- Член од
- 30 јули 2014
- Мислења
- 5.436
- Поени од реакции
- 17.799
Да бе сигурно, дури и неврологон докторкана што дреме редовно у ван гог фина културна образована, 32 години и имала само двајца дечковци ти вели дека скопје е прекрасно во овој дел од годината, но многу топло. Ама затоа со задоволство ти препорачува базент надвор од скопје во кој што можеш да се разладиш на горештиниве, па ако ти е непријатно сам да одиш радо би ти правела друштво.Тиндер ко и секоја социјална мрежа на која ставаш некаква слика/статус на секое излегување од дома не е ништо повеќе од сточен пазар, а таму други критериуми важат.
А ти по титула ги бираш дали се интелектуалки или не?Да бе сигурно, дури и неврологон докторкана што дреме редовно у ван гог фина културна образована, 32 години и имала само двајца дечковци ти вели дека скопје е прекрасно во овој дел од годината, но многу топло. Ама затоа со задоволство ти препорачува базент надвор од скопје во кој што можеш да се разладиш на горештиниве, па ако ти е непријатно сам да одиш радо би ти правела друштво.
Туку нема ни овде да ебн.ш, стока си е стока хипергамија колку сакаш.
Е сега една ствар не им е јасна на јакиве скопски и македонски женишта, дека странциве кога доаѓаат овде добро знаат каде доаѓаат, добро знаат со кого си имаат работа и тоа ите како го искористуваат.
женет сум јас друже, за ебнување си имам.А ти по титула ги бираш дали се интелектуалки или не?
Друже ебни, напрај си го кеифот ако ти дошло до тоа, но се си има цена и во фигуративен и во буквален смисол.
Епа што се замараш со тиндери тогаш, сигурно праиш пазарно истражување...женет сум јас друже, за ебнување си имам.
Муабетот ми беше да не се куропецаат мн мн поштениве овде и да не продаваат демагогии.
Interesen post, vo osnova i ti drzi voda muabetot. Nalet toa i mene mi padna vo oci youtube kanalot na covekot, ima interesni teorii, zaklucoci , mentalni gimnastiki i taka. Vo sekoj slucaj drug pogled na nestata. No toa i ne e tolku bitno tuku drugo mi zapna vo oci vo tvojot post, posebno so primerot so Forest i Jeny. A oti konkretno za toj Forest Gamp efektot kako sto go vikas ne gledame malce poinaku ili ajde od drug agol. Sto ako Jeny e najdobroto nesto sto bi mozelo da mu se sluci na Forest so ogled na negovata mentalna sostojba?Да надополнам неколку работи од ланскиот пост. Момци, ако сте фини дечки, влегувате во 30-ти и одеднаш почнуваат некои девојки на таа возраст да се интересираат за вас, не сте станале одеднаш поубави или поинтересни или похаризматични. Во главно тоа е објаснето тука
Нешто слично како и со муабетот со бившите. Ги знаете оние момци што влегуваат во френдзоната, што ги имаше на мемиња по 9гаг, редит медит? Сум видел како излегуваат од френдзоната и конечно ја добвиаат жеснката што им се свиѓа. Ама во 30-ти години. Од кога она се изнаживеала, изнаебала со се што сакала а понекогаш и не сакала. Он секогаш стоел тука како златна резерва, и сите планови да пропаднат и ниеден асален да не се најде Перо е барем фин ќе ме гледа како кралица и барем од таа страна сум обезбедена. Дечки кога ќе дојдете на 30-ти, не се изненадувајте ако девојки на кои порано сте им се пуштале и не ве ебавале почнуваат да ве контактираат. Женско не заборава кој бил заинтересиран за неа низ годините и откако ќе се изнаужива, ќе проба да чукне на врати на кои има најголема статистичка веројатност за отварање. И исто како и со бившите, максимална внимателност ако се најдете во таква ситуација, не дозволувајте да и бидете шлагот на тортата во нејзиниот љубовен живот, хепи ендот што го сака или што може и го нејќе, но со кој мора да се помири. Посебно ќе го приметите тоа, ако почнува да нафрла мубает на теми брак, прво од околу и демек случајно а после и се поинтезивно. Немојте да мислите дека вас ве избрала затоа што вие сте љубовта на нејзиниот живот. Објаснето во пасусот со економската логика на функционирање на жените тука
