Кајганџиски книжевен предизвик за 2025 година

[FilipMKD007]

1. На запад ништо ново - Ерих Марија Ремарк - 9.5

Феноменална книга со брутални описи на случуањата на војната и целата бизарност која истата ја носи. Исто така како секударен мотив би го издвоил и другарството, случката кога главниот лик правеше се да му е полошо за да го симнат и него на станицата на која ги симнуваа болните меѓу кои беше и другарот негов ми е премногу симпатична и ми ја згреа душата. Уште два моменти би сакал да издвојам но ќе ги поставам во спојлер за да не испадне дека откривам премногу за тие кои уште ја немаат читано. Првиот е анегдота повеќе, но вториот е нешто што ептен ме разниша, каква само животна ситуација. Сумирано, ептен многу ме потресе, прекрасно ремек дело, топла препорака...

Спојлер: Спојлер

Прегледај го приврзокот 443262
Прегледај го приврзокот 443263

2. 1984 - Џорџ Орвел - 9

Да се наежи човек колку се што е пишано е реалност во денешницата, некои работи се само повеќе спакувани од други, ама тука се присутни. Книга пред своето време. Книга за пркосот, желбата за неприфаќање на неминовното, желбата да се оди преку наметнатите граници, соочување со стравот. Слободата нема цена, се надевам дека некој, некаде, некогаш ќе е вистински слбооден, неостварената утопија на главниот лик. Одлична книга и задолжително четиво.

3. Животинска фарма - Џорџ Орвел - 9

Лесна кратка книга која брзо се чита, секоја страна е предобра и ништо не е вишок, но последните 2 страни се и целата поента на книгата и ја носат целата тежина на ова ремек дело. Кога ја читав не можев да не направам паралела со Македонија, цело време кружиме во круг, актерите само се менуваат а системот и начинот на водење е ист, секогаш се враќаме на почетна точка. Дури и делот кога сите животни забораваат и повеќе им веруваат на туѓите зборови отколку на сопствените очи/памет и тоа е пресликано во нашето општество. Уште една одлична прочитана книга, уживав во секоја секунда и ја препорачувам на тие што ја немаат прочитано.

4. 100 години самотија - Габриел Гарсија Маркес - 8.5
Книга која можеби не е за секој, мене лично ми се допадна, иако на моменти се навраќав да препрочитам бидејќи има премногу исти имиња кои се роднински измешани меѓусебно. Треба да се има трпение да се исчита до крај и да се сфати суштината. Ми се допадна балансот меѓу реалното и фантазијата. Книга за почетокот, експанзијата и падот на едно фиктивно село, како и за фамилијата која го основа, за лошите особености кои се провлекуваат константно низ генерациите, за грешките кои постојано се повторуваат. Ми се допадна многу тоа што повторувањето на имињата низ генерациите не е случајно и си има убава симболика. Од се можеме да побегнеме, но од судбината нема никогаш, ако се спасиме ние, на тие после нас ќе биде наплатен нашиот долг. Исто така ме потсети на Симс играта во многу ситуации, малку хумор секако. Добитник на Нобелова награда за литература е писателот, прва книга ми е прочитана од него, ја препорачувам.

 

[пм=MGLpM]

Јануари:

Фантастичен роман

Приказната следи три главни ликови: принцот Раоден од Арелон, принцезата Сарене од Теод и свештеникот Хратен од Фјорден. На почетокот на приказната, Раоден е проколнат од древна трансформација позната како Шаод и тајно е протеран во градот Елантрис само неколку дена пред неговата свршеница, принцезата Сарене од Теод, да пристигне на нивната свадба. Додека Раоден се обидува да ги избегне бандите, да го задржи својот разум и да ги обедини луѓето од Елантрис, Сарен мора да се справи со загубата на нејзиниот иден сопруг и да се обиде да го спаси Арелон од Хратен, свештеник кој има задача да го преобрати целиот Арелон во религијата на Фјорден или да го осуди на уништување.

 

[jokoc]

Јануари:
Фантастичен роман

Фаќај ја сега Mystborn!
ама само првите три книги, и мој совет тука негде заврши со Сандерсен затоа што се повторува. Ликовите му имаат сличен глас, постапки, емоции.

