зависи од врската каква била најмногу...
еве со едниот дечко што идев 2 ипол години не дај боже да се видиме, очи ќе си икопаме...
а со другиот што и не теравме така долго, се глеам од причина што јасно беше дека освен чуства дека ми е драг и мил немаше ништо друго, а ние подлегнавме на симпатиите кој не траеа така долго. Ме гледал како другар, така го гледав и јас (добро мали сме биле, па освен бакнежи и немало нешто повеќе) немам причина зашто да го избегнувам, чат- пат си пиеме кафе... Поминати се многу години, станат си е човек веќе, он со својот живот, јас со мојот, не гледам зашто не би одвоила пола саат за кафе???
П.С. Да не се рабереме погрешно, човек за кој си имал длабоки чувства не може да ти биде после тоа пријател...