Не, не треба.
Прво, навистина со тешка мака сте постигнале успех кога ви даваат да научите 50, во најлош случај 100 прашања од кои одреден дел ќе ви се паднат... за разлика од другите факултети каде треба да учиме по цели учебници.
Друго, кога веќе си имал да платиш за на приватен факултет значи тебе и не ти е многу неопходна помошта од државата. Студенти со висок просек и со пониски примања од твоите се одбиени, само за да може одреден дел од средствата да се додели на оние кои студираат на приватни факултети.
Трето, и да имаш добиено стипендија за бесплатно студирање на приватен факултет, ти пак си на некој начин кредитиран и веќе си корисник на стипендија, што според мене би требало да ти биде забрането конкурирањето.
И така.
Сите високообразовни установи (ВОУ) во земјава се водат според и одговараат пред истиот Закон (ЗВО). Сите ВОУ имаат исти обврски кон државата и исти обврски кон своите студенти.
Сепак, државата одлучува да ги финансира, опремува и протежира едните (државните) пред другите (приватните). Тоа
не е фер. Ако од обете има исти очекувања, треба да им пружи и исти третман. Ова
не е невообичаено во западниот свет. Во најмала рака, она што може да го направи државата е да додели
ваучери за школување на сите матуранти, па овие самите да одлучат каде ќе студираат. На тој начин, конечно и државните универзитети ќе имаат поттик да се ориентираат кон своите клиенти (студентите) наместо кон своите вработени (професорите).
Подетално кон постот:
Прво, бројот на страници кои студентот ги учи за испит
никако не се показател за квалитетот на содржините кои се поучуваат. Џабе ти е да учиш 600 страници ако се тие нерелевантни, застарени или бескорисни.
Друго, ако некој
сака да студира на ВОУ која
тој/таа лично ја смета за квалитетна ВОУ, тогаш
основачот (држава или приватни лица) на ВОУ не треба да игра
никаква улога во неговата/нејзината одлука. На одлуката треба да влијае
квалитетот на наставата, третманот на корисникот (студентот) и перспективите за користење на добиената услуга (вработување).
Трето, државната стипендија
не се дава на факултетот, туку на студентот. Доколку критериумите за добивање на стипендија се јасни, тие треба да важат за
сите студенти, без никаква дискриминација. Постојат студенти на приватни факултети кои студираат бесплатно токму поради тоа што се извонредни студенти, а не поради тоа што имаат некаква партиска книшка. Дел од нив се толку бедни (сиромашни) што државната стипендија ќе им помогне полесно да го поднесат студирањето.