Знаете некако во последно време, се почесто наидувам на луѓе коишто се со пониска интелегенција од просечната, но се најдобрите луѓе што ги имам сретнато. Дали тоа што се смотани значи дека немаат покварен ум? Дали ниската интелегенција не им дозволува да бидат расипани? Не ми е јасно... Една комшивка секогаш вика: Ти си премногу добар, затоа си глупав и сите те користат. Има вистина во ова?
Комшивката сигурно не мислела на тоа, дека ти ако си добар и ако сакаш да им удоволиш на сите, дека тоа те прави понеинтелигентен од другите.
Јас знам еден многу интелигентен човек (сигурна сум дека е многу интелигентен бидејќи е дел од моето секојдневие и знам како размислува, а размислува на најдобар можен начин верувајте), а сепак е толку добар по душа. Многу работи, многу корисни работи имам научено од него, можам да кажам дека и многу сум попаметна откако сум во негово друштво
сеа да не се фалам мислам немој да ме сфатите погрешно.
Значи од моето дружење со него и од заедничко искуство јас сум сфатила дека колку си подобар со луѓето колку и повеќе сакаш да им угодиш тие толку повеќе те искористуваат заради твојата добрина.Но, тоа во никој случај не те прави понеинтелигентен туку те прави глуп затоа што сакаш да им помагаш на луѓето, а за возврат добиваш “нож у грб“ шо се вели. Јас од мое лично искуство сум сфатила дека на денешницава ако сакаш да успееш мораш да бидеш груб без разлика дали си интелигентен или не.Сепак тие поинтелигентите луѓе бидејќи се поинтелигентни можат да најдат подобар начин за да успеат за разлика од другите.
Заклучок од сево ова: Мораш да бидеш груб за да успееш.
Во спротивно, ако си добар и ако удоволуваш на кого стигнеш не добиваш ништо само ќе те “плукаат“ ( со исклучоци не се сите толку лоши. Но, сепак тие луѓе се многу ретки,барем во мојата околина )заборавајќи дека ти си тој што им помогнал.