Дискусијава тотално забега оф топик. Еве еден коментар со кој би сакал да се рефокусирам на темата, со респект кон сите. Веќе се изјаснив како православен, а мојот став во постов е лично видување бидејќи не претставувам ниедна институција.
До муслиманите: јасно е дека за вас Исус е пророк и не ја признавате неговата Божја природа. Пеки. Ама тоа не оправдува некои ваши агресивни ставови кон оние за кои Исус е Син Божји и кои веруваат во Него. Објаснивте што вели Кур`анот и почитувајте си го Кур`анот. Јас ве почитувам вас како луѓе и како верници кои (сакаат да) живеат по заповедите напишани во Кур`анот. Јас многу сум научил од добри муслимани. Ама немојте со сила исламот да го пикате во лице на оние кои не веруваат во мисијата на Мухамед и да „сечете глави“ на „неверниците“. Особено не со огромни фонтови и исцрпувачко долги постови.
До атеистите: за вас библијата е нелогична, Исус не постоел како историска личност, а ако го признавате, ја одрекувате неговата Божја природа. И вам ви велам во ред, тоа е ваше мислење и право. Ако науката ви дава одговор на сите прашања и ги задоволува сите ваши духовни потреби, браво за вас! Но дозвлете и други опции, ве молам.
Верата е надрационален опит и го надминува логичкото размислување затоа што бара поинаков пристап. Христос за православните е вистински, овоплотен син Божји, кој бил распнат на крстот без никаков грев. Неговото страдање, за православните, е вистинско и спасоносно. Христос не бил некаков ничеовски übermensch кој глумел болки на распетието, ами Богочовек со тело кое страдало како што би страдало секое друго човечко тело. Се разбира, ако се примени логичко расудување, овој чин, како и многу, многу други библиски концепти, настани, итн. е нелогичен, контрадикторен, невозможен, малоумен, сајнс фикшн, итн. И саможртвата е нелогична, но за оној кој љуби, е најормален чин. Родителската љубов е надрационална, нелогична, саможртвена. Така и христијанскиот Бог изгледа ненормален за светот, бидејќи наместо да убива, го жртвува единородниот Син за спасението на светот. И не принудува никого да верува во него.
Верата е слободен, надрационален опит, екстасис (не оној предизвикан со халуциногени супстанции, ами еден созерцателен, контепмлативно-искуствен чин.) Немора да се биде православен да се верува. Верата не се објаснува со теориски експликации, а уште помалку со препукувања по форуми. И не подлежи на научно преиспитување бидејќи бара поинаква методологија и ја трансцендира науката. Логиката никогаш нема да биде доволна да се поверува во Христа. Затоа и немам намера да спорам со логичките забелешки на атеистите – не дека ми е страв, туку затоа што нема поента. Јас не ја спорам нивната логика, но, да го цитирам DBack, „Ако во ограниченоста на својот ум (и искуство*) не успеваш да сместиш некој концепт, тоа не ти дава за право својата ограниченост да ја проектираш врз своите соговорници.“
Според мене, на Христос и православието не му е потребна апологија, ниту статистички бројки на застапеност, ниту агресивен пи-ар. Православието се сведочи. И за крај кон муслиманите и атеистите: милитантниот ислам или атеизам е еднакво одбоен како и било кој просилетизам или фундаменталистичка реторика, вклучувајќи ја и таа од „православните“ (со или без наводници, како сакате). И простете ми за долгиов пост.
Поздрав,
*моја додавка