Најголеми грешки во врска со љубовта
Уште една грешка која ќе ја воведам... Никогаш да не ги инволвирате родителите премногу во вашата врска, да бидат упатени во се, да го знаат секој детал... Само полесен начин до уште една многу голема грешка.forum.kajgana.com
Јас тоа го нарекувам Форест Гамп ефект. Спојлер алерт за понатаму. За тие што не го гледале во филмот Форест Гамп кој е лице со пречки во менталниот развој цел живот ја сака Џени од моментот кога ја упознава во основно. Во меѓувреме Џени го френдзонира, оди у хипи атеобудистички живот се дрогира, се ебава и во еден таков момент на очај, изфиксана, изебана од некоја н-та бараба, решава да скокне од балконот на барабата и да заврши со се. И дури е веќе качена на гелендер пред да скокне и текнува дека има еден идиот што секогаш ќе ја прифати и сака и после се, му иде на Форест Гамп го жени и му раѓа дете. Секако во филмот тоа е претставено романтично, се удира на емотивен ефект за нас како публика да ни се стоплат срцата и да кажеме-Ооо душички љубовта на крајот победува и си го наоѓа патот. Но ако го погледнеме тоа рационално без нашминканите сценски ефекти и романтики останува заклучокот дека Форест Гамп е стварно идиот. Не дозволувајте да ви се случи Форест Гамп ефектот, не бидете идиоти, кога ќе влезете во 30-ти и ако почнат да ви се случуваат вакви некои работи, внимателно.
Да се вратам на главното прашање на темата. Пак ќе се повторам-Ако сакате да си ги зголемите шансите дека нема да завршите со погрешен човек, научете се да живеете сами, да сте си доволни сами. Ако го победите очајот и стравот од самотија, ќе ставите полесно крај на сите лоши врски кои ќе ви се појават на патот. Работите ќе ги рационализирате, ќе анализирате дали со Перо, Трајче, Станка, Златка ви е убаво затоа што сте компатибилни и имате слични погледи и насоки или само затоа што ти се испразнети ташаците па другото и не е толку битно. Од друга страна ако ви остане тој страв и очај во поголемиот процент вината за лошиот избор паѓа на вас. Со каков год идиот или опајдара да сте биле, вие не сте знаеле да направите избор, не сте ја процениле ситуацијата добро, не сте одвоиле време објективно да анализирате што у ствари ви се случува во врската. Од тие причини мислам дека прашањето е погрешно и води во многу погрешна насока. Да си сам е дефолтниот моуд на постоење, не можеш (во секој момент) да бираш дали ќе бидеш со некого, ама затоа секогаш можеш да одбереш да бидеш сам. Се раѓаш сам, умираш сам. Вистинското прашање што треба да си го поставите не е "Зошто сте сами" туку "Зошто сте во врска/брак"?
А жените кои се сами не треба да се прашуваат зошто се сами пошто не ги избрал никој? (Ќе ми одговори дека се сами пошто така одлучиле, да не бираат машко јас реплицирам со Хелексот и Асентрата си се дружат што ќе им е маж)За сите машки што се прашувате зашто сте сами, сами сте пошто никоја не ве одбрала. Не се фурајте дека вие уствари нешто бирате.
Ова е еуфемизам за "тешка моронштина" дека соговорничката е од понежниот пол или ?Претенциозно.