Автоматски споено мислење: 12 март 2025

18. Ехото на акробатите, Владимир Јанковски тука во главно ќе се согласам со @Zlatikevichius со тоа што за мене имаше и интересни моменти, како луѓе со квирки навики, несекојдневни, и дијалози со интересни поенти. од аспект на приказна Златкевичиус е во право.

19. Attack on Titan v.4, manga, 4/5 непотребно навраќање назад меѓу првиот и вториот дел, што можеше да биде раскажано хронолошки место вака да не вади од приказната

20. Shift (Silo #2), Howey hugh 5/5 Изненаден сум како тоа што ми пречеше во првиот дел -лошата обработка на ликовите, овде е целосно надополнето. Можеби затоа што фокусот е на еден, поточно добиваме перспектива од еден главен лик, и еден спореден лик.


21. Приказничар, Жарко Кујунџиски збирка раскази 5/5 За мене Жарко е раскажувач, кој знае како да изгради лик и приказна во само неколку страници, а и да предизвика реакција кај мене како читател. Иако искрено најмногу ме погоди еден краток расказ, Првиот збор.

 

[Saladin]

2. The midnight library - Matt Haig 4/5
3. The Broken Spears: The Aztec Account of the Conquest of Mexico - Miguel León-Portilla 4/5

4. Chocolat - Joanne Harris 4.5/5
5. After the funeral - Agatha Christie 3/5
6. Јод - Снежана Младеновска Анѓелков 4.5/5

 

[Zlatikevichius]

06. Сараевско марлборо - Миљенко Јерговиќ (Бегемот, 2019 (оригиналот издаден 1994))



„Помилувај ги нежно своите книги, странецу, и сети се дека се прав.“

Какво неверојатно „откритие“ беше за мене ова. Јас, кој не читам раскази зашто не ми се доволно долги за да се поврзам со некој лик, да се насмеам на нечија среќа, да заплачам на нешто тажно, да ме натера да се грижам... Јерговиќ со неговите кратки раскази ме пренесе во едно време за кое секојдневно слушав на вестите како дете и од страв ги затворав ушите плашејќи се дека „може да дојде и кај нас“, ко што викаа старите. Низ неговите раскази провејуваат сликите на војната и на Сараево во кое од сите страни одекнуваат пукотници и гранати. Но главниот лик не е војната. Главните ликови се луѓето, оние обичните, мали луѓе кои се обидуваат да преживеат, да живеат и да ги доживеат своите животи во една таква немилосрдна ситуација во која брат на брата си вади око.

Има еден расказ во збирката кој морам да го споменам зашто ме запрепасти на начин на кој ништо слично од никое книжевно дело не сум доживеал - расказот „Кражба“. Откако ги прочитав последните реченици од него, нешто се скрши во мене и за прв пат по читање на книжевно дело ми надојдоа солзи. Го прочитав уште неколку пати истиот расказ и ефектот е секогаш ист и покрај тоа што знам што следува и како завршува.

Јерговиќ е вистински мајстор со зборовите. Успева без трошка патетика да ти се вовлече под кожа и да претстави едно време, и да создаде една мапа за еден простор кој крвареше и на кој лузните никогаш нема да зараснат. Мене успеа да ме купи веднаш и бидејќи ветив дека во оваа 2025 ќе се посветам повеќе на современите автори од поранешните југословенски републики, зашто од нив имам прочитано помалку од прстите на една рака, а очигледно многу сум испуштил, сега ветувам дека барем уште едно од прочитаните дела годинава ќе биде негово.

 

[Zlatikevichius]

07. Светот што го избрав - Калина Малеска (Или Или, 2024)



Ова е еден краток, концизен роман за кој најмногу ме плашеше дека може да забега во феминистички патетики, но за среќа остана на иста патека од почеток до крај. И многу ми се допадна! Тоа е приказна за изборот, или подобро за сите избори кои ги правиме, од кои еден - изборот на себеси пред светот, нормите, „нормалното“ (...) иако може да изгледа неумесен, несоодветен и да изгледа како да води кон пропаст, ултимативно води кон вешто осмислената последна реченица на Малеска:

„Дека те запознав и те избрав тебе - овој свет, овие луѓе, ова дете. Дека не заборавам секоја ноќ да те погалам пред заспивање.“

Ова можеби личи на отворен крај, но според мене - не е, и намерата не била таа. Зашто не е важно кој бил изборот кој го направила Леона. Важно е што на крај тој избор и донел таква среќа.

