Обожавам да сум сам,да лежам,да си размислувам како сум ги поминал деновиве....да читам книга и да се продлабочувам у приказната,па одкога ќе ја завршам да размислувам што ми се допаднало,а што не во книгата,па да си лежам на креветот и да ги бројам секундите,броевите,овците или што и да е....не знам зошто сакам така,ама мене ме исполнува тоа "правење ништо"....единствено кога не сакам да сум сам,е кога ќе нема струја,ноќно време,едноставно да спијам без светло,сам,не можам,а уште помалку да размислувам на темно. Eдноставно тогаш ме плаи самата помисла што сум сам во куќата или кај и да е