Што ми е мило што ги победивме Јувентус на онаков начин. Ги задржавме на еден или два шута во рамки на гол, збунети беа, грешеа во додавања као ретко кога, нервозни беа, го напушија и го напуштија Сан Сиро глава доле. Смешни беа.
Како што тие го правеа тоа многупати досега, со сомнителен пенал. Не викаат за џабе дека кармата е курва, јебига. Нека плачат.
Ипак сомнителниот пенал не ни намалува од победата затоа што бевме далеку поконкретни од нив вчера.
Пристапот вчера беше пристапот кој треба да го имаме на сите утакмици. Тоа е она кое ни фалеше во тие безвезни порази сезонава. Според мене почнува да покажува резултати она кое значи горе-доле стандардна прва постава. Мораше да се смалат ротациите, поготово во среден ред и одбрана, за да се осети сигурност, нешто поголема цврстина..
Според мене играч на утакмицата беше Де Шиљо. Каква зрелост покажува, секоја му чест! Што е уште подобро, константен е и нема варијации во игрите. Констант се подобро се снаоѓа, се надевам дека ќе биде константен и дека вчерашното нема да му биде само епизода.
Де Јонг исто, се подобар е, навикнува на италијански фудбал. Монтоливо сигурен, капитенски. Според мене, во овој Милан тој треба да е капитен, се гледа дека со желба и пожртвуваност игра за тимот.
Ни требаше оваа победа, ни требаше да врземе 2 победи по ред. Сеа пак исто.. Мислам дека многу битна е утакмицата со Катанија на Сицилија (увек и секому тешко гоствање) за да го докажеме прогресот во формата, ако го има, а делува дека го има.
Време е да тргнеме погоре на табелата зошто сигурно имаме тим кој е способен за повисок пласман.