Н
нихилист
Гостин
Има и успешни примери кај илегалистите, а тоа што се реткост има повеќе врска со нивната интелигенција отколку со самата филозофија како што кажав претходно, ама тоа е ирелевантно.Зошто претенциозно? Не верувам дека илегалистите некогаш целеле толку високо, илегализмот отсекогаш бил сведен на highwaymen,pickpocketing,bullying и слично. Не велам дека некој морал да го чита Штирнер, но веројатно дојде до поврзаност бидејќи во времето кое го спомнав во Англија, повеќето анархисти битисуваа како илегалисти.
Илегализмот Е начинот на живот на тие ситни криминалци.
Затоа и велам дека е маглива тема; има илегалисти кои не ограбуваат сиромаси и има такви кои уво не ги боли за немаштијата на другите.
Илегализмот нема идеали, затоа секој анархист кој врши 'криминални' дела за да постигне некаква политичка цел не е илегалист. Експропријативен анархист, можеби. Во центарот на илегалистичката доктрина е само индивидуата и нејзиниот добробит (егоизам и опортунизам) а не нечии идеали, како што има кажано Штирнер, парафразирам, ништо не ми е поважно на мене од јас самиот. Според тоа, зошто да си морален?