Ова е еден навистина убав роман, прекрасно и навистина умешно напишан, во кој делува како ни еден збор да не е одвишок, се е одмерено, концизно, кратко. За ваков текст сметам дека е потребна писателска зрелост каква Малеска несомнено поседува (иако, за жал, за мене ова е прв прочитан нејзин текст, но секако нема да остане последен). Немам прочитано многу од романите од 2024 година, а од тоа што имам, ми делуваше како година со послаба книжевна продукција. Но „Светот што го избрав“ сметам дека заслужено ја доби наградата „Роман на годината“, зашто е зрел и особено силен текст кој секој човек треба да го прочита. И да се избере себеси.

 

[my_name_is_in_use]

Shur so far, so good, just to name a few!

#1 Kinahan Assassins од Стивен Брин и Џон Хенд


Книгата ја добив на поклон од колеги на работа. Кој чита криминалистика би ја препорачал од срце. Книгата има темелен и информативен карактер со опширни детали за операциите на познатото Ирско семејство Кинахан. Книгата е исполнета со вистински настани, интервјуа и инсајдерски перспективи осветлувајќи ги внатрешните работи на една од најопасните криминални групи во Европа и Блискиот Исток. Можеби сте слушнале за Даниел Кинахан како менаџер и советник за некои од најголемите боксери како Мајк Тајсон и Кроуфорд? Книгата е од истражувачки карактер поврзана со него.

#2 The Raven Scholar од Антониа Хоџсон


На прв поглед ми се чинеше досадна, но колку подолго ја читав поинтересна стануваше. Овој историски трилер мајсторски ја комбинира интригата, мистеријата и случките во Лондон каде што владее криминалот и темните предавства.

#3 The Note од Алефејр Бурк


Романот има доста напнатост, морални дилеми и семејни тајни и од самиот почеток дејството на Ени го фаќа вниманието да продолжиш со читање. Како што потрагата на Ени за одговори ја води во лавиринт од лаги, манипулации и емоционална болка така станува поинтересна.

#4 Human Acts од Хан Канг
Се започнува со Донг-хо - момче кое сведочи за бруталната смрт на демонстрантите, екстремното насилство и самата репресија во Јужна Кореја. Доста длабоко се фокусира на бруталното сузбивање на протестите на демократијата од јужнокорејската влада, истражувајќи го влијанието на населението и траумата врз индивидуите кои биле директно вклучени како и врз оние кои останале живи. Сплет на околности и потресно прикажување на човечкото страдање, сеќавање и жалост.

утре го започнувам #5 The Saint of Bright Doors од Вајра Чандрасекера
(доста филозовски дискурс и сложен дијалог, а се надевам романот ќе биде интересен за читање).

Автоматски споено мислење: 20 март 2025

01. Вегетаријанка - Хан Канг (Артконект, 2021)
Се двоумев за оценката: 3 или 4/5, па одлучив да остане послабата, иако мислам дека ова е нешто измеѓу.

ја прочитав Human Acts на Han Kang и ја оценувам со 4*, а Вегетаријанка планирам да ја прочитам во текот на годината. Некогаш и половина роман за 6h читам додека ми трае летот. И да не заборавам, минатата година дефинитвно сум прочитал 10+ книги само што не сум ги постирал.

 

[Harald]

Шампионот од предизвикот за 2023, King Harald is back
Одлична иницијатива, знам дека таа година ми беше дополнителна мотивација според бројот кој го одбрав,
мислам дека беше 30 или 30+ книги.
Во 2024, не учествував, нестабилна година беше
Да видиме 25ката како ќе биде.

Одбрав 20, тенок сум со слободно време максимално, да видиме шо може да се направи.



1. Коељо - Алхемичарот 5/10

Ваљда ја читам книгата 10-20 години после нејзината популарност, случајно ми испадна на УТ видео, и си викам ај да видам шо толку Коељо дрн дрн. Некако тенка и пре-идеалистичка ми се гледа (може таков му е стилот, првпат читам нешто од него), лесна за читање, ок, ништо спектакуларно.

Најмногу ми се свиѓа делот кога го ограбиа ликот, остана без ништо во туѓа земја, почна од нула и направи поголемо богатство од тоа шо го имаше претходно - одлична лекција за мотивација и работна навика.

