Е, значи на светов нема потешка работа од тоа да раскинеш со некого. До вчера сте се сакале, сте делеле све и свашта, сте поминувале прекрасни моменти, сте „преживувале“ караници, сте се залетувале дека сте сродни души, а денес треба да ставиш крај и да му кажеш дека не сакаш повеќе да бидете заедно.
Ако тој не го посакува крајот и уште е заљубен... Тогаш е уште потешко. Нема благ начин да се каже тоа... Таквиот разговор пред раскинување е најтежок на цел свет.
Ама мора да се помине, зошто како и да вртиш, некои нешта не можат да се избегнат, колку и да се тешки.
Како да се прекине... Ќе си кажеш искрено и во најблага можна форма, а пожелно е да не одолговлекуваш до моментот кога веќе не можеш да издржиш...
Најглупава работа ми се тие излитените утешителни фрази за раскинување од типот:
„
Не е до тебе, до мене е.“
„
Премногу си добар за мене, не ме заслужуваш.“
„
Те сакам, ама не сакам/не можам да бидам со тебе“. (кутриот мој братучед, колку се нервираше кога девојката вака му раскина
)
исл.
Знам дека во очајни моменти кога знаеме колку трагично ќе изреагира нашиот партнер, се случува и да посегнеме по овие дебилни средства за демек да ја ублажиме работата... Ама тој што не` сака секако ќе го боли, и исто ќе го боли.