Еве еден, така да го наречам, експеримент:
1. Јас можам да ги видам своите гревови.
2. Дали ти можеш да видиш неутрино?
Не те разбирам.
1. Како можеш да ги
видиш?
2. Зошто да го гледам? Што би ми значело?
Види, Мики, секоја наука се базира на некој основен постулат - аксиома. Тоа не значи дека науката е вечна вистина. Токму поради оваа неконечност на сите науки, тие не придвижуваат напред. Дека се побива, се докажува како невистинита, се менува и прилагодува за да доведе до нов квалитет, нови откритија и нова вистина.
Религијата, од друга страна, е статична, неменлива и конечна. Збир е на вкоренети принципи, но е толку
стара и
крута и неприлагодлива (ова е малку без везе, пошто у последно време почна да се прилагодува, наспроти своите основни принципи на конечност и вечност) што не брка работа за никој кој е во умот дијалектичен, прогресивен и слободоумен. Разбираш? Не се подобрува!!! А веќе не е вистина. Одамна!
Затоа ти е, најверојатно, страв да консултираш други извори. Затоа што светот
изобилува со
митови идентични на твоите, со историски
факти кои ги побиваат митските, со логика и објективни вистини кои ја побиваат
вербата.
Од стотици историчари кои живееле во средоземјето
само еден го споменува Исус. А него објективните историчари (оние кои консултираат повеќе од еден извор) го сметаат за преварант (него како личност), а речникот кој е користен во
единствениот параграф напишан од историчар кој го споменува Исус е речник на христијанин од византија со епитети и зборови кои во 1 век н.е.
воопшто не постоеле. Флавиус, инаку бил римјанин
.
Да не го претвориме ова во војна околу историскиот Исус, сакам да ти кажам дека ако бараш вистина - треба да имаш отворени очи и ум, а не понизно божествено слепило
.
Не викам дека е лошо да имаш верба во својата вера, ама сметам дека приказните на фантазијата треба да ги одделиш од верските принципи.
Паметен си, учен, верувам и добронамерен. Верувам дека се водиш по христијанските
принципи.Зошто сметаш дека е неопходно да веруваш буквално и во митологијјата на верата? Митологија е тоа. на времето била потребна за да луѓето разберат. Сега веќе не е.
Инаку, Исус
не постоел. Ликот на Исус е одамна познат - сигурно си читал и слушал. Сепак, тоа не ја намалува вредноста на христијанството, пошто неговата вредност е во
принципите на водење чесен и прибран живот - не е во приказните за мали деца - во одењето по вода, светлите ореоли, паничниот страв од гревови или иминентниот крај на светот.
Јас викам: Заборавете ги деталите на приказната - читајте ја пораката на христијанството и
не се плашете од пеколот! Така животот овде ќе го поминете во страв и отпор кон новото и неочекуваното.