Готово е со тоа ќе го викне другар му за муабет за фудбал, ѕирни ги трибините по ПЛ да видиш, барем 1/4 се жени, ако не и повеќе, помина тоа време кога со женско не си можел да правиш муабет за спорт, па макар била и сопругаГрешно ги имаш разбрано машките. Ако сака да прави муабет за новиот тренер на Парма или дали ќе го биде Лампард во Челзи, ќе го викне другар му Ристо и ќе прават муабет за фудбал. Не дека не е тоа плус што знаеш и пратиш фудбал, ама него првенствено го интересира дали му го дигаш. Simple e, затоа трча по неа.
Е сега може ќе сфати еден ден после 300 корпи изедени дека има превисоко мислење за себе, па ќе му текне на Цвета од маало дека го симпатишала и ќе заврши со неа.
Ама, истово важи и за вас женските. Ќе ви пријде рандом Перо. Фин момак, начитан, интересен. Ќе ви прави муабет на разни теми, ќе ве бара да излагате, ќе трча по вас како кученце.
Ќе ве прашуваат што бидна со вас, заедно ли сте? Ти ќе кажуваш како он е стварно фин дечко, многу го сакаш, ама како другар.
Во меѓувреме ќе излезе некој суперхот дечко кој ќе ви пише два реда муабет на фб и ќе се навлажните на него одма. Ќе излезете на дејт. Ќе ве викне кај него во стан, ама вие не сте такви девојки од одма... Сепак нема да одолите и ќе завршите кај него. После ќе и кажувате на другарка ви, Марето колку добар секс сте имале синоќа и како сте се заљубиле во дечково. А, овој, ќе си игра к*рташак со вас и ќе ве вика кога ќе му се приебе. И тоа во фаца ќе ви кажува дека само за тоа ве вика, а вие ќе бидете цели во облаци и ќе си замислувате бајки како сте токму вие што ќе го промените. Yeah sure.
Е кога ќе измењате неколку такви, а ќе ги фатите годините и треба да се скрасите, ќе ви текне дека овие не ве рецкаат, а вас ви работи биолошкиот часовник и сакате сериозна веза. Јер, не е се во сексот.
Во меѓувреме вашето другарче Перо завршило факултет и влегло на добра позиција. Уште е п*чка од човек ама знаете дека кај него имате сигурност и ќе ви трчка по вас како кученце. На крај ќе завршите со него. Може онака да се изебете уште два-три пати пред свадбата со јакиов тип кој као случајно ќе ви се јави баш тогаш, чисто за дуго сечање.
После ќе имате брак полн со фрустрации кои ќе ги лечите на Перо, пошто Перо не е оној со кој сте замислувале дека ќе завршите.
Со време и на двата пола им се намалуваат критериумите. Некои ќе дојдат до тој степен на очајност па ќе одат со дај шта даш само да не бидат сами.
Други пак, ќе научат да уживаат во својата самотија отколку да бидат втора, трета, стота опција.
За тоа беше постот на Сусаро, ама вие ја отупевте со филозофии.
Не си помислил дека уствари човек кој толку време е сам може и сака да е сам? Дали најголемата причина да влезеш во брак е само стравот од тоа да не останеш сам и стравот дека ќе нема кој да се грижи за тебе на 70? Сигурен си дека ако се ожениш и оставиш потомство некој ќе го прави тоа баш ко ти што си замислуваш? Нема сигурни работи, сигурна е само смртта, а да се умре не е лесно. Жалосно е ако цел живот го поминеш ко роб на стравот и единствено нешто кое што си го научил во овој живот е како инстинктивно да се покоруваш на тоа што те плаши. Не ми е поентата да ти кажам остани сам, туку ако планираш да го поминеш животот или дел од животот со некој напрај го тоа поради некои поубави причини.Историски, никогаш порано немало толку лица кои живеат сами пост 25 години затоа што нашата и две-три претходни генерации сме во сериозна транзиција и сеуште немаме стандардизирано која е целта на заеднички живот помеѓу машко и женско.
