АуРоРа
Засекогаш
- Член од
- 15 мај 2005
- Мислења
- 1.109
- Поени од реакции
- 15
Самокритична сум и секогаш знам кога грешам, но не се обвинувам премногу.Се обвинувам до една одредена граница, но никогаш не плачам. Чувствувам вина, но брзо ми поминува, до едно одредено време.
Мое мото е она што поминало повеќе не се враќа,она што допрва ќе дојде зависи само од нас. Па тогаш зошто да се акаме со глава у ѕид и да се обвинуваме, кога се,ама баш се на светот може да се поправи со малку љубов и со убав збор...Се разбира, ако се сака.Кога се сака, нели , се се може, така да нема потреба од толку болка...Верувајте поубаво си поминуваат оние кои не се замараат со вакви работи...
Едноставно секој треба да е самокритичен и да знае каде згрешил, но до една одредена граница и да не жали за она што поминало.........
Мое мото е она што поминало повеќе не се враќа,она што допрва ќе дојде зависи само од нас. Па тогаш зошто да се акаме со глава у ѕид и да се обвинуваме, кога се,ама баш се на светот може да се поправи со малку љубов и со убав збор...Се разбира, ако се сака.Кога се сака, нели , се се може, така да нема потреба од толку болка...Верувајте поубаво си поминуваат оние кои не се замараат со вакви работи...
Едноставно секој треба да е самокритичен и да знае каде згрешил, но до една одредена граница и да не жали за она што поминало.........