2. Ryan Holiday - Right thing, right now 6-7/10

Трета книга од серијалот на Рајан, стоички вредности а у. Некако претходните 2 ми легнаа подобро, оваа едно на тема која не ја сакам баш и не верувам, а и ја читав во ужасно лош период за нашата земја и “правдата“.

Како и во претходните две, има голем број детални примери од историски важни личности. Во оваа, некои се малку "questionable", али ајде, негова книга негов избор За жал тешко е за Македонци/Балканци да читаат ваква книга, страна тематика ни е ова.

3. Тиаго Форте - Втор мозок 11/10

Оваа мислам повеќе од пола ја подвлеков со маркери и забелешки
Одличен концепт на Тиаго, за документирање на сите битни белешки во организирана дигитална форма,
со цел ослободување на нашиот мозок од потребата за помнење детали и преоптеретеност со истите.
Мислам дека ќе продолжам наредно со другата негова книга ПАРА.

Се надевам годинава да читам малку повеќе рандом романи / сваштарии, барем во периоди на одмор.

 

[Zlatikevichius]

08. Смоква - Горан Војновиќ (Или Или, 2020 (оригиналот издаден 2016))




„Смоква“ е семејна сага за едно „словенечко“ семејство, која се протега низ неколку децении и три генерации на истото тоа семејство, како ретроспекции на Јадран Диздар, кој „глуми“ сезнаечки раскажувач во обид да ги пополни дупките во приказните за него и неговата сопруга, неговата мајка и татко, неговите баба и дедо... Но раскажувањето не е хронолошки, туку онака како што надоаѓаат мислите во неговата глава, што според мене го прави романот повпечатлив и оневозможува да стане досаден некому. Како приказната полека се движи напред-назад низ времето и на нас ни се мести целата сложувалка на тоа што Јадран се обидува да го направи - преку приказните и изборите на неговите претци, да ги објасни и оправда сопствените постапки, сопствената осаменост, неговиот идентитет. А за идентитетот има многу да се зборува: во тегобните времиња кога Југославија се распаѓа, тешко е да се биде Словенец од татко Босанец роден во Србија и мајка Србинка родена во Хрватска, но со еврејско потекло. Додека старата држава, старите верувања, навики, стариот живот полека си оди, од луѓето се бара да одлучат дали да бидат ова и она, вакви или такви. А некои од нивните избори подоцна се чинат судбински не само за нив, туку и за нивните деца.

Ова е навистина комплексен, слоевит, моќен роман, далеку позрел од претходниот роман на Горан Војновиќ, „Југославија, моја дежела“ кој исто така беше одличен. И двата (како и неговиот првенец, „Јужњаци, марш!“) се добитници на наградата Кресник (словенечкиот „Роман на годината“) и верувам сосема со право зашто страниците и на двата, но особено на „Смоква“ се испишани со еден зрел, силен, издржан текст кој може да се чита и толкува на различни начини: од една обична семејна приказна за љубовта, осаменоста, изборите и недостигот, до студија за идентитетот, за создавањето на идентитетот, за празнината, за границите и за припаѓањето. „Смоква“ е роман со многу емоции кој допира до читателот на еден чудесен начин, не оставајќи го да го остави романот ни секунда. Најискрена препорака до секој кој сака да прочита нешто навистина моќно!

5/5

 

[FilipMKD007]

4. 100 години самотија - Габриел Гарсија Маркес - 8.5
Книга која можеби не е за секој, мене лично ми се допадна, иако на моменти се навраќав да препрочитам бидејќи има премногу исти имиња кои се роднински измешани меѓусебно. Треба да се има трпение да се исчита до крај и да се сфати суштината. Ми се допадна балансот меѓу реалното и фантазијата. Книга за почетокот, експанзијата и падот на едно фиктивно село, како и за фамилијата која го основа, за лошите особености кои се провлекуваат константно низ генерациите, за грешките кои постојано се повторуваат. Ми се допадна многу тоа што повторувањето на имињата низ генерациите не е случајно и си има убава симболика. Од се можеме да побегнеме, но од судбината нема никогаш, ако се спасиме ние, на тие после нас ќе биде наплатен нашиот долг. Исто така ме потсети на Симс играта во многу ситуации, малку хумор секако. Добитник на Нобелова награда за литература е писателот, прва книга ми е прочитана од него, ја препорачувам.

