Кајгана психолог

[Pat Bateman]

Сакам да прашам дали следново според вас е нешто невообичаено и на некој начин глупаво ...

Еве пример веќе одмна не славам родендени, ниту пак одам на некој роденден без разлика колку и да ми значи личноста, ниту пак имам во практика да честитам некому роденден. Во последниве години не сум ни го славел својот роденден.

не дека не честитам ама па мене кога ми дојде роденденот нејќев никој да знае...некако со годините што постари сме толку помалку сакаме да го признаеме тоа...па може да е една од причините што знам

 

[StormRage]

Well, после долго време пак тука... незнам шо се дешава веќе... Некои луѓе со кои бев дури и премногу блиску почнаа да ме одбегаваат, некои што баш и не сакам да сум толку близок сами ми се лепат. Луѓе за кои сум се грижел, луѓе на кои сум им верувал (и уште им верувам), луѓе на кој би помогнал колку можам и не можам. Сепак не е доволно, стварно не знам што сакаат... а другите се далеку... некои слични на мене... Најверојатно премногу се замарам, а едноставно сум таков, неможам така да поминам со малку, секогаш до крај. Се осеќам како садист, се самоповредувам, свесен за тоа, а не можам да престанам. 4-5 сати денес си седам сам така, како да барам друштво, како да сакам да излезам, а не ми се мрда. Незнам кое ѓубре ми се дешава ама дефинитивно мислам дека би требало да сменам нешто... веќе и ноќта не е иста, оваа темница и глувава соба... нешто не е во ред, со мене...

 

[BitolaFanatik LSSAH]

Well, после долго време пак тука... незнам шо се дешава веќе... Некои луѓе со кои бев дури и премногу блиску почнаа да ме одбегаваат, некои што баш и не сакам да сум толку близок сами ми се лепат. Луѓе за кои сум се грижел, луѓе на кои сум им верувал (и уште им верувам), луѓе на кој би помогнал колку можам и не можам. Сепак не е доволно, стварно не знам што сакаат... а другите се далеку... некои слични на мене... Најверојатно премногу се замарам, а едноставно сум таков, неможам така да поминам со малку, секогаш до крај. Се осеќам како садист, се самоповредувам, свесен за тоа, а не можам да престанам. 4-5 сати денес си седам сам така, како да барам друштво, како да сакам да излезам, а не ми се мрда. Незнам кое ѓубре ми се дешава ама дефинитивно мислам дека би требало да сменам нешто... веќе и ноќта не е иста, оваа темница и глувава соба... нешто не е во ред, со мене...

То е брат данокот на Фебруари месец, а посебно доколку немаш еден партнер е многу зезнато. Јас ти сугерирам на неизегвањето од дома, треба првите неколку пати да пробаш да излезиш и после то е то. Ова се симптоми на чиста депресија, која според мене ќе ти помини со самото поместување на сатот, во летно броење. Ако сеуште те држи пиши пак, ако треба и во in box ...

 

[ivonaaaaa]

Имам скоро 20 години и никогаш не се имам заљубено во некој, никогаш не сум била таква да едвај чекам да го видам дечкото или да му се јавам. Сеедно ми е дали сум го видела или не, дали ќе ми се јавел или кај бил, со кој бил ама баш "кур не ме болит" и незнам зошто е тоа така. Токму поради тоа и раскинав со бившиот и пак кур не ме болеше некако ко едвај да чекав да завршам со него, всушност ќе ми беше многу подобро да беше само тој ама таква сум спрема сите. Поради ова многу често се осеќам осамена и дури до тој степен да се обвинувам самата себе дека сум безчуствителна. А верувајте ме дека многу сакам да се "затрескам" во некој, да сум среќна што воопшто го имам запознаено, или како што викаат да ги осетам пеперутките во стомакот. И што да правам?

 

[Саншајн.]

Имам скоро 20 години и никогаш не се имам заљубено во некој, никогаш не сум била таква да едвај чекам да го видам дечкото или да му се јавам. Сеедно ми е дали сум го видела или не, дали ќе ми се јавел или кај бил, со кој бил ама баш "кур не ме болит" и незнам зошто е тоа така. Токму поради тоа и раскинав со бившиот и пак кур не ме болеше некако ко едвај да чекав да завршам со него, всушност ќе ми беше многу подобро да беше само тој ама таква сум спрема сите. Поради ова многу често се осеќам осамена и дури до тој степен да се обвинувам самата себе дека сум безчуствителна. А верувајте ме дека многу сакам да се "затрескам" во некој, да сум среќна што воопшто го имам запознаено, или како што викаат да ги осетам пеперутките во стомакот. И што да правам?

