Патолошката потреба на нетуркиските источнобалкански народи по секоја цена да се идентификувaат како огурски (туркиски) Бугари

[121314]

Figure 82. Distribution of finds of similar types of spherical weights, assumed to have been used for trade and transactions during the late Iron Age. Modified from Hedman (2003).


Figure 83. Distribution of fortified settlements (filled circles) and other hilltop sites (empty circles) of the Late Bronze Age and Pre-Roman Iron Ages in the East Baltic region. Tentative area of most intensive contacts between Baltic and Balto-Finnic communities marked with a dashed line. Image modified from (Lang 2016).

 

[121314]

CWC: Corded Ware culture
WHG: Western Hunter-Gatherer
EBA: Early Bronze Age

Eстонци:



Самоименување - од средината на XIX в. eeстласед (дотогаш маарахвас - „луѓе на својата земја“).



Етничка историја:

Естонците се формирале на Источниот Балтик врз основа на спојувањето на древното домородно население и угро-финските племиња кои дошле од исток во III милениум п.н.е. Во етногенезата на Естонците учествувале источно-угро-фински, балтички, германски и словенски елементи. До I милениум од нашата ера формирани се главните групи естонски племиња, а до XIII век - територијални здруженија-мааконди.

Y-DNA:





mtDNA:






Кундска Култура

Епоха Втора половина на Мезолит.
Датирање: 84-49 век п.н.е.
Културата се шири низ Источниот Балтик од Полска до Ленинградската Област и Јужна Финска.
Припаѓа на кругот на култури од Северниот Мезолит, широко распространет во Северна Европа, Скандинавија и Балтичките држави.
Истоимениот локалитет се наоѓа на устието на реката Кунда, која се влева во Финскиот Залив (Естонија).
Се развила врз основите на Свидерската Култура, а подоцна еволуирала во Нарвиската Култура.
Културата се карактеризира со богати коскени алати и изобилство на алатки за сечкање камења.
Предметите од коски и рогови вклучуваат мотики и харпуни од рогови, рачки за разни алатки, јадици и алатки за плетење мрежа.
Улогата на риболовот во економијата била многу голема. Развиениот риболов создал предуслови за премин кон постојан седентарен живот.
Населбата Пули на Кунда Културата се смета за трага од најраното човечко присуство на територијата на Естонија. Постојат три познати населби на територијата на Белорусија, две во областа Полотск и една во областа Верхнедвинск.
Претставниците на културата често користеле рогови и коски за правење алатки и оружје, што се должи на ретките наоѓалишта на кремен во регионот.
Инвентарот на кремен од локациите од типот К покажува врски со доцните сидериски локации, што јасно се гледа во примерот на врвовите на стрелките.
Во подоцнежните фази на развојот, културата прераснува во Неолитска епоха.
Починатите биле закопувани во исправена положба, сами или во групи (понекогаш во неколку нивоа), труповите често биле посипувани со окер и врз нив се ставале орудија.
Носителите на културата имале хаплогрупа N1c.

https://indo-european.eu/wp-content/uploads/2021/01/4-mesolithic-early.jpg

https://indo-european.eu/wp-content/uploads/2021/01/5-mesolithic-late.jpg

 

[121314]

 

[121314]

Map of Europe's Tribes (Maximum Size)

A map of Europe's tribes around 52 BC

www.historyfiles.co.uk

Map of Europe's Tribes (52 BC)

This vast map covers just about all possible tribes which were documented in the first centuries BC and AD, mostly by the Romans and Greeks. The focus is especially on 52 BC, although not exclusively. Some migration was involved during this time, and some tribal divisions too, so there may be a few instances in which names are repeated. Other tribes or tribal groupings such as the Venedi covered a vast range of territory while the tribes of Western Gaul had divided and sub-divided to create a patchwork of names.

Map of Eastern Europe AD 862-882

Tradition states that in AD 862 Rurik was invited to rule at Novgorod. His kinsmen were given similar (but junior) commands at Izborsk and Beloozero, thereby setting up the initial Rus territories amongst the northernmost Slavic tribes. In 882, again according to tradition, Oleg, another of Rurik's kinsmen, seized Kyiv from two lesser Rus nobles. This settlement in the heartland of Eastern Slavic tribal lands became the chief seat of the Rus princes. For around three generations Kyiv remained a vassal of the two hundred year-old Khazar empire, all the while raiding and conquering the Slavic tribes, many of which seem to have been relatively docile and happy to be united under one banner.

Kingdoms of the Barbarians - Estonian Tribes

Coverage of the various historical cultures, rulers, and states of Europe

www.historyfiles.co.uk

 

[Ska Maniac]

Прегледај го приврзокот 397656
Прегледај го приврзокот 397657

Map of Europe's Tribes (Maximum Size)

A map of Europe's tribes around 52 BC

www.historyfiles.co.uk

​

Map of Europe's Tribes (52 BC)

This vast map covers just about all possible tribes which were documented in the first centuries BC and AD, mostly by the Romans and Greeks. The focus is especially on 52 BC, although not exclusively. Some migration was involved during this time, and some tribal divisions too, so there may be a few instances in which names are repeated. Other tribes or tribal groupings such as the Venedi covered a vast range of territory while the tribes of Western Gaul had divided and sub-divided to create a patchwork of names.

Прегледај го приврзокот 397658
Прегледај го приврзокот 397660
Прегледај го приврзокот 397661
Прегледај го приврзокот 397662
Прегледај го приврзокот 397663
Прегледај го приврзокот 397664
Прегледај го приврзокот 397665

Прегледај го приврзокот 397666

​

Map of Eastern Europe AD 862-882

Tradition states that in AD 862 Rurik was invited to rule at Novgorod. His kinsmen were given similar (but junior) commands at Izborsk and Beloozero, thereby setting up the initial Rus territories amongst the northernmost Slavic tribes. In 882, again according to tradition, Oleg, another of Rurik's kinsmen, seized Kyiv from two lesser Rus nobles. This settlement in the heartland of Eastern Slavic tribal lands became the chief seat of the Rus princes. For around three generations Kyiv remained a vassal of the two hundred year-old Khazar empire, all the while raiding and conquering the Slavic tribes, many of which seem to have been relatively docile and happy to be united under one banner.

Прегледај го приврзокот 397667
Прегледај го приврзокот 397668

Kingdoms of the Barbarians - Estonian Tribes

Coverage of the various historical cultures, rulers, and states of Europe

www.historyfiles.co.uk

Од мапава на источна Европа одма 3 племиња може да се забележат што се доселиле кај нас. Polochans - Полог (?), Dregovichs - Драговити, Tiverians - Тиберија, струмичко (?)

 

[121314]

Од мапава на источна Европа одма 3 племиња може да се забележат што се доселиле кај нас. Polochans - Полог (?), Dregovichs - Драговити, Tiverians - Тиберија, струмичко (?)

Кога веќе ги спомна племињата, се прашувам:

Aко Грците името за нивниот етнос го земале од хеленското племе Греки, па според тоа се повикуваат на хеленскиот континуитет, хеленското наследство, јазик, култура и идентитет;
Aко Албанците името за нивниот етнос го земале од илирското племе Албанои, па според тоа се повикуваат на илирскиот континуитет, илирското наследство, јазик, култура и идентитет;
Toгаш Бугарите од Република Бугарија кои името за нивниот етнос го земале од туркиското племе Бугари, на чиј континуитет, наследство, јазик и култура се повикуваат?

@roden, @Trakiya, @Поздрав_од_Бугарија, чекам одговор.