До пред некои 70-80 години се знаело тоа што се правело и пред 700-800 и пред 7000-8000 години а тоа е дека заедништвото (брак) е биолошката потреба да се опстане полесно (со жена во домот) и да се остави наследство т.е. да не исчезне линијата на ДНК на одредено семејство.
Богатите се котеле меѓу себе, трговците меѓу себе, сиромасите меѓу себе.
Тешко е да се објасни колку сме далеку во поглед на можноси денес вс тогаш а немаме цел денес. Пример 1695 година мислите дека рандом Стојан (немале ни презимиња) од тоа и тоа село и Стојанка се запознале во клуб или паб, се засвиѓале, па се секснале, па сексот бил супер и т.н.? Се влечеле 5 години заедно и раскинале хахаххах? Не, бракот бил договорен додека Стојан и Стојанка ги бришеле мрсулите со ракавите од платнената руба или кошула. Од 15-20 година на живот бил периодот за брак, следуваат деца, многу од нив нема да доживеат петта година и светот се врти.
Ние сме раздалечени во меѓуполови односи со нашите претци до ненормални размери и не знаеме зошто би живееле во брак. Тој брак освен потомство и среден дом доби и триста други улоги како тоа треба да е забавно во брак, да има компатибилност, сексуална задоволеност, психолошка подршка, да има годишни одмори и милион останати ситуации.
Немаме репер, немаме искуство, не знаеме како да се поставиме и така и мажи и жени лутаат наоколу сами без никаква потреба. Убаво е што бракот излегол од едноствното парење, котење и преживување но не треба да се претерува и да се бара психолог аматер слеш порно актер/ка слеш стенд-ап комичар кај иста личност. Ако ви е досадно имате милион начини да се забавите денес барем, не знам како сопругот/та се одговорни за забавата на другиот дел од заедницата, скроз се забегува.
Конечно пред околу 60 години се појавија сигурни контаценпции, жените пост WW-2 влегоа масовно во работна сила, антибиотиците заштитија многу прељубници и прељубнички кои во 1695 ќе си умреле поради "'меракот" и ќе ги погребале на малите селски гробишта на 26 години, хигиената особено онаа околу гениталиите и постоењето на канализација и водовод запре легии на инсекти кои пренесувале СПБ.
Далеку од тоа да сум да се биде роб на биологијата но и целосно отфрлање на неа не води никаде или води до рекордно користење на антидепресиви во светот, сега е хаос, баш тотален хаос и никогаш не било потешко да се стапи во брак, од било кој аспект.
Можеби во иднина ќе се стабилизира нешто, може ќе има епигенетски промени па ќе се раѓаме како стенд-апери а може хаосот ќе си остане со векови.
Да, ок е да си сам на 30 но заборавате дека денешен просечен век не е 35 како во 1695 и вашите пра-пра-пра-пра-пра...пра баби и дедовци туку е двојно и повеќе зголемен.
Сам на 30, сам на 40, сам на 50, сам на 60, сам на 70, сам на 80...замислете дека ако сте 30 имате уште половина век за живеачка...сами. Ете некој на 71 година пример, никој не го интересира дали си жив или си умрел, си се усмрдел и те јадат стаорци во станчето, никој не те посетува, немаш со кого асален муабет да сврзеш, немаш ни куче ни маче, ми доаѓа онаа сцената од филмот Шошенк кога се обеси тој старецот
И на крај, денес секој треба да си ги адаптира стандардите, да се спушти од облаците креирани од нетот и да ги си пружи нозете колку што му е ќебето, тоа е најголема гаранција дека нема да се остане сам/а.