Најверојатно е дека се уште го немаш пронајдено оној вистинскиот за да се чувствуваш заљубено...
Имаш 20 години и цел живот пред тебе...
Сигурна сум дека ке се појави тој кој што го очекуваш..
Оној за кој и живот би дала...
Сепак човек си,и тие чувства нема да те одминат...
Дозволи му на срцето да сака...Отвори го...Дозволи некој да ти пружи љубов и ти нему...Тогаш ке ја осетиш убавината на животот...
Извини доколку грешам...
Колку и да ти звучи клише совет за почеток почнувај да запознаваш нови личности,нови дечки...Запознај го подобро,дозволи му и тој тебе да те запознае...
Дај си шанса себе си да бидеш срекна...
И чувствата не ги барај да се појаваат преку нок...Тие доагаат со тек на време...Мислам дека тие работи ти се доволно јасни на таа возраст па нема потреба да се дообјаснам што сакам да кажам.

Со срека.

 

[ivonaaaaa]

Најверојатно е дека се уште го немаш пронајдено оној вистинскиот за да се чувствуваш заљубено...
Имаш 20 години и цел живот пред тебе...
Сигурна сум дека ке се појави тој кој што го очекуваш..
Оној за кој и живот би дала...
Сепак човек си,и тие чувства нема да те одминат...
Дозволи му на срцето да сака...Отвори го...Дозволи некој да ти пружи љубов и ти нему...Тогаш ке ја осетиш убавината на животот...
Извини доколку грешам...
Колку и да ти звучи клише совет за почеток почнувај да запознаваш нови личности,нови дечки...Запознај го подобро,дозволи му и тој тебе да те запознае...
Дај си шанса себе си да бидеш срекна...
И чувствата не ги барај да се појаваат преку нок...Тие доагаат со тек на време...Мислам дека тие работи ти се доволно јасни на таа возраст па нема потреба да се дообјаснам што сакам да кажам.

Со срека.

Thanks

 

[Curious]

Имам скоро 20 години и никогаш не се имам заљубено во некој, никогаш не сум била таква да едвај чекам да го видам дечкото или да му се јавам. Сеедно ми е дали сум го видела или не, дали ќе ми се јавел или кај бил, со кој бил ама баш "кур не ме болит" и незнам зошто е тоа така. Токму поради тоа и раскинав со бившиот и пак кур не ме болеше некако ко едвај да чекав да завршам со него, всушност ќе ми беше многу подобро да беше само тој ама таква сум спрема сите. Поради ова многу често се осеќам осамена и дури до тој степен да се обвинувам самата себе дека сум безчуствителна. А верувајте ме дека многу сакам да се "затрескам" во некој, да сум среќна што воопшто го имам запознаено, или како што викаат да ги осетам пеперутките во стомакот. И што да правам?

Флегматичен карактер си. Не се секирај, не си сама, и јас сум и уште многу други. Ама тоа не маана. Тоа е superpower.

Има начин да се заљубиш, btw. Научниците докажале дека при сексот се лажат оние хемикалии што ги тераат луѓето да се заљубат. Како се викаше хормонот, окситоцин или така нешто....
Значи само треба да се сексаш повеќе.

 

[Natural-girl]

Имам скоро 20 години и никогаш не се имам заљубено во некој, никогаш не сум била таква да едвај чекам да го видам дечкото или да му се јавам. Сеедно ми е дали сум го видела или не, дали ќе ми се јавел или кај бил, со кој бил ама баш "кур не ме болит" и незнам зошто е тоа така. Токму поради тоа и раскинав со бившиот и пак кур не ме болеше некако ко едвај да чекав да завршам со него, всушност ќе ми беше многу подобро да беше само тој ама таква сум спрема сите. Поради ова многу често се осеќам осамена и дури до тој степен да се обвинувам самата себе дека сум безчуствителна. А верувајте ме дека многу сакам да се "затрескам" во некој, да сум среќна што воопшто го имам запознаено, или како што викаат да ги осетам пеперутките во стомакот. И што да правам?

