Io Sono Interista
The original, one and only IoSono.
- Член од
- 21 декември 2007
- Мислења
- 28.690
- Поени од реакции
- 59.860
Одиме сега да ја искористиме оваа скромна прилика да и оддадеме почит на генијалноста на Џон Ленон.
Последните години во Битлси и песните од типот на Revolution се јасен показател за неговото созревање во зрела личност со јасни ставови за случувањата во општеството. Неговиот уметнички интегритет никогаш не беше ставен под прашање - и тогаш кога беше под обработка од ФБИ и тогаш кога се обидоа да го заплашат и дисциплинираат, тој остана доследен на своите погледи и никогаш не ја свитка кичмата. Веројатно затоа и остана сакан. Во меѓувреме, Ленон никогаш не заборави да напише едноставни песни за секојдневниот живот. Неговиот талент најмногу лежи во тоа што успева за ништо да напише предобра песна. Се што му се случува и се што доживува знае да претвори во прекрасен стих што и не е така лесно во Англискиот јазик и не му успева секому. Накратко, мајстор за игра со зборови, песни напишани со леснотија кои допираат до вас и будат емоции.
Ленон е уметник во смисла што никогаш во својата соло кариера не се трудел да направи нешто „меинстрим“. Прв пример е албумот Plastic Ono Band (1970) кој беше продаден во мал тираж но во изборот на магазинот Rollingstones се наоѓа на 23 место на сите времиња. Тоа што го обожавам кај овој албум е што истиот е тотално надвор од било каква претензија да се направи нешто по терк. Ленон се затвора во студио со неколку инструменти и снима песни кои се крајно едноставни по структура. Во албумот доаѓаат до израз сите негови ментални фрустрации и болки од приватниот живот и од општествените прилики, кои Џон ги изразува слободно врискајќи во песни како Mother и Well Well Well. Исто така, Џон ги изразува своите погледи во Working Class Hero, песна која од стих во стих е се посилна и посилна, и God која е многу лична песна во која отфрла секакви идоли и тргнува по свој пат. И пак, не заборава дека all we need is love и пишува едноставни песни како Love и Look at me. И понатаму Ленон не се обидуваше да ја следи изменетата рок-сцена нити новиот бран кој доаѓаше пред крајот на 80-те. Си остана доследен на својата музика.
Plastic Ono Band (1970) - плејлиста.
После тоа следи Imagine (1971) кој важи за негов најпопуларен соло албум. Албум во кој се наоѓа култната песна Imagine која беше прогласувана и за песна на 20 век, но и други анти-воени и анти-политички теми како I dont wanna be a soldier и Gimme som truth. Преписките со Пол продолжуваат со How do you sleep во која Џон фронтално го напаѓа Пол. "Those fricks were wright when they said you was dead" и "The only thing you've done was Yesterday". Но повторно, мене како емотивец најмногу ми се допаднаа Oh my love и Jealous Guy. Во времето кога на Кајгана имаше видео на профил (уааа управа, шнајдери!) Jelaous Guy ги дочекуваше посетителите и сите пишуваа порелаксирано. Сега морам да го трпам @wot. Да ми го вратите видеото на профил!
За снимањето на Imagine и општо за Џон Ленон има убав документарец кој ви го препорачувам:
Imagine (1971) - плејлиста
Бидејќи немам доволно време за комплетната дискографија, еве уште една рандом плејлиста од песни кои не се на предходните два албуми:
John Lennon рандом плеј листа.
И кога сме кај документарците, овој е повеќе анти-воен отколку музички но се разбира, во секоја прилика:
За мене ќе остане број еден композитор и вистински уметник. Џони, фала ти за се!
Последните години во Битлси и песните од типот на Revolution се јасен показател за неговото созревање во зрела личност со јасни ставови за случувањата во општеството. Неговиот уметнички интегритет никогаш не беше ставен под прашање - и тогаш кога беше под обработка од ФБИ и тогаш кога се обидоа да го заплашат и дисциплинираат, тој остана доследен на своите погледи и никогаш не ја свитка кичмата. Веројатно затоа и остана сакан. Во меѓувреме, Ленон никогаш не заборави да напише едноставни песни за секојдневниот живот. Неговиот талент најмногу лежи во тоа што успева за ништо да напише предобра песна. Се што му се случува и се што доживува знае да претвори во прекрасен стих што и не е така лесно во Англискиот јазик и не му успева секому. Накратко, мајстор за игра со зборови, песни напишани со леснотија кои допираат до вас и будат емоции.
Ленон е уметник во смисла што никогаш во својата соло кариера не се трудел да направи нешто „меинстрим“. Прв пример е албумот Plastic Ono Band (1970) кој беше продаден во мал тираж но во изборот на магазинот Rollingstones се наоѓа на 23 место на сите времиња. Тоа што го обожавам кај овој албум е што истиот е тотално надвор од било каква претензија да се направи нешто по терк. Ленон се затвора во студио со неколку инструменти и снима песни кои се крајно едноставни по структура. Во албумот доаѓаат до израз сите негови ментални фрустрации и болки од приватниот живот и од општествените прилики, кои Џон ги изразува слободно врискајќи во песни како Mother и Well Well Well. Исто така, Џон ги изразува своите погледи во Working Class Hero, песна која од стих во стих е се посилна и посилна, и God која е многу лична песна во која отфрла секакви идоли и тргнува по свој пат. И пак, не заборава дека all we need is love и пишува едноставни песни како Love и Look at me. И понатаму Ленон не се обидуваше да ја следи изменетата рок-сцена нити новиот бран кој доаѓаше пред крајот на 80-те. Си остана доследен на својата музика.
Plastic Ono Band (1970) - плејлиста.
После тоа следи Imagine (1971) кој важи за негов најпопуларен соло албум. Албум во кој се наоѓа култната песна Imagine која беше прогласувана и за песна на 20 век, но и други анти-воени и анти-политички теми како I dont wanna be a soldier и Gimme som truth. Преписките со Пол продолжуваат со How do you sleep во која Џон фронтално го напаѓа Пол. "Those fricks were wright when they said you was dead" и "The only thing you've done was Yesterday". Но повторно, мене како емотивец најмногу ми се допаднаа Oh my love и Jealous Guy. Во времето кога на Кајгана имаше видео на профил (уааа управа, шнајдери!) Jelaous Guy ги дочекуваше посетителите и сите пишуваа порелаксирано. Сега морам да го трпам @wot. Да ми го вратите видеото на профил!
За снимањето на Imagine и општо за Џон Ленон има убав документарец кој ви го препорачувам:
Imagine (1971) - плејлиста
Бидејќи немам доволно време за комплетната дискографија, еве уште една рандом плејлиста од песни кои не се на предходните два албуми:
John Lennon рандом плеј листа.
И кога сме кај документарците, овој е повеќе анти-воен отколку музички но се разбира, во секоја прилика:
За мене ќе остане број еден композитор и вистински уметник. Џони, фала ти за се!
)