Ајде да прочитате уште малку од рецензијата
„ОВА НЕ Е АМЕРИКАНСКИ ФИЛМ“, РЕЖИЈА САШО ПАВЛОВСКИ, МАКЕДОНИЈА 2011
Ова не е македонски театар
Fade in (појавување слика-филмски жаргон). Во домашните киносали пред неколку години со голем успех се прикажа урбаниот „Балканкан“ на Дарко Митрески, кој ја потврди жедта на македонската публика за таков филмски приод. Fade out (затемнување, исчезнување слика-филмски жаргон). Појавување. На нашата аматерска и професионална театарска сцена на неколку пати е поставен драмскиот текст на Сашо Миленковски „Ова не е американски филм“ со интересната и динамична „филм во филм“ идеја. (затемнување)
(појавување). Во киното „Милениум“ во Скопје започнува проекцијата на најсвежиот македонски филм со истиот наслов, режисерски првенец на Сашо Павловски. (затемнување) (појавување „Саундтракот“ на најавната шпица го има адутот во „траката“ на бендот „Фолтин“. (акција) Почнува приказната за типично мафијашко битисување на овие простори преку карикирани ликови и искршено дејство на филмско исликување. Во соработка со режисерот, сценаристот Павел Јех (кој во родната Чешка веќе има претходно искуство со сценаријата за два целовечерни и едно краткометражно остварување) е автор на филмската предлошка што се обидува на за-публиката-приемчив-начин да ја преточи идејата за функционално течење на 24-те слики во секунда. Во тие рамки се и „поклонувањата“ кон вонвременските филмски мајстории во ремек-делата на седмата уметност до ниво кое, сепак, не може, а да не предизвика спротивен ефект од посакуваниот. (затемнување) (појавување). Филмот е снимен на локации во Македонија (Музејот на современата уметност „ја глуми“ американската амбасада што во текот на филмот треба да е предмет на грабеж). Умешно е водена камерата во рацете на Дејан Димески. Сосема соодветни се костимите на Раде Василев. Радуваат ефектите на тандемот Кристијан Даниловски и Марко Чулев. (сечи!)
(појавување) Со неколкумина како исклучок, поголемиот дел од улогите ги толкуваат артисти од неколку наши театарски ансамбли. И тука, се чини, е најголемиот проблем: малкумина од нив успеале заминувајќи на филмскиот сет да го остават дома театарскиот багаж. Со оглед на големиот дел од шармот на филмот што треба „да го носат“ досетливите реплики, претераното карикирање (на моменти, ќе простите, и пренемагање) до таа мера „го убива“ посакуваното што не може да не се чудите за пропуштената пригода. Дури и врз режисерските недоследности во динамиката на водењето на дејството може да гледате со симпатија низ призмата на филмско првороденче. Но кај дел од артистичката понуда, црвената линија на преглумување, едноставно е помината.
Како најдобар пример за тоа како може и како треба да се подготви особено еден млад актер за филмска (наспроти театарската) игра е носителката на главната женска улога Тања Мицков, над чиј однос кон камерата донесен од бугарската филмска школа, може да се замисли нашата млада актерска „елита“. Нејзината леснотија во креирањето на ликот на Маја е подоброто што го видовме во 86-те филмски минути (заедно со коректноста на Велинов, Ристановски, Јовановски, Јолевски, Арсовски, Чеврески).(затемнување)
(појавување) „Ова не е американски филм“ ќе има публика. Повеќе или помалку задоволна, но тоа и не е толку важно. Неговата мисија во ослободувањето на нашата кинематографија од клаустрофобичноста во изборот на темите што ќе се филмуваат е исполнета. За среќа. И со надеж. (затемнување. крај).
Читав едно интервју со неа и ми се виде доста интересна и неискварена ама за кај нас изглеа треба многу да пљука а не да се гордее со својот народ:bravo:
Така да девојката си се докажала и во странство читајки ја нејзината биографија на imdb.com,така да некои за *ур може да и се фатат
Браво за Тања Мицков:music3::music3:
Ај поздрав и не какајте многу
Да си здрав и жив и уште многу да плукаш:smir:
