Се случува и неколку пати на ден да поминам низ дворот од болница само ретко кога влегувам внатре. Денеска влегов и издржав машки како што и требаше, не си докажувам себеси колку сум големо и цврсто мажиште затоа што знам и дека сум, туку тоа го направив за мојата мајка која што не сакав да ме види загрижен и со тоа да биде во полоша ситуација. Лизгав коловоз сите имаа среќа во несреќа дури и мојата мајка :icon_frow, нема сериозно повредени. Душата ја вложивме.....
Ако е напукната карлицата ќе треба операција да се прави, ако е само набиена тогаш не....
Мајка ми е голем борец работи 24/7 ништо не може да ја турне. Оди на работа работи класична работа, си доаѓа дома пак работи....
Пред некоја ден додега го пазев и чував внук кај што патка затоа што има само година дена, и следува не она, не ова, не ваму, не таму. Нејзините зборови за мене беа остави го тој е како тебе се ќе искрши и се ќе исфрли. Кога го крштевавме во црква имаше голема гужва сите бебиња плачеа само тој се дереше, црквата одекнуваше од гласот негов и попот ни вика ајде првин него, преку ред само за него.....
Денес сум овде и надвор од каллта благодарение на Господ, мојата мајка и блиските, и филозофијата моја......
) 
а ме мрзи да учам :nerv:
