Еден ден дааалеку далеку во иднината, кога навистина ќе ти дојде смртниот час, ќе ти биде криво шо толку време си потрошил на мисли и стравови од смрта наместо да се заебаваш зезаш и клецкаш женски.
Jas sekako deka sakam da odam ama imam premnogu ogranicuvanja i plus ne mislam nekoj sudbinata da mi ja kroi. Sakam srekjata da si ja probam mozebi ke bide.[DOUBLEPOST=1439536665][/DOUBLEPOST]
Znaci mu rekov na striko mi deka si najdov rabota i mi vika so srekja i ne mi trebash. Da si najdesh pari za taa x pricina. Doma ne mozam da se razberam razberija nema. Neznam kaj da odam
Извини дали можи да знам со што се бавиш?
Да, учам. Средношколец сум.
Зависи каква музика си слушал, и како си спортувал
Не знам каков ти е животот ама се надевам ова што ти се случува е како резултат на некој лоши ствари. Сигурно.
Чисто сумлјам дека имаш 14-15 години и дека уште немаш сватено дека ништо лошо не ти мисли со тоа дека да учиш повеќе барем досеа не сум сретнал родител да мрази дете и да му мисли лошо,освен ако е пијаница или дрогираш па се изживува на тебе тоа е више друга работа.Мој совет е да седните ко другари и да си направите асален муабет и да си ги смирите кавгите зашто ако наставите за 2-3 години можете и посериозно да си е отерате работава до убиство,да се отпише од тебе ко син и сл
Tи немаш проблем со твојот родител, имаш проблем со оформување на својата личност. Не знам реално колку години имаш, така да рандом ќе ти дадам совет што помалце да дремеш на социјалниве мрежи а што повеќе да се социјализираш надвор. Сакаш ти прифати или не, со тек на време ќе ти стане јасно. До тогаш ќе бидеш поделената личност тука на форумот што се претставуваш.
Имаш цел? Ако немаш постави ја, зацртај го она што го сакаш и цели кон тоа, почни од сега, од моментов, направи план како да го постигнеш тоа, реагирај, животот ти се случува сега, нема реприза.