 

[121314]

Угауни и Чуди:

Kingdoms of the Barbarians - Ungenois / Ugaunians (Estonians of Tartu)

Coverage of the various historical cultures, rulers, and states of Europe

www.historyfiles.co.uk

 

[121314]

Ливонци:



Ливoнците (на латвиски lībieši, еднина lībietis; на ливонски liibi; староруски lib, латински Livones, германски Liven) се угро-фински народ кој живеел на територијата на денешна Летониија и го дал своето име на Ливонија и Лифландија. Доколку Ливонците се нашле во истиот административен ентитет со посеверните угро-фински племиња (подоцна формирајќи го естонскиот народ), тогаш тие, се разбира, ќе се стопеле со Естонците.

Но, Западните Ливонци се нашле изолирани на северот на полуостровот Курск (видете ја картата во латвиската статија), по Ливонската војна тие завршиле во Војводството Курланд и потоа цело време живееле заедно со балтичкото (летонско) мнозинство , како резултат на што тие биле речиси целосно асимилирани до XX век, оставајќи во своите живеалишта посебен ливoнски дијалект на лeтонскиот јазик.

Источните Ливонци, кои живееле на спротивниот брег на Ригаскиот Залив, можеле полесно да се спојат со Естонците, бидејќи имале директна граница со нив. Но, Северната војна имала одлучувачко влијание врз нивната етничка судбина. Ливанците, како и жителите на соседните летонски региони, биле речиси целосно истребени од трупите на идниот гроф Шереметев и гладот и епидемиите што ги следеле. И тогаш ливонските земји, по волја на благородниците, биле исполнети со доселеници од провинцијата Курланд (види Семигали). Остатоци од Источните Ливонци биле асимилирани од Летонците во средината на XIX век. На почетокот на XX век, меѓу постарата генерација сè уште ималo луѓе кои се сеќавале на „живите Ливови“ и знаеле поединечни зборови на нивниот јазик (но не и самиот јазик).

Ливы

www.hrono.ru

Map of the Baltic Tribes Around AD 1000

A map showing the locations of the Baltic tribes at the start of the German crusader period.

www.historyfiles.co.uk

 

[Ska Maniac]

Кога веќе ги спомна племињата, се прашувам:

Aко Грците името за нивниот етнос го земале од хеленското племе Греки, па според тоа се повикуваат на хеленскиот континуитет, хеленското наследство, јазик, култура и идентитет;
Aко Албанците името за нивниот етнос го земале од илирското племе Албанои, па според тоа се повикуваат на илирскиот континуитет, илирското наследство, јазик, култура и идентитет;
Toгаш Бугарите од Република Бугарија кои името за нивниот етнос го земале од туркиското племе Бугари, на чиј континуитет, наследство, јазик и култура се повикуваат?

@roden, @Trakiya, @Поздрав_од_Бугарија, чекам одговор.

Албанците од албанија т.е. арванитите, арнаутите тие го имаат земено името. Shqiptar е името на племето од Кавказ. Првите и вторите немаат скоро никаква етно-генетска врска освен тоа дека последниве 3 века се имаат мешано.

 

[121314]

Воти:



Самоименување - Вадјалајн. На крајот на XIX-XX век го населувалe западниот дел на современата Ленинградска област (Кингсепски реон): околината на селото Котли и долниот тек на реката Луга. Во Русија моментално има 73 Воти.



Етничка историја:

Формирањето на Вотите датира од I милениум од нашата ера, кога Вотите се одвоиле од древните естонски племиња. Територијата на Вотите била дел од Новгородската земја, во чии рамки Водскаја Пјатина се одликувала како посебна административно-територијална единица. Вотите заземале земјиште од реката Нарова и езерото Пејпус на запад и, вклучувајќи ja и висорамнината Изора, на исток. Во руските хроники, Вотитe се познати од 1069 година како Вожани, а исто така и под општото име за финскојазичните народите - Чуд. Во европските иноземни извори (булите на папите Александар III и Григориј IX), Вотите и вотјанската земја наречена Ватланд (Ватландија) се споменуваат уште од XII век.