Не е тоа бидување роб на стравот, тоа се основни биолошки пориви, човекот ти е социјално битие (најново околу 215.000 години како сме во форма на ХСС) така еволуирал и така преживеал, нешто од тоа е останато во стравот да се биде сам, затоа што во 99,99% од времето за кое постои ХСС останување сам било нешто како смртна пресуда. Исто за најмногу жени поимот Курва тригерира најтешки трауми во потсвест, пошто во 99,99% од постоење на ХСС самите жени ги нарекувале оние кои (ова нема веза со одговорот на твојот пост така ми текна рандом ) имале повеќе партнери со погрдни имиња, пошто промискуитетните им сјебувале семејства или им носеле дома виа неверниот сопруг СПБ од која се зарвшува во гроб.Не си помислил дека уствари човек кој толку време е сам може и сака да е сам? Дали најголемата причина да влезеш во брак е само стравот од тоа да не останеш сам и стравот дека ќе нема кој да се грижи за тебе на 70? Сигурен си дека ако се ожениш и оставиш потомство некој ќе го прави тоа баш ко ти што си замислуваш? Нема сигурни работи, сигурна е само смртта, а да се умре не е лесно. Жалосно е ако цел живот го поминеш ко роб на стравот и единствено нешто кое што си го научил во овој живот е како инстинктивно да се покоруваш на тоа што те плаши. Не ми е поентата да ти кажам остани сам, туку ако планираш да го поминеш животот или дел од животот со некој напрај го тоа поради некои поубави причини.
Како мислиш сам се раѓаш, сам се материјализираш? Иначе за да преживееш треба да си несам еден куп години, од доење па до некоја кинта за факс од родителите.Да надополнам неколку работи од ланскиот пост. Момци, ако сте фини дечки, влегувате во 30-ти и одеднаш почнуваат некои девојки на таа возраст да се интересираат за вас, не сте станале одеднаш поубави или поинтересни или похаризматични. Во главно тоа е објаснето тука
Нешто слично како и со муабетот со бившите. Ги знаете оние момци што влегуваат во френдзоната, што ги имаше на мемиња по 9гаг, редит медит? Сум видел како излегуваат од френдзоната и конечно ја добвиаат жеснката што им се свиѓа. Ама во 30-ти години. Од кога она се изнаживеала, изнаебала со се што сакала а понекогаш и не сакала. Он секогаш стоел тука како златна резерва, и сите планови да пропаднат и ниеден асален да не се најде Перо е барем фин ќе ме гледа како кралица и барем од таа страна сум обезбедена. Дечки кога ќе дојдете на 30-ти, не се изненадувајте ако девојки на кои порано сте им се пуштале и не ве ебавале почнуваат да ве контактираат. Женско не заборава кој бил заинтересиран за неа низ годините и откако ќе се изнаужива, ќе проба да чукне на врати на кои има најголема статистичка веројатност за отварање. И исто како и со бившите, максимална внимателност ако се најдете во таква ситуација, не дозволувајте да и бидете шлагот на тортата во нејзиниот љубовен живот, хепи ендот што го сака или што може и го нејќе, но со кој мора да се помири. Посебно ќе го приметите тоа, ако почнува да нафрла мубает на теми брак, прво од околу и демек случајно а после и се поинтезивно. Немојте да мислите дека вас ве избрала затоа што вие сте љубовта на нејзиниот живот. Објаснето во пасусот со економската логика на функционирање на жените тука
Најголеми грешки во врска со љубовта
Уште една грешка која ќе ја воведам... Никогаш да не ги инволвирате родителите премногу во вашата врска, да бидат упатени во се, да го знаат секој детал... Само полесен начин до уште една многу голема грешка.forum.kajgana.com
Јас тоа го нарекувам Форест Гамп ефект. Спојлер алерт за понатаму. За тие што не го гледале во филмот Форест Гамп кој е лице со пречки во менталниот развој цел живот ја сака Џени од моментот кога ја упознава во основно. Во меѓувреме Џени го френдзонира, оди у хипи атеобудистички живот се дрогира, се ебава и во еден таков момент на очај, изфиксана, изебана од некоја н-та бараба, решава да скокне од балконот на барабата и да заврши со се. И дури е веќе качена на гелендер пред да скокне и текнува дека има еден идиот што секогаш ќе ја прифати и сака и после се, му иде на Форест Гамп го жени и му раѓа дете. Секако во филмот тоа е претставено романтично, се удира на емотивен ефект за нас како публика да ни се стоплат срцата и да кажеме-Ооо душички љубовта на крајот победува и си го наоѓа патот. Но ако го погледнеме тоа рационално без нашминканите сценски ефекти и романтики останува заклучокот дека Форест Гамп е стварно идиот. Не дозволувајте да ви се случи Форест Гамп ефектот, не бидете идиоти, кога ќе влезете во 30-ти и ако почнат да ви се случуваат вакви некои работи, внимателно.
