- Член од
- 5 април 2013
- Мислења
- 3.311
- Поени од реакции
- 6.533
Чукна новата година 2019та, што за нашата држава последните 10 години значело пред се едно нешто – Време е за ракомет!
За 6 дена почнува СП во Данска и Германија и доволно беше читање на портали за како течеле подготовките на репрезентациите, за кратења на составите, за повреди и рехабилитации, за сомнителни пријателски во изменети состави и за бескрајно оптимистички најави. Време е и ние на Кајгана да се подготвиме за првенството и да го збогатиме следењето како за оние што си ги искажуваат своите мислења
така и за оние кои само читаат 
(не пребираме сите се добредојдени) со нашите традиционални скромни анализи 
, калкулации, емотивни извици, промашени прогнози (или погодени 
) и се разбира со по некое воодушевување при реализиран цепелин или пцовка при упропастена полуконтра искажани во афект на натпреварите на нашата репрезентација кои претстојат.
Стандардно ќе имаме посебни воведни постови за групите (кај да е деновиве), а можеби и уште нешто дополнително, но пред да стигнеме до деталните анализи, мал вовед за што не очекува до крајот на Јануари.
А не очекува 6тото СП во историјата на македонската ракометна репрезентација, 11то големо натпреварување вкупно (со се ЕП). Мал куриозитет е што имаме повеќе учества на СП отколку на ЕП, со оглед дека на СП учествуваат помалку европски селекции отколку на ЕП, но сега засега СП во Хрватска кое направи таков пресврт за овој спорт во Македонија ја прави разликата. На СП имаме фатено континуитет и пласманите ни се движеле од 9то (2015) до 18то (1999) но за разлика од минатото сега се чини нашите репрезентативци ја имаат најтешката задача досега. Комплицирана група, малку пореално подмладување на составот, отсуство на некои од клучните играчи кои ги носеа успесите во минатото, но и враќање на стариот формат кој го прави исходот на првенството пореален но и значително ја отежнува можноста за успех на помалите репрезентации како нашата (пред се самото минување на групата е многу потешко).
Што се однесува до сјајот на медалите кој реално сеуште ни е далеку нас, конкуренцијата е огромна. Помеѓу домашниот терен на Данска и Германија, "новата" Франција без Карабатиќ, искусната Шпанија, како и опасните скандинавци Норвешка и Шведска и подзаспаниот џин Хрватска, кандидати за медал има на претек.
Отприлика сликата на репрезентациите во пресрет на првенството изгледа вака (за детали ќе си прочитате во постовите по групи):
кандидати за медал:
Данска, Германија, Франција, Шпанија, Норвешка и Шведска
фаворити од сенка:
Хрватска, Катар
битка за 2 круг:
Србија, Русија, Бразил, Македонија, Исланд, Тунис, Австрија, Унгарија, Египет, Аргентина
битка за избегнување на фенерот:
Кореа, Бахреин, Јапонија, Саудиска Арабија, Чиле, Ангола
Исклучително важните олимписки квалификации додаваат тежина на ова СП и битката како да се стигне до топ 7-8 преовладува кај сите без разлика што тие места веројатно ќе бидат резервирани за истите тие екипи кои се кандидати и за медал.
Како и да е изненадувања имало и допрва уште повеќе ќе има како што се повеќе се израмнува квалитетот на репрезентациите (сите веќе играат ракомет што би се рекло) така што сите репрезентации имаат на што да се надеваат. И така оптимистички и ние влетуваме во ракометниот Јануари надевајќи се дека е можно нешто повеќе од објективните 10-16то место.
Со среќа нека им е на нашите момци и се разбира најдобриот нека победи!
За 6 дена почнува СП во Данска и Германија и доволно беше читање на портали за како течеле подготовките на репрезентациите, за кратења на составите, за повреди и рехабилитации, за сомнителни пријателски во изменети состави и за бескрајно оптимистички најави. Време е и ние на Кајгана да се подготвиме за првенството и да го збогатиме следењето како за оние што си ги искажуваат своите мислења
така и за оние кои само читаат (не пребираме сите се добредојдени) со нашите традиционални скромни анализи , калкулации, емотивни извици, промашени прогнози (или погодени ) и се разбира со по некое воодушевување при реализиран цепелин или пцовка при упропастена полуконтра искажани во афект на натпреварите на нашата репрезентација кои претстојат.Стандардно ќе имаме посебни воведни постови за групите (кај да е деновиве), а можеби и уште нешто дополнително, но пред да стигнеме до деталните анализи, мал вовед за што не очекува до крајот на Јануари.
А не очекува 6тото СП во историјата на македонската ракометна репрезентација, 11то големо натпреварување вкупно (со се ЕП). Мал куриозитет е што имаме повеќе учества на СП отколку на ЕП, со оглед дека на СП учествуваат помалку европски селекции отколку на ЕП, но сега засега СП во Хрватска кое направи таков пресврт за овој спорт во Македонија ја прави разликата. На СП имаме фатено континуитет и пласманите ни се движеле од 9то (2015) до 18то (1999) но за разлика од минатото сега се чини нашите репрезентативци ја имаат најтешката задача досега. Комплицирана група, малку пореално подмладување на составот, отсуство на некои од клучните играчи кои ги носеа успесите во минатото, но и враќање на стариот формат кој го прави исходот на првенството пореален но и значително ја отежнува можноста за успех на помалите репрезентации како нашата (пред се самото минување на групата е многу потешко).
Што се однесува до сјајот на медалите кој реално сеуште ни е далеку нас, конкуренцијата е огромна. Помеѓу домашниот терен на Данска и Германија, "новата" Франција без Карабатиќ, искусната Шпанија, како и опасните скандинавци Норвешка и Шведска и подзаспаниот џин Хрватска, кандидати за медал има на претек.
Отприлика сликата на репрезентациите во пресрет на првенството изгледа вака (за детали ќе си прочитате во постовите по групи):
кандидати за медал:
Данска, Германија, Франција, Шпанија, Норвешка и Шведска
фаворити од сенка:
Хрватска, Катар
битка за 2 круг:
Србија, Русија, Бразил, Македонија, Исланд, Тунис, Австрија, Унгарија, Египет, Аргентина
битка за избегнување на фенерот:
Кореа, Бахреин, Јапонија, Саудиска Арабија, Чиле, Ангола
Исклучително важните олимписки квалификации додаваат тежина на ова СП и битката како да се стигне до топ 7-8 преовладува кај сите без разлика што тие места веројатно ќе бидат резервирани за истите тие екипи кои се кандидати и за медал.
Како и да е изненадувања имало и допрва уште повеќе ќе има како што се повеќе се израмнува квалитетот на репрезентациите (сите веќе играат ракомет што би се рекло) така што сите репрезентации имаат на што да се надеваат. И така оптимистички и ние влетуваме во ракометниот Јануари надевајќи се дека е можно нешто повеќе од објективните 10-16то место.
Со среќа нека им е на нашите момци и се разбира најдобриот нека победи!
