- Член од
- 30 јануари 2005
- Мислења
- 7.397
- Поени од реакции
- 1.308
Ако некој всушност те сфати сериозно за овие бесмислености кои ги изнапиша, треба навистина да се запраша дали е нормален.
Упорно се обидуваш да пласираш една теорија дека јас или било кој на форумов го величи Ма-Ста-Пе како нешто кое е важно за македонската литература, па дури и дека сме го издигнале на некакво рамниште со великаните на македонската поезија и воопшто уметност.
Тоа е навистина проѕирно, а секој кој нема да ја забележи таа твоја потреба да манипулираш и измислуваш, заслужува да се најде во таква понижена позиција која ти си му ја наметнал со очигледното навредување на неговата интелигенција.
Ма-Ста-Пе, пишува. Како пишува е негов проблем. Дали ти, или било кој ќе го чита е исто така негов проблем. Како ќе го доживее, е негов проблем. Дали ќе го сфати и прифати како великан на македонската поезија, погодуваш, е негов, овој пат сериозен проблем.
Да споредиш Есенин и Рацин со некој што пишува на форумов се граничи со лудост... не е ни неукост, туку лудост.
Да, некои пишуваат поубава поезија, некои полоша, она што го пишува Ма-Сте-Пе е негова ствар, а ако некој го смета за вториот Рацин како што сакаш да го наречеш, тогаш би му препорачал и да прочита нешто од Рацин, да спореди и да ја види разликата.
Како и да е, немаш апсолутно никакво право ниту компетентност да донесеш суд кој е кој во македонската литература ниту да докажуваш што македонците ценат и читаат и која е македонската стручност во оценување на едно дело.
Оној кој сака добра уметност, знае каде да ја најде. Оној кој не сака, сигурно нема да се замара со подфорумот на кој моментално и ти самиот читаш.
На крајот, сосема е јасно дека целата тема која ти сам бараше да биде отворена, а како некогашно раководно лице на форумот знаеш дека не може да биде отворена од друг ако сакаш да се зачуваат сите мислења... е само една тема која има потреба да дискредитира некој кој е вербално послаб од тебе, да те издигне тебе и твоето его на едно повисоко рамниште и на крајот да ја исполниш својата душа со гнев и да се обидеш да го пренесеш на другите преку нападите и манипулациите кои ќе ги пласираш. Но зошто бе пријател, никогаш ништо не сум ти згрешил ниту јас, ниту Ма-Ста-Пе, ниту било кој од форумџииве, зарем толку е досаден животот во странство, зарем не е поубаво да се најдеме на некоја тема да зборуваме за нешто убаво? Зарем не беше подобро кога ми напиша дека се сложуваш на онаа тема за трагично настраданиот боб санкач? Зарем не е поубаво да се обединуваме отколку да се понижуваме?
Човеков само пишува, ужива во тоа, остави го да си продолжи. Никој не го нарекол уметник од највисока класа, ужива во своето хоби и никому не го наметнува. Толку ли сме одвратни што нашиот суд, колку и да е исправен според некои одредени рамки и правила мораме да го спроведеме за еден обичен човек кој ужива во нешто? Не наштетува, не прави разлика во ниту еден сегмент од ниту еден од нашите животи, сем во неговиот кој го прави поразигран и посреќен. Зарем тоа треба да биде повод да биде казнет? Тоа што е среќен треба ние да дојдеме и да му кажеме дека не смее бидејќи според нас не пишува доволно квалитетна поезија?