Да се вратам на главното прашање на темата. Пак ќе се повторам-Ако сакате да си ги зголемите шансите дека нема да завршите со погрешен човек, научете се да живеете сами, да сте си доволни сами. Ако го победите очајот и стравот од самотија, ќе ставите полесно крај на сите лоши врски кои ќе ви се појават на патот. Работите ќе ги рационализирате, ќе анализирате дали со Перо, Трајче, Станка, Златка ви е убаво затоа што сте компатибилни и имате слични погледи и насоки или само затоа што ти се испразнети ташаците па другото и не е толку битно. Од друга страна ако ви остане тој страв и очај во поголемиот процент вината за лошиот избор паѓа на вас. Со каков год идиот или опајдара да сте биле, вие не сте знаеле да направите избор, не сте ја процениле ситуацијата добро, не сте одвоиле време објективно да анализирате што у ствари ви се случува во врската. Од тие причини мислам дека прашањето е погрешно и води во многу погрешна насока. Да си сам е дефолтниот моуд на постоење, не можеш (во секој момент) да бираш дали ќе бидеш со некого, ама затоа секогаш можеш да одбереш да бидеш сам. Се раѓаш сам, умираш сам. Вистинското прашање што треба да си го поставите не е "Зошто сте сами" туку "Зошто сте во врска/брак"?
Ова што го кажуеш е објаснето со еволуционата психологија. Но само зашто нешто е така, не значи и дека треба да биде така (Хјум). Очигледно гледаме луѓе кои одлучиле да бидат без партнер, а не се осамени, на пример калуѓери чијашто одлука е целисходна. Ние имаме секакви особини кои резултираат од нашата еволуција, доминираме и понижуваме луѓе, сме емпатични, зајадливи, посесивни, се плашиме од осуда, размислуваме логички итн. Некои од тие особини имаат функција за денешната живеачка, други се артефакти кои не се продуктивни. На пример, стравот од осуда бил функционален кога сме живееле во мали племиња бидејќи ако племето те осуди, ќе умреш. Денес, на некои места, можеш да си го смениш друштвото ако не ти одговара. Од друга страна, емпатијата и грижата за блиските е бенефитна и денеска.Не е тоа бидување роб на стравот, тоа се основни биолошки пориви, човекот ти е социјално битие (најново околу 215.000 години како сме во форма на ХСС) така еволуирал и така преживеал, нешто од тоа е останато во стравот да се биде сам, затоа што во 99,99% од времето за кое постои ХСС останување сам било нешто како смртна пресуда. Исто за најмногу жени поимот Курва тригерира најтешки трауми во потсвест, пошто во 99,99% од постоење на ХСС самите жени ги нарекувале оние кои (ова нема веза со одговорот на твојот пост така ми текна рандом ) имале повеќе партнери со погрдни имиња, пошто промискуитетните им сјебувале семејства или им носеле дома виа неверниот сопруг СПБ од која се зарвшува во гроб.
Проблемот зошто сте сами и зошто сите се курви е затоа што ако јас сум просек женска физички, онака со ролче и патичиња ти правам муабет за ствари што те интересираат како фудбал, игри, ги знам сите летни трансфери и седум пати сум го убила главниот на супер марио и не се шминкам, онака обична природна просечна, си работам, си живеам нормален живот, спуштена на земја, пристапна, паметна, со смисла за хумор и ти пријдам да ти праам муабет и гледаш дека сум таква како што се опишав, а седум минути пред да дојдам си му зборел на другар ти да најдам таква(истите особини ко што ги набројав јас) ќе ја женам.
