Значи не за џабе е изрекава "надежта го продолжува страдањето на човекот". А не помина момент, да останам без надеж дека може да се освои нешто сезонава. Ја започнавме сезоната перфектно, како секој тим што би сонувал, со 14 голови, без примен во првите 3 натпревари. Човек би се запрашал и дали противниците можеби на тие мечеви влегувале веќе престрашени од "актуелниот шампион" или пак Челзи беше толку моќен за да ги декласира екипите во првите неколку натпревари. Но како што одминуваше времето, и течеа колата од лигава, Челзи "тонеше". Без никаква доминација на натпреварите. Без желба кај играчите, без мотивација. Па следеше катастрофален пораз од 0-3 на домашен, од Сандерленд, каде ни еден играч незнаеше каде тера на утакмицата. Катастрофа. Но надежта во мене ја имаше сеуште, па потоа следната утакмица губиме од Бирмингем. Играчите исто ко со Сандерленд, мотивација, желба - 0. Можеби причина затоа беа и многуте повреди кај неколку првотимци, но играчите кои останаа здрави, и ги вадеше нашиот Карло на утакмица, се понашаа како да одат на шопинг. Па ја да земам неделна плата по стотина илјади фунти неделно, има да орам по теренот, а не да дремам ко некој изгубен, кој не знае каде тера ни зошто се наоѓа на теренот. Имавме младинци кои требаше и мораше да добијат шанса од Карло во тие моменти, но тој како и секогаш, сите знаеме дека им верува на постарите и нели "поискусните". Не знам ни јас, ни никој друг, а ни Стариџ, шо требаше повеќе да направи, за да добие шанса барем еднаш во првите единаесетмина. Дечкото свака му час, во 2 утакмици, една за резервите и една во купот постигнува 5 гола, во рок од 3-4 денови, а нашиот Карло, во следната лигашка утакмица го пушта во 80+ минута, а во тие моменти тогаш, Анелка беше тој шо најмногу се влечеше по теренот, ко црево, и пак играше прв состав. А сега откако отиде во Болтон, има постигнато повеќе голови од сите напаѓачи на Челзи заедно, од тогаш до сега. Друго шо сакам да кажам дека во право беше Фантомот, кога на почетокот велеше дека Челзи со овој тим ништо не може да направи сезонава, а најмалку ЛШ да освои. Во секој момент кога ќе изгубеше Челзи се потсетував на неговите зборови. Исто така ми текнува сеа, пред неколку денови имаше напишано и дека неможноста на Рамирес да се контролира некогаш самиот себе, ќе го чини со црвен картон(мислам дека и за овој двомеч со Ман.Утд. се работеше), па така и се случи вечерва. Иако беше еден од подобрите на теренот, во првото полувреме, можеби и имаше најмногу истрчано од нашиве играчи, неговата "неможност" да се контролира кога трча по топката ко ненормалнен
го чинеше црвен картон. Али тоа е.
Кога го купивме Торес, тој ден бев пресреќен. Цел бев пред компјутерот, и чекав да видам шо ќе се деси, се до потврдувањето. Но тоа било само за џабе. Секоја утакмица шо ја изигра, имав надеж дека ќе постигне гол, но тоа никако да се случеше. Па дури и вечерва бев оптимист, дека може да победиме, и дека баш тој ќе ја реши утакмицата. Но пак се беше џабе. Колку повеќе надеж, толку повеќе страдање, тоа ти е, јас а и сите вие, ќе се нервираме, можеби некој и солзи ќе пушти, но сето тоа за пак за џабе. Сезонава ни отиде јабана, најдалеку шо може да стигнеме е 2 место во лигата(имам надеж за тоа, морам да признаам
), но за тоа место нема ни медал ни пехар. Единствено добро нешто шо се случи во втората полусезона, е доведувањето на Давид Луиз. Дечкото е моментално подобар напаѓач од Торес, шо е жално. Али тоа е.
За следната сезона веќе, очекувам конечно ремонт. Но најпрво смена на Карло, кој е печен за во Рома, а за негова замена освен Хидинк, во друг не гледам идеална замена. Или Мурињо, шо не верувам дека пак ќе се врати кај нас. Мое мислење сепак. А за играчи, очекувам најпрво, дечкото со број 21, не ни сакам да му го спомнам името, и број 39 да го напуштат експресно Челзи. А потоа Фереира и Малуда. Можеби и Жирков, кој никако да се снајде во Челзи. И ќе заборавев, Босингва, кој мислам дека и му истекува договорот. А за носење, глеам најмногу се шушка за Ван Дер Вил, и некако нешто ми кажува дека ќе го земеме
, па 2 добри, брзи крила, еден плеј, и можеби напаѓач. Но мислам дека Дрогба треба да остане и следната сезона, се гледа дека игра со срце, и се труди за 2 скалила повеќе од многу други играчи(но и тој има моменти кога делува како незаинтересиран, али годините се во прашање овде).
И за крај да искоментирам и нешто повеќе за двомечот со Ман.Утд. Значи не само според мене, туку и според сите вас овде како шо ве читам, најголем кривец за играта на Челзи во овој двомеч, а воопшто и целава сезона е Карло. Токму така. Значи бркаш резултат, губиш 0-1 на домашен, гледаш дека неможеш да наметнеш игра, и пак упорно ги форсираш првите 11. Ми прави измена во 70 мин. Зборувам за првата утакмица. А сеа, пак истото. Ај шо го извади, Торес на полувреме за Дрогба, добра измена, али пак се случуваше истото. Се гледа дека фали креативен играч на теренот, кој ќе направи вишок, ќе издрибла и слично, и упорно не прави измена, а го има играчот на клупа. Па од каде го пушти Калу, дечкото 1 ја допре топката само. Изгубен во преводот. Па Лампард, рака на срце, за се шо има направено за Челзи, ама и него годините го газат. Извади го него, пушти Бенајун, али тоа е. И на крај капак врз се беше влегувањето на Фереира. Ај разбирам, Алекс неможе да издржи, вратен од повреда. Али бркаш резултат, го имаш мечот на сезоната, и ти место да нападнеш, да пуштиш креативец, напаѓач, тој ми го пушта Фереира. Смешки. Мислев Леонардо од Интер го гледам.
п.с. Малку се занесов со пишување. Неам неколку месеци пишано овде, но ве читам секој ден, не се секирајте :smir: