Фудбалот се смени после 2010-11 година, а Јунајтед и 13 години подоцна одбива да го прифати ова и да фати приклучок кон остатокот од фудбалскиот свет. Затоа и се почесто ќе искачаат вакви приказни како Брајтон, кои знаат кој систем моментално функционира најдобро, и кон кој систем најмногу се склони новите фудбалери, т.е децата што искачаат од школите ширум светот кон што се стремат. Тоа е чист, брз фудбал со многу пасови и комбинации. Никој повеќе не сака да игра италијанско катанаџо, или да земе да крши нозе на средина на терен. Јас сум гледал и сум пораснал со фудбалот од "минатиот" век, со играчи кои никогаш не би глумеле ситни фаули, секогаш влагале во дуели машки, гинеле за секоја топка, ама колку и да не ми се свиѓа овој нов тип на фудбал, сепак натаму иде играта и тоа е тоа. Или приспособи се и ти или не гледај.
Плус на ова додади го американското водење на клубов, нешто што го гледаме сега во Челзи, само што таму е на стероиди, и доаѓаш до ситуација да имаш клуб како Јунајтед со милијарди евра потрошени на играчи кои немаат врска еден со друг, кои се наменети за сосема различни ситеми и стилови на игра, а никаде не е мрднат повеќе од една деценија. Ако во Америка успева тоа носење на звучни имиња кои што се кон крајот на кариерата, во Европа не успева. Доказ се екипи како Брајтон, Лестер, Сити.
Еве сега има тренер што сака да го игра истото што го играат Брајтон и Сити, и пак не е доволно да се има таков тренер, туку целокупната организација во клубот да е насочена натаму, од младински категории, до скаути, тренери, управа и најбитно спортски директор, нешто што Јунајтед го нема, све да цели кон одреден систем. Тогаш и при повреда на одреден играч, или при негово заминување ќе имаш опции од младинци, или од скаут тимот да го замениш со таков сличен профил на играч кој веднаш ќе се вклопи.
Јунајтед нема ништо од ова, освен тренер и пар играчи кои можат да го играат тоа што го замислил Тен Хаг.