 

[121314]

PCA: Principal Component Analysis
TMRCA: Time to Most Recent Common Ancestor

Indo-Europeans and Uralic peoples

indo-european.info

 

[121314]

Ижори:



Самоимиња - Ижора, Карјаљаин, Изури, Ижера, Ижерјани. Во Русија живеат 327 луѓе, главно во Ленинградската област. Во 2000 година, со Владин декрет, тие добија статус на домороден малуброен народ.



Етничка историја:

Ижорите, кои се одвоиле од јужнoкарелските племиња (Карели) на преминот oд I во II милениум, го зазеле јужниот дел на Карелиската Превлака и земјите покрај бреговите на реките Нева и Изора. Во втората половина на XII век Ижорите првпат се споменуваат во булата на папата Александар III, кој зборувал за паганските Ингри, кои половина век подоцна биле препознаени во Европа како силен и опасен народ. Веќе понатаму во 1220 година, во хрониката на Хенри Летонски, именувана е земјата Ижора (Ингарија) и нејзините жители - Ингри (Ингарос).

 

[121314]

Вепси:



Самоимeнувања - Вепси, Бепсја, Вепс, Вепсја, Људиникад, Тјагалажет. Тие живеат во јужниот дел на Република Карелија (југозападниот брег на езерото Онега), во североисточните региони на Ленинград и северозападните региони на регионот Вологда. Во Руската Федерација има 8,2 илјади Вепси. Во 2000 година, тие добија статус на домороден малуброен народ.



Етничка историја:

Сè уште нема конечно решение на прашањето за потеклото на Вепсите. Очигледно, нема причина да се бараат директните предци на Вепсите помеѓу древното население од регионот од епохите на Неолитот и Раниот Метален Век, како и Раното Железно Доба. Меѓутоа, сосема е можно одредено учество на овие племенски групи во етногенезата на Вепсите. По потекло, Вепсите се поврзани со формирањето на други балтичко-фински народи и се одвоиле од нив, веројатно во втората половина на I милениум од нашата ера, а до крајот на овој период се населиле во Југоисточниот регион на Ладога. Кургански гробници од X-XIII век може да се дефинираaт како древновепски. Најраните споменувања на Вепсите датираат од VI век. Рускитe хроники од XI век овој народ го нарекуваат Весју. Вепсите живееле на главната етничка територија (во Межозерје) од крајот на I милениум низ сите наредни епохи. Под влијание на различни фактори тие постепено се преселиле во источниот дел на оваа област.

 

[121314]

Карели:



Самоименувањето е Карјалајсет („говедар, овчар“). Југозападните Карели (регион Ладога) се нарекуваат Ливици, југоисточните (Прионежје) се нарекуваат Лудици. Во Руската Федерација живеат 93,3 илјади луѓе.



Етничка историја:

Карелите настанале врз основа на домородните племиња од Јужна Карелија и Југоисточна Финска. На преминот од I во II милениум од н.e., предците на Карелите го населувале северниот и северозападниот брег на езерото Ладога и во скандинавските саги се споменуваат како Кирјала. Во XI век започнува миграција кон север, во областа помеѓу езерата Ладога и Онега. Карелскиот народ вклучувал дел од Вепсите и Самите. Во XII–XVII век се формирал карелскиот народ. Во XII век територијата на Карелија станала дел од Новгородската Република. Потоа помеѓу Карелите постепено се шири Православието. Во 1478 година, територијата на Карелија станала дел од Руската Држава. По склучувањето на Столбовскиот мир во 1617 година, припојувањето на нивните земји кон Шведска (вратени во Русија на почетокот на XVIII век) и обидите да се преобратат во Лутеранство, значителен дел од Карелите се преселиле во внатрешните области на Русија. Во местата на компактна населба, се формирале групи од Тверски, Валдајски, Тихвински и Медински Карели.

 

[121314]