеф со Леа. А ако се задужиш многу, јас и она ќе бидеме тука да те држиме за раче. ))))

Ништо ништо Сеа со мене ќе вржуеш семантички чворови, па некој бош на лице место смислен одговор од стилот на Шкорпи, као "те знам ја тебе ", со тинуwе тоа пеер, не ме вреѓај Со мене ќе аргументираш.
Мислам бедно ми е вака коа те читам као пробуеш да ми дисквалификуеш принцип на функционирање со "blefiras ti aj aj nesi tolku dobar" као Шкорпи ко ќе се најде у небрано па аутоматски сите мразачи на педери се педери дубоко у себе Непробоен аргумент, мора да признаам, како ли ќе докажам дека не сум педер шо фејка дека е стрејт ): И од еднаш од нешто за кое се дискутира стигаме до тоа дали ја сум реален или блефирам ): Fuck it, you got me!
А ова натчоек последни стадиуми јогини шамани хахаха who buys that shit bro? Као стварно до тој закључок дое читајќи ми го постот, дека мислам дека сум најбоље? Жити се пеер..
Ај шо е сељачко и суси најверојатно бил у прао, него тужно е шо ни термините шо ми ги пласираш не ти се пошо си го читал Ниче, туку пошо си го читал форумов и ништа више, да те прашам сеа шо е натчоек ќе гуглаш
Аргументи бот, аргументи, ова твоево и баба ми го може.

 

[wot]

Вреѓаш, Заратустра читав уште средно.
Aргументот ми е, бев бетер од тебе, исти филмови само плус идиот.
Е сега, у крајни моменти, да имав што, би ризикувал све можно. И тоа знаејќи дека е плаќање висок флоп за 2ка и 3ка у рака.

Се моли Ставро да не го бршат, му се ствара анти-бетмен комплекси, слатките досетки уз лајкчиња.. знаат да фалат, затоа егзибиции низ боцкањата..
Еве, јас ипак ќе му одговорам, со покана да ни покаже нам младиве што-како треба.

Мене ме интересира, бидејќи делиш памет, кој е најсериозниот проблем со кој ти на своите 18-22 години си се соочил?

„Брејкинг Бед последната епизода нешто као голем проблем недоволн за делење памет (така некако)“

Не делам памет, дискутираме маалски со год на иста тема низ многу теми, од причина што до пред месеци му го живеав филмот дуплирано во години па и кусур.

Јас, лично, ништо не сум жртвувал, од причина што ништо не сум поседувал вредно за жртвување. Секогаш жртвуваа за мене.
Се дури детскиве игри од погоре престанаа да важат, па како човек го преголем инает, его, суета.. би си ја отсекол раката за, пример, рецимо, не пропадне 5 годишен труд/врска.
Тоа ти е ситуација кога ти го call-нале блефот, а ти имаш ебена 2ка и 7ка у рака. Различни бои.

Сега ти си на ред, сигурно со год има што да научиме, ајде стари.