Спасот е во брз економски развој со минимални даноци и интервенции од државата.
Спасот е во намалувањето на уделот на државата во економските процеси, вработувања и создавање на вештачка конкурентност.
Спасот е во почнување од почеток, со плати кои кореспондираат со реалните прилики.
Еден либертаријански или анархо-капиталистички модел кој ќе овозможи брз раст на продуктивноста, преку елиминација на бедната социјалната сигурност која е во моментов.
Мора да се прекине процесот на живуркање и да се изнајде некој порадикален концепт, бидејќи системов каков е денес е катастрофален и не носи на пат полош од Грчкиот, бидејќи за разлика од нив немаме некоја постабилна основа за помош.
Томсасо ги спомена работите кои ги пишував и јас пред некоја година и кои се апсолутно нужни за некаков посаглам исчекор.
Не сакам да се расплинувам, но ситуацијата во светот не е какво што беше порано. Западниот свет го губи приматот, се јавуваат и други, посериозни од бивш СССР економски центри кои го пореметија претходното неоколонијално западно владеење. Новите играчи донесоа и нови правила на игра, кои ќе резултираат со намалување на работните места, намалување на приходите и една стагнација на западот.
Не може да се држат веќе преку употреба на сила толку високи плати. Сега и остатокот од светот, не само западот, ќе треба да вкуси малку од благодетите на цивилизацијата.
Ќе биде интересно за сите оние кои се немаат финансиски досега обезбедено.