За жал еволутивната психологија, иако сум лаик-екстремен-љубител на истата не е баш најегзактна па така може да се толкува и вака и онакаОва што го кажуеш е објаснето со еволуционата психологија. Но само зашто нешто е така, не значи и дека треба да биде така (Хјум). Очигледно гледаме луѓе кои одлучиле да бидат без партнер, а не се осамени, на пример калуѓери чијашто одлука е целисходна. Ние имаме секакви особини кои резултираат од нашата еволуција, доминираме и понижуваме луѓе, сме емпатични, зајадливи, посесивни, се плашиме од осуда, размислуваме логички итн. Некои од тие особини имаат функција за денешната живеачка, други се артефакти кои не се продуктивни. На пример, стравот од осуда бил функционален кога сме живееле во мали племиња бидејќи ако племето те осуди, ќе умреш. Денес, на некои места, можеш да си го смениш друштвото ако не ти одговара. Од друга страна, емпатијата и грижата за блиските е бенефитна и денеска.
Размножувањето е една од најпотентните сили што ги предодредува нашите одлуки, но зошто постојат луѓе кои одбрале да не прават семејство, а сепак се задоволни (калуѓерите)? Веруем дека е така бидејќи нуклеарното семејство е релативно нов концепт, порано можеби правењето деца не повлекувало секогаш и имање семејство. Ако тие што живеат без партнер се среќни, тоа е можеби така бидејќи организмот не го доживува (на несвесно ниво) имањето семејство или не како индикатор за тоа дали некој го продолжил потомството (можеби имал секс, напраил деца и не останал да живее со жената). Но можеби шибаме ад хок хипотези. Еволуционата психологија изобилува со такви абдуктивни објаснувања и може да се смислат други теории кои ја имаат истата објаснувачка моќ.
Тоа е стара женска особина, во недостаток на факти и аргументи да се посегне по емоции или да се развлече муабетот накај слепа улица.Па не сум моментално сама, ама знам зошто ќе останам сама во животов.
Затоа што сум посрано говедо што е премногу осудувачки настроена кон партнерот, не знам да сакам луѓе какви што се, туку морам да ги адатирам, ако одберам да ги сакам какви што се (не знам како ама еве да се убедам) тоа бара од мене трпение кое јас никогаш не сум спремна да го дадам.
Имам премногу мои принципи за почитување кои basically, го отежнуваат бидувањето со мене. Имам поминато приказни кои ме обликувале на еден или друг начин и тоа си го носам секаде со мене.
Сакам се одма, веднаш, ако може и пред тоа.
Мислам дека секогаш давам 120 посто и дека толку и заслужувам назад.
Не знам да одмарам и тоа може да е проблем за секој еден нормален човек шо сака да одмара и да застане некогаш во животот.
Многу остроумен играч сум, манипулативен кога е потребно, лесно читам луѓе, ги користам нивните слабости ако ги препознаам, секогаш гладна за лов (овоа последново е сменето во последната година ама пак се враќа), ако наумам нешто морам да го направам, макар повредила 6 души успат.
Апсолутно е невозможно да се разбере човек со мене или да победе во караница со мене затоа што мозокот така ми работи и успевам да креирам такви лавиринти од муабетите, човек мапа да има ќе се изгуби.
Ааа и да, целосно ги злоупотребувам моите зелени очи.
Со ништо од овоа не се гордеам и се трудам од петни жили да се променам. Последнава година имам доста напреднато, ама уште сум свесна за сето зло што го носам во себе.
Не ми е страв дека ќе завршам сама, туку не сакам да изгубам и повредам (малку е доцна за ова второво) квалитетни луѓе поради ова, затоа и го запишав овде да ми стои.