Ipsissimus
P.I.
- Член од
- 23 јули 2010
- Мислења
- 15.582
- Поени од реакции
- 12.949
Не сум воопшто загрижен за ниедна страна, затоа што сум сто проценти сигурен дека ќе опстојат сите двојности, поларности или спротивности, без разлика како јас или ти ги перцепираме и доживуваме. Бог не е само љубов, бог е и она што најмногу го мразиш, затоа што бог и постоењето се едно исто! Злото и доброто постојат на наше човечко ниво на перцепција и контемплација, на апсолутно или ниво на апсолутот, непостои добро и зло!Се освен Љубовта нема цел.
И Ipsissimus очигледно си се определил за темната страна за која си загрижен дали ќе опстои.
Имаш погрешно сваќање мислиш дека Бог ќе го уништи сето она што е зло и сите оние
што избрале темнина.
Не тоа не е така Бог односно Љубовта само создава живот креира подарува не се
брани и одмаздува неизмерна е Неговата милост.
Она што уништува и згаснува живот она од што се плашат оние кои го избрале нечистото е
всушност тоа што тие постанале.
Злото уништува се па и самото себе затоа што таква е неговата природа и кога наскоро ќе нема од
каде да црпи енергија ќе почне да се уништува самото себе.
Хиерархијата на злото е поставена врз корист и измама сила и нечистост, зарем таков водач може да се избере во кого се е спротивно на Љубовта и животот?
Но сеуште има време за пресврт и преобразба време да прозбори нашето срце доколку избереме да
го слушнеме.
Можеби ќе разбереш дека љубовта е целта на постоењето
затоа што животот има цел да постои низ вечноста,
а злото само негира и уништува само онаму каде
што нема љубов.
Затоа што каде има Љубов нема зло, поголема сила
од Љубовта непостои.
Било кој ентитет е невозможно да се изолира од било која поларност, тоа е една работа, друга е тоа што термините добро и зло, не се нешто неменливо и идентично за сите. Тоа што за некого е добро, за некој друг е зло и обратно.
Инаку време за преобразба ќе има се додека има и време, а целта на постоењето не е ниту љубовта, ниту омразата, ниту доброто ниту злото! Целта е искусувањето и на двете поларности. Како што кажува и една стара поговорка: "Додека не ја видиш ноќта, нема да знаеш што е денот".
Во хинду религијата на пример богот Шива е еквивалент на ѓаволот од христијанството, тој е уништувачот, но хиндуизмот не само што не го оцрнува и не го прогласува за непотребен, туку напротив, го смета за екстремно битен во циклусот на постоењето. Шива е алката која уништува, за да може постојано да се создава.
Како што си имаат свои храмови и почит и останатите богови, така си има и Шива, бидејќи оваа древна религија ја сватила важноста и на двете поларности.
За да постои хармонија, мора да постои рамнотежа, а таа е невозможна со фаворизирање на една и напаѓање на другата поларност.