Може ли ти като "писмен", да ми цитираш каде овоj "еминентен византолог" сбори за држава!
Може ли ти како еден од дежурно неписмените овде да ми кажеш каква врска има тоа со било што??!?
Притоа најди ми некој аргумент за "држава Италија" на пример пред да се формира таква? Или за стотици други во светот, можеш ли?
Еве и за самата Бугарија, има ли таква на Балканот пред крајот на 7 век..?
Јок бурда!
Attila напиша:
Никогаш не сме дискутирале припасноста на народот берзитски. Во секоj случаj не е бил антички македонски.
Тоа ти е типичната финта - немаш аргументи и подменуваш темата на дискусиjата - дали склавиниите са били држава, начело на коjа подоцна е застанал цар Самуил.
Ке те замолам да се успокоиш и внимателно да осмислиш што ти е написано. Ако треба ке те почекам 2-3 недели, но подобро иди си купи "Валидол".
Мрчевте дека демек "немало Берзитија", испадна дека ИМАЛО.
А за народот каков бил и со кого бил, по којзнае којпат да ги повториме зборовите на византискиот император Михаил Трети (кумот на вашиот турко-монгол Богорис):
Јас имам тони аргументи поставено на темава, како и другите Македонци, а ти и твоите сонародници тролате ли тролате со глупости што немаат врска со ништо.
Attila напиша:
Братот представи цитат каде се сбори за Мизиjска Склавиниjа. Не го ли виде?
Во цитатот представен от него се работи за Мизиjска Склавиниjа, коjа е на базата на седем словенски племена. Факт е дека нивната териториjа е превземена од Бугарите не со воjна против Словените а со воjна со Византиjа. Тоа е доволно да се види под чиj суверинитет са биле "концептите Склавинии" /цитирам Остроговски
/.
Ајде за последен пат да му објасниме на неписмениот бугарски трол.
НАЈДИ ДЕКА ПОСТОИ НЕКАКВА СИ "МИЗИЈСКА СКЛАВИНИЈА" ВО ИЗВОРИТЕ И ПОКАЖИ ЈА ТУКА, ВО СПРОТИВНО МОЖЕШ ДА ПРОДОЛЖИШ ДО БЕСВЕСТ СО ГЛУПОСТА НЕ ТИ ВРЕДИ.
МАКЕДОНСКАТА ја има кај Теофан, бујрум:
Attila напиша:
P.S. Што рече за парталите?
Еве сега ќе добиеш дополнително парталење бе "хунско јуначе", не се секирај.
Досегашното лупање по празните главурди ќе ги одвратеше и најупорните ментоли од барањето дополнителни дози, ама турко-монголскиот ген не е заебанција.
Штом е така, нема проблем.
Лиудпранд од Кремона е италијански-ломбардски автор-историчар којшто живеел во 10 век и бил бискуп на градот Кремона. Бил во служба на кралот император Отон Први (Света Римска Империја т.е. Западно Римско Царство) и како негов пратеник меѓу другите работи што ги правел престојувал во дипломатска мисија на дворот на Византискиот цар Никофор Фока во годината 968.
По враќањето од мисијата ги запишал своите доживувања од неа во своето дело со наслов:
Од него за нашава тема е важна една случка опишана во поглавјето 19-20-21.
Еве ги во оригинал:
Еве ги истите поглавја преведени на англиски јазик во книгата:
"The Works of Liudprand of Cremona" од F. A. Wright, London and New York 1930.
Превод на македонски:
"
Гл. 19. На тоа сите освен братот на императорот прснаа во смеа. Тогаш ја прекинаа дискусијата и наредија да бидам вратен назад во моето одвратно место за почивка и да бидам грижливо варден до денот на светите апостоли, празник што го слават сите религиозни луѓе. На церемонијата императорот ми нареди, иако бев мошне болен во тој момент, заедно со бугарските пратеници што пристигнаа еден ден порано, да се сретнам со него кај црквата на светите апостоли. Откако беа испеани некои опширни молитви и мисата беше празнувана, бевме поканети на масата, кадешто над мене, на мојата страна од долгата тесна штица беше сместен бугарскиот пратеник. Тој беше човек со коса ишишана според унгарскиот (хунски) урнек, опашан со бронзен синџир, и според мене тукушто покрстен во христијанската вера:
преферирањето за него и предноста што му се даде наспроти мене очигледно беше со умисла направено како навреда спрема вас, мои божествени владетели. За да ви се наштети вам јас бев презрен и отфрлен. Му благодарам на Господ Исус Христос, кому му служите вие со целото срце, што бев сметан за достоен да трпам навреди заради вас. Сепак, мои владетели, сметав дека навредата ви беше направена вам, не на мене, и заради тоа ја напуштив масата. И додека негодувачки си одев кога Лав, братот на императорот, главен на дворот, и Симеон главниот секретар се втурнаа по мене со викот: "Кога Петар кралот на Бугарите се ожени за ќерката на Кристофер заеднички се заколнаа двете страни на договор, кој вели дека пратениците на Бугарите од нас ќе бидат преферирани и ќе им се дава предност, ќе се почитуваат и уважуваат повеќе од пратениците на било кој други народи. Она што го велиш е вистина: Бугарскиот пратеник онде ја има ишишано неговата коса кратко, не се има избањато, и неговиот појас се состои од бронзен синџир. Но сепак тој е патрициј и ние дефинитивно сметаме дека би било погрешно да му се даде предност на бискуп, посебно на еден франкистички бискуп пред нему (на Бугарот). Ние го забележавме твоето показно негодување и нема да ти дозволиме да се вратиш во своите одаи, како што си намислил, со сила ќе те натераме да се храниш со слугите на императорот во меана.
Гл. 20. Мојата ментална болка беше толку силна што не можев да им одговорам туку направив како што наредија, расудувајќи дека таа маса е несоодветна за мене, зашто на бугарскиот пратеник му се дава предност, нема да си речам над мене лично т.е. над Бискупот Лиудпранд, туку врз вашиот претставник. Но мојата индигнација беше смирена од еден убав подарок! Светиот император ми испрати едно од неговите најделикатни јадења, дебела коза, која била наменета за него лично, богато наполнета со лук, кромид и праз, и удавена во рибен сос. Посакувам владетели вие да ја имавте на вашата маса. Самата глетка на неа, сигурен сум, ќе ви ја растераше било каквата скептичност што ја чувствувате заради луксузите на светиот император.
Гл. 21. Откако поминаа осум дена и Бугарите го напуштија градот, Никифор, сметајќи дека јас ја облагородувам неговата маса, ме замоли и покрај моето лошо здравје да јадам со него повторно на истото место. Патријархот со неколку други бискупи беше присутен, и пред нив тој ми постави многу прашања во врска со Светите Книги, кои, од инспирацијата добиена од светиот дух, јас елегантно ги одговорив..."
Ете така, во годината 968 (една година пред востанието на комитопулите) Бугарите сеуште си се неизбањати ТУРКО-МОНГОЛИ, коишто едвај тогаш се покрстуваат во христијанската вера.
Лагите и измислиците за некаквата преку-ноќ измислена јазична и верска "симбиоза" помеѓу тотално различните турко-монголски Бугари, домородното население и Словените што наводно се случила уште со покрстувањето на Богорис, или за време на владеењето на Симеон си се само пусти фантазии на луѓето коишто еве во 21 век сеуште не си го знаат (или не сакаат да си го признаат) произходот.
Словените живееле во племенски заедници, имале водачи. Јужните Словени никогаш немаа сопствена држава.
))) (Мислам дека ова ќе биде крајот на твојата и онака исклучително минимална релевантност што ја имаш на форумов.)