Луѓето сакаат од две причини, секако може да се вклучени и двете.
Прво, може да сакаат да сакаат и да бидат сакани, без многу поврзаност со субјектот. Тоа е најчесто поврзано со отуѓеноста на единката во светот, со daddy issues и триста глупости, но наједноставно и најчесто, со емотивноста на личноста.
Второто е коа сакаат некој заради уникатноста на особините кои ги поседува. Што исто може да биде зезнато, затоа што може да сакаме баш такви единки кои се наше дополнување, односно претставуваат нешто што ни недостига во животот, од икс причини, едноставно не го правиме/не сме, но по природа би сакале.

Само прашај се, не мора да одговараш: Кои особини те интересираат кај некој, било кој? (За што разговараш со другар(к)ите? Кои карактерни особини ги почитуваш?).

 

[Yo Blow]

Имам скоро 20 години и никогаш не се имам заљубено во некој, никогаш не сум била таква да едвај чекам да го видам дечкото или да му се јавам. Сеедно ми е дали сум го видела или не, дали ќе ми се јавел или кај бил, со кој бил ама баш "кур не ме болит" и незнам зошто е тоа така. Токму поради тоа и раскинав со бившиот и пак кур не ме болеше некако ко едвај да чекав да завршам со него, всушност ќе ми беше многу подобро да беше само тој ама таква сум спрема сите. Поради ова многу често се осеќам осамена и дури до тој степен да се обвинувам самата себе дека сум безчуствителна. А верувајте ме дека многу сакам да се "затрескам" во некој, да сум среќна што воопшто го имам запознаено, или како што викаат да ги осетам пеперутките во стомакот. И што да правам?

не само што значи дека немаш уште запознаено некој во кој ќе се заљубиш, туку и дека не леташ во облаци, веројатно си прилично приземна личност

ќе се заљубиш и ти, не се секирај воопшто, сепак имаш само 20.

 

[Јин]

- На моменти се осеќам многу празно, ментално, изгубено, како да скоро сум излегла од Демир Хисар, како да нема ништо во мене, како- не знам како да се изјаснам... Тешко ми е, осеќам некоја тежина во мене, товар голем... Зошто? Чаре, шо да праам?!

 

[Саншајн.]

- На моменти се осеќам многу празно, ментално, изгубено, како да скоро сум излегла од Демир Хисар, како да нема ништо во мене, како- не знам како да се изјаснам... Тешко ми е, осеќам некоја тежина во мене, товар голем... Зошто? Чаре, шо да праам?!

Причина?Од кога се чувствуваш вака?Дали постои некој проблем кој те натерал да се чувствуваш на овој начин?
Родители?Финансиска состојба,љубов?Како стоиш со овие работи?
Ако сакаш,исконтактирај ме во лична порака,да ми кажеш подетално.

 

[littlemisssunshine]

Еве ви добар психолог. http://doktori.mk/elenaangelovska Има работено во Психеа, работи и приватно. Поздрав.

 

[Fiend]

Мислам дека оваа тема е најсоодветна за мојот проблем...

Значи вака,на секое испаѓање од дома и идење у град,без разлика дали е топло или ладно јас почнувам да се потам под мишка,истото се дешава и кога играм некоја игра на компјутер кога сум напнат(ретко али се дешава).Знам дека проблемот е во мојата психа,па како да поработам на тоа,едноставно пробувам да се воздржам и да не се испотам али тешко(седам у кафич и МИСЛАМ дека сум опуштен до 100тка, си праам муабет и со женсками и со другари али пак се потам)...ајде есен,зима и пролет се носат палтиња али сега иде лето и премногу ми е непријатно,неможам ни да ја гушнам...не дека мирисам непријатно напротив,тренирам и се бањам секој ден...секој совет е добредојден.

 

[Keepitreal]

- На моменти се осеќам многу празно, ментално, изгубено, како да скоро сум излегла од Демир Хисар, како да нема ништо во мене, како- не знам како да се изјаснам... Тешко ми е, осеќам некоја тежина во мене, товар голем... Зошто? Чаре, шо да праам?!

Мора да постои одредена работа за која се чувствуаш така.
Или не сакаш да си призаеш дека поради Х причина ти се дешава ова или си преоптеретена со тоа па си DOWN !
Што и да е преиспитајсе од почеток седни така на мирно место, средиги мислите, па почни да анализираш ( што би било кога би било подобро ) за се !

Мене ми помага тоа се надевам дека и тебе.
Ако не успееш, ние сме тука ! позз.

 

[Cassaro]

Сањам по 400 сонови и не можам да спијам мирно.Дај што кур се дешава објаснете ме мава на агресија ова, неам спиено асално 2 месеца