Ајде малце објективно и реално да проанализираме во што е можно пократки црти што ни се случи и што е она што Македонија треба следно да го превземе.
Значи на самитот во букурешт како што на сите ни е познато не ја добивме посакуваната покана за влез во НАТО поради тоа што Грција е против нашата употреба на името Македонија,и како резултат на тоа малце ни го забави процесот на интеграција во оваа евро-атланска институција. Но далеку од тоа дека ваквиот моментален развој на настаните треба да го сватиме како трагедија и како конечен пораз.Јас колку што приметив утрово одново грееше сонце над Македонија а така ќе биде и утре и задутре итн.Целава оваа ситуација колку што на прв поглед изгледа лош,толку е и поволна ако малце подлабоко се проанализира.Македонија не изгуби ама баш ништо,и до сега бевме без НАТО,и одсега па натаму ќе се снајдеме некако,иамаме сила и сами да издржиме но на крајот на краиштата не сме сами,25 земји го подржаа нашиот прием,а на грчкото самоволие брзо ќе му дојде крајот.Грција пак стварно ја сожалувам,мислат дека не удрија нас,ама мене се ми се чини дека кај нив ќе се појави отокот,сепак за нив не би филозофирал многу,ајде да видиме што ние сега треба да превземеме.
Како за почеток да оставиме малце нека се смират страстите и да не превземаме никакви провокаторски дејствија со кои што само би ја оправдале грчката одлука за блокада на нашиот прием во НАТО(без гајле само по себе ќе си дојде времето и за контраудар,само малце стрпливост е она што ни е потребно во моментов).Сепак стрпливоста во никој случај не подразбира и пасивност,на Македонија во моментов и е потребно активно лобирање кај сите свои пријатели.Македонија никому ништо не згреши,токму ние сме тие на кои што им е згрешено,и затоа лесно би требало да ги добиеме симпатиите и од другите(Ме радува тоа што Буш на предстојната средба во Загреб подготвува некаков посебен пакет на заштита за нашава земја кој што на таа средба ќе им биде презентиран на Бане и на Грујо,би било добро и со турците да пробаме да склучиме некоја ваква спогодба).Сепак основен предуслов за активно лобирање кај меѓународниот фактор е ние самите овде внатрешно конечно да се обединиме,што значи да нема сдсмовци вмровци либералци тралалајци или незнам какви,туку сите да бидеме Македонци,и интересите на Македонија да ни бидат над личните и теснопартиските. Одкако би се постигнал ваквиот неопходен консензус,следно нешто што треба да направиме е да земеме далбок здив и потоа чекор по чекор врз база на издржани факти и аргументи гордо и достоинствено да тргнеме да си ја бараме правдината и да си ја браниме вистината(е тука веќе никој нема да има право да ни забрани гласно да проговориме за сите неправди кои што ни биле направени низ историјата,и да си го побараме она што си е наше).Сепак повторувам не треба да избрзуваме со големомакедонски апетити,дозволете времето и вистината да го зададат првиот удар на грција и на сите на кои што целта им е да се изживуваат со нас,верувајте многу брзо душманите ќе почне да ги гризе совеста.За крај би додал дека кон Грција треба да се поставиме лавовски цврсто како прави Македонци и прави пра внуци на Филип и Александар,но не и непријателски бидејќи факт е дека до одредена мера и сами си го начукавме со нашата идиотска,попустлива и пројугословенска државна политика од 1991 до 1995,сепак на крајот на краиштата можеби и најпемтно ќе ни биде со нив одредено време воопшто да не се замараме(се додека сами не ја сватат сопствената грешка).Како прво треба да ја разгледаме опцијата за апликација во ООН за наш прием под уставното име(Грција прва ја прекрши времената спогодба со букурештката блокада,така да ни ФИРОМ веќе не е наша судбинска обрвска),а како второ треба да се формира еден елитен тим на историчари кој што ќе биде наша ударна сила за сите понатамошни копјо вкрстувања со јужниот сосед.Ај за сега доста е.Поздрав Македонијо.
на Оннет го има 