5. Да се убие подбивната птица - Ли Харпер - 9.5 (почесто може да се најде како 'Да се убие птицата подбивница')
Прекрасна книга која топло ја препорачувам секому. Една убава приказна за праведноста и чесноста, за вистинскиот начин на воспитување на децата, за предрасудите, за созревањето. Приказна за животот во мало место, раскажан од призмата на девојче чиј татко е адвокат, во време кога преовладувале стереотипи за луѓето од црната раса и истите биле користени исклучително за слуги и биле во улога на потчинети, а притоа владеело лажен наратив дека владее демократија (ова последното и сега не е сменето). Ептен почувствував топлина дур ја читав, завршната реченица од книгата “Кога, најпосле, ќе ги видиш, Скаут, речиси сите луѓе се добри“ ми беше многу моќна и ме замисли колку всушност однапред судиме луѓе, не даваме шанса да запознаеме некому, колку малку имаме емпатија како општество. Би ја ставил во категорија "life changing", во блиска иднина ќе го гледам и филмот.

 

[jokoc]

22. Dust (Silo 3) sf 5/5 одлично финале на трилогијата, многу добро се спои се и ликовите низ кои се раскажува приказната се одлично одбрани



23. Attack on titan v.5 manga 4/5 Се уште не ми е јасно зошто се скока во приказната пример два месеци, за после да се вратиме месец поназад



24. The City and its Uncertain walls од Харуки Мураками магичен реализам 5/5 иако првично ја почнав и ја оставив книгава, тоа што се навратив беше одлична одлука. Стилот од мураками е прекрасен и за моја среќа многу малку секс и муабет за секс имаше во оваа книга (ме потече во другите), додека соништата и јавето одлично се преплетуваат за да го одведат главниот лик кон она што и самиот не знае дека му треба.

 

[FilipMKD007]

5. Да се убие подбивната птица - Ли Харпер - 9.5 (почесто може да се најде како 'Да се убие птицата подбивница')
Прекрасна книга која топло ја препорачувам секому. Една убава приказна за праведноста и чесноста, за вистинскиот начин на воспитување на децата, за предрасудите, за созревањето. Приказна за животот во мало место, раскажан од призмата на девојче чиј татко е адвокат, во време кога преовладувале стереотипи за луѓето од црната раса и истите биле користени исклучително за слуги и биле во улога на потчинети, а притоа владеело лажен наратив дека владее демократија (ова последното и сега не е сменето). Ептен почувствував топлина дур ја читав, завршната реченица од книгата “Кога, најпосле, ќе ги видиш, Скаут, речиси сите луѓе се добри“ ми беше многу моќна и ме замисли колку всушност однапред судиме луѓе, не даваме шанса да запознаеме некому, колку малку имаме емпатија како општество. Би ја ставил во категорија "life changing", во блиска иднина ќе го гледам и филмот.

6. Глувци и луѓе - Џон Стајнбек - 8
Приказна за двајца другари Џорџ и Лени кои работат од ранч на ранч со цел да спечалат доволно пари за да си ги остварат соништата да се независни и слободни со сопствен имот. Тие се дијаметрално спротивни физички, интелектуално и карактерно, па едниот на другиот пробува да ги надополни недостатоците. Кратка и тажна приказна како животот може да летне будно сонувајќи, приказна за другарството и лимитот на жртвување за истото. Приказна и за осаменоста, секој од ликовите е осамен на сопствен начин. Интересно е што најдобрите дијалози во книгата, се токму од страна на тој што треба најмалку да зборува - Лени, пред се дијалогот со жената и со инвалидот Крукс, каде што ни се доловени други општествени проблеми. Ликот на Лени ме потсети на ликот на Џон Кофи од Green Mile, веројатно Стивен Кинг се има инспирирано од Стајнбек. Ова ми е прво дело прочитано од Стајнбек, ми се допадна, во блиска иднина сакам и 'Источно и рајот' и 'Плодовите на гневот' да ги прочитам.

 

[Darling]

1. Големиот Гетсби - Ф. Скот Фицџералд (1925)
4/5

Меланхоличен роман за илузијата на богатството, за површноста, користољубивоста и среброљубието на луѓето.
Преводот можеше да биде подобар, одземам поени поради тоа.

 

[Avramovski777]

Прва за годинава. Од премногу обврски не ни можев да почнам до средина на март. Се надевам следните месеци ќе можам да дојдам до барем 5 годинава. Лани завршив на 8 иако половина беа на нов јазик со кој ми оди далеку